Selam haribolu penguenlerim :)
Bölüm geciktiği için hepinizden Özür dilerim . Biraz değişik bir bölüm oldu umarım beğenirsiniz, vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen xx (multi:Zedd)
Yeni yazmaya başladığım (A piece of love) zayn malik ff hikayemede bir şans verirseniz çok sevinirim...
-Harry-
Odamdaki camın önüne geçip çaresizce yoldan geçen arabaları izliyordum , herşey benim yüzümden olmuştu Lola benim yüzümden bu haldeydi . Şu son olanlardan sonra kendimden bile tiksinir olmuştum. Yolda yavaş yavaş giden beyaz Range Rover dikkatimi çekti , aynı Lola gibi yavaş kullanıyordu . Pilakası gözüktüğünde bu arabanın Lola'nın arabası olduğunu farkettim , beni bırakmamıştı gelmişti. Koşarak odamdan çıkıp yola yöneldim , hızlı olmam sayesinde yavaş giden arabasına yetişebilmiştim . Arabanın yanına geçip cama vurdum, cam yavaşça açıldığında kıpkırmızı gözler ve morarmış gözaltı halkalarıyla bana baktı , burukça gülümseyip "geri geldin" dedim . Kafasını hayır dercesine salladı "artık kabul et Harry bitti" sesi çatal çıkıyordu , onu böyle görmek beni fazlasıyla üzüyor. Hiçbir şey demeden camı kapatıp hızla yanımdan geçip gitti , işte o an Tanrıdan ölmeyi diledim...
Yolun kenarında yere çöktüm ve çaresizliğime boyun eğdim , o bunların hiçbirini hak etmiyordu .
Aslında ben onu , onun sevgisini, masumluğunu hak etmiyordum.
Ben bu dünyaya gelmiş siktiri boktan biriydim neden onu kendime aşık ettim ? Neden bunu ona yaptım? O herşeyin en güzelini hakediyor , benim yüzümden ağlamayı değil...
Gözümden akan bir damla yaşı elimin tersiyle sildim, artık yorulmuştum . Keşke dünya dursa ve sadece onun ve benim etrafımda dönseydi , bundan sonra alışabileceğim şeyler olmayacaktı.
Sabah onun öpücüğüyle uyanmayacak , onun o gülümsemesini göremeyecektim .
Bir kaç saniye hayal ettim ;
Şuan bana geri dönse , beni bırakmasa hiçbirşey önemli değil dese sımsıkı sarılsak...
İste sadece bir hayalden ibaret şeylerdi asla gerçek olamayacak , asla haketmediğim şeyler.
Şimdi ne olacaktı , o sürtüģün çocuğuna bakacak mıydım sanki .
Asla o sürtük , Lola'nın hayalini kendisi yaşayamayacak buna yaşadığım sürece asla ve asla izin vermeyeceğim. Kafama bir soru takılmıştı eğer benim yanıma gelmiyorsa nereye gidiyordu? . Ayağa kalkıp yürümeye başladım , nereye gittiğimi düşünmeden yürüdüm.
Belki bir araba bana çarpar ve şu lanet olası evren benden kurtulurdu...
-Lola-
Yolda onu göreceğimi düşünmezdim , onu görmek acımı iki katı arttırıyor . Onun her o yüzüne bakmam, o yeşil gözlerini görmem imkansız olan hayallerimle dolu kırık kalbimi daha fazla parçalara ayırıyordu ...
Yolda o kadar hızlı gidiyordum ki , nerdeyse gelmek üzereydim. Havaalanına geldigimde Zedd'i aradım , benden önce cevap verdi "geldin mi?" Boğazımı temizleyip konuştum "evet , kapının orda bekliyorum" dediğimi onaylayan şeyler diyerek telefonu kapattı. Çalışan arabamın motorunu durdurup arabadan indim, gözümün altına biriken gözyaşlarını sildim. Umarım beni fazla bekletmezdi soğuk adeta bedenime işlemek üzereydi. Arabaya sırtımı dayadığımda elinde küçük bir bavulla gelen Zedd'i görmemle zor da olsa gülümsedim.
Bavulunu arabanın kenarına bırakıp yanıma geldi "Lola!" Birbirimize sımsıkı sarılıyorduk , beni kucağına alıp döndürdüğünde çığlıklarımız etrafta yankılanıyordu
Not:Multideki Zedd
Benden uzun olduğu için çenesini omzuma dayayıp konuştu "neler oluyor bebeğim" burnumu çektim, gözyaşlarım benden habersiz akmaya başlamıştı bile. Yüzümü avuçlarının arasına alıp baş parmaklarıyla gözyaşlarımı sildi, kollarımı beline dolayıp tekrardan sımsıkı sarıldım ona . "Şşşşt ağlamak yok" diye kulağıma fısıldadı , saçlarımın arasına küçük küçük öpücükler bırakırken aklıma Harry'nin de aynı şeyi yapıyor olduğu zamanlar geldi. Kollarımı belinden çekip arabaya bindim , Zedd bavulunu arka koltuğa koyduktan sonra oda oturdu. Yavaşça arabayı sürerken camdan giren rüzgar saçlarımı uçuşturuyordu , arabada sessizlik hakimken bu sessizliği bozan ben olmuştum "eee nasılsın?" Bana samimi bir şekilde gülümsedi "ben iyiyim ama senin neden bu durumda olduğunu bilmek istiyorum" arabayı durdurdum ve yüzümü ona dönüp konuştum. "gerçekten ilk defa aşık olduğum kişinin önceden becediği bir sürtük hamile" kısaca özetlemiştim herşeyi, kolunu omzuma koyup beni kendi tarafında doğru çekti "sana üzülme diyemem, ama belkide böylesi daha iyidir" yeni yeni akmaya başlayan gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Kolunu omzumdan çektiğinde arabayı çalıştırdım, evin önüne arabamı parkedip indim. Zedd'de arabadan bavulunu alıp benimle beraber eve doğru yürüdü, kapıyı açtığımda önce ben ardından o girmişti. Bavulunu kenara koydu ve ikimizde salona geçtik, ben koltukta kıvrılıp otururken her hareketimi dikkatle izliyordu. Dizini işaret ederek "uzana bilirsin" dedi. Yavaşça başımı dizine koyup ayaklarımı uzattığımda , saçlarımla oynuyordu. Evdeki derin sessizliği bozan bu sefer ben olmuştum "geldiğin için gerçekten çok teşekkür ederim" yumuşak ama bir o kadar da sakin çıkan bir ses tonuyla konuştu "seni bu haldeyken yanlız bırakmazdım ve bunun için teşekkür etmene gerek yok" görmesede gülümsedim. Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlarken kendimi uykunun kollarına bıraktım.
***********
Zedd'in hafif omuzlarımdan sarsıp seslenmesiyle zor da olsa uyandım, gözlerimi açtığımda başım bir disko topu misali dönüyordu ve çok fazla üşüyordum. Zedd telaşlanmış bir şekilde konuştu "çok fazla ateşin var" elimi alnıma götürdüğümde bir hayli sıcaktı , Zedd beni kucağına alıp odama doğru götürürken tepki bile veremiyordum. Banyoya girip üzerindekileri iç çamaşırıma kadar çıkarttı , beni küvete koyduktan sonra soğuk suyu bacaklarımda hissetmem titrememe sebep oluyordu . Zor da olsa konuştum "ü-üşüyorum" sesim bile zorlukla çıkıyordu , ağzım kurumuştu.
"Tamam bebeğim bitmek üzere" vücudum yavaş yavaş soğuk suya alışmaya başlamışken beni tekrardan kucağına alarak küvetten çıkarttı. Havluların yanında asılı olan bornozumu üzerime giydirip beni yatağıma bıraktı "şimdi daha iyisindir umarım" elini alnıma götürdü "ateşin de düşmüş" sadece başımı sallamakla yetindim,
Hiçbir zaman böyle olmamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kiss me (H.S. ff)
Fanfiction"insanlar hayalleri olduğu zaman değil, hayallerini kaybettikleri zaman ölürler."
