Bilir o Beni ? / HanZeh / GxG

*7*

Bölüm smut arkadaşlar rahatsız olacaklar okumasın. Şimdiden uyarayım 😂

Ay hatırlatmama gerek var mı bilemiyorum ama bu bir Hayran Kurgu. Gerçek hayat ve kişilerle alakası yoktur. Sadece ünlülerin yüzlerini kullanıyorum o kadar, şahsi hayatları, yönelimleri beni zerre ilgilendirmiyor☺️
Ve aralarında yazdığım ilişki hiçbir şekilde gerçek hayattaki kişiliklerini yansıtmıyor😘

"Bir cevap vermeyecek misin?"

Zehra, masanın üzerine yaslanmış, neredeyse oturur pozisyona geçmişti. Hande, ona tepeden bakıyordu. Dudakları alnının hemen biraz üzerindeydi. Bakışları ise titreyen dudaklarında...

Zehra, ona bakmıyordu. Bakışları üzerindeki kapüşonunun eteğinde rastgele alakasız bir noktaya takılmıştı.

"Cevap ver," dedi Hande, en son tahammül sınırının eşiğine gelerek birleştirdiği işaret ve orta parmağını önündeki genç kadının çenesinin altına sabitledi. Kafasını hızlı bir şekilde doğrultarak anında çekik gözlerine kilitlenen yeşillere baktı.

Bataklık gibiydiler. Bakışlarını aralarında dolaştırmaya başladığı ilk andan itibaren onu içine çekiyorlardı.

Hande, ateşe dokunmuşçasına elini geri çekerek bir an için ondan tamamen uzaklaşmayı düşündü. Hafifçe geri çekildi. Onu evinden göndermeyi ve aralarına mesafe koymayı istiyordu ancak... Zehra, bu şekilde ona bakarken bunu yapamıyordu. İzlediği yeşillere karşı öyle bir özlem duygusu taşıyordu ki, bunu anlatması imkansızdı, tarifi zordu.

"Benden yaşam hevesimi aldın Güneş."

Uzaklaştığı gibi bir anda tekrar aralarına açtığı iki adımlık mesafeyi kapatarak elini onu sakin ifadeyle izleyen kadının boğazına yerleştirdi. Yüzünü yüzünün yakınına çekerken dudaklarına kapanmamak için kendiyle savaştı. İradesi, tutkusunun önüne geçiyordu.

Alnını yeniden genç kadının alnına dayarken boğazındaki tutuşunu sıklaştırarak yüzünü yüzüne bastırdı.

"Kokunu bile özledim biliyor musun? Senden sonra mor leylaklara tahammül edemez oldum."

"Hande, üzgünüm..."

Zehra, nihayet konuşurken bir elini uzatıp kapüşonunun buruşan belinden tuttu. Diğer elini ise boynunu tutmaya devam eden öfkeyle soluyan Hande'nin bileğine yerleştirdi. Elini boğazından çekmedi, onu itmedi. Sadece tuttu...

"Üzgün olman neyi değişiyor?"

Hande, tekrar boğazındaki elinin baskısını artırarak yüzünü net görebileceği, gözlerini izleyebileceği bir şekilde kafasını yukarı kaldırdı.

Bir süre öfke, tutku, özlem dolu bakışlarla birbirlerini izlediler.

Sınırdaydı.

Pes edecekti, bunu biliyordu ama bu sefer ona yenilmeyecekti...

Sadece tutkusunu tatmin etse ona yenilmiş sayılmazdı değil mi?

Bu basit bir vücut ihtiyacını karşılamak olurdu...

Daha fazla düşünürse mantıklı karar alacağını biliyordu. Bu yüzden de zihnini tamamen bloke ederek tutkusunun onu ele geçirmesine izin verdi. Ve ağzını açarken boğazını sıkıp nefes alma ihtiyacı için aynı anda ağzını açan kadının dudaklarına kapandı.