Faceless princess

Proloog

Ik gleed met mijn vinger over de rij maskers en bekeek ze een voor een.

Allemaal waren ze melkwit. Op sommige stond er een sierlijke lijn of een getekende bloem, maar voor mij deed dat er niet toe. Als ze mijn gezicht verborgen, was ik al tevreden.

Ik bedekte mijn gezicht en liep geruisloos door de lange gang. De dubbele rij kaarsen wierpen een spookachtige gloed over de muren. In het voorbijgaan keek ik vluchtig in de spiegel.

In de spiegel kreeg ik een jonge vrouw met lang, donkerbruin haar te zien, dat vanonder de mantel tevoorschijn kwam. De rest van mijn gezicht was onzichtbaar door het masker en de zwarte cape.

Mijn diepe grinnik weergalmde door de hal. Ik wist dat ik er niet uitzag zoals dat een prinses eruit zou moeten zien, maar het interesseerde me totaal niet.

Ook het feit dat ik verloofd was met een naburige prins, interesseerde me niet.

Er waren belangrijkere dingen.

Zoals onder andere mijn geheim verborgen houden.