Faceless princess

H1 ~ Dit wou je toch zien?

Zelfverzekerd daalde ik de ondergrondse trappen af. In mijn hand hield ik een kandelaar vast, zodat de treden belicht waren.

De kerkers waren mijn domein. Bijna niemand durfde hier te komen, en eigenlijk kan ik hen wel geen ongelijk geven.

Een luid piepende muis schoot voor mijn voeten weg en verdween tussen de tralies, die in schaduwen gehuld waren. Vlak voor een kerker waar er gejammer uitkwam, hield ik stil. Het kaarslicht flakkerde en onthulde het belichte gezicht van een jonge vrouw.

"Dit wou je toch zien?"

Mijn schraperige stem vulde de ruimte en liet haar beven. Als gehypnotiseerd keek ze recht in mijn ogen, die niet meer bedekt waren.

Plots verschenen er bloederige krassen over haar onbedekte arm. Ze smoorde een gil en staarde angstig van mijn gezicht naar haar arm.

Iets later galmde haar gegil door de ondergrondse verdieping.

Ik boorde mijn blik in haar ogen en dacht aan het moment waarop we elkaar ontmoet hadden.

Ik was in de tuin, op het moment dat ik voetstappen hoorde. Zacht knerpend kwam ze mijn kant op.

"Prinses, uw vader heeft verzocht om naar de troonzaal te komen. Prins Edward verheugt zich op uw komst en heeft mij opgedragen om uw gezicht op te frissen."

Zonder op mijn reactie te wachten, had ze haar hand uitgestrekt naar mijn cape, met als bedoeling die naar beneden te trekken. Razendsnel was ik opgesprongen. Iedereen wist toch dat mijn gezicht onzichtbaar bleef?

Ik wees met mijn hand en plots werd ze naar achter gesleurd. Haar benen sleepten over de grond, en haar ogen keken me verbijsterd aan. Op mijn gemak liep ik haar achterna. Voor om het even wie leek het alsof ze door een onzichtbare verschijning gedragen werd, maar ik wist wel beter.

Met een zwaai zwiepte haar hoofd de andere kant op. Weerloos als een lappenpop verdween ze meter per meter verder in het donker, richting mijn kerkers.

Ik schudde mezelf wakker uit de herinnering en staarde naar haar lichaam. Ze lag bewusteloos voor mijn voeten, op de plek waar ze hoorde te liggen.

Ik ademde diep in en hief mijn twee handen op, met de handpalmen naar boven.

Op slag zakte de temperatuur vliegensvlug. Ik voelde mezelf verkleumen en keek opnieuw naar de grond.

Het meisje lag in een onnatuurlijke houding op de grond, en zag sneeuwwit. Haar haren leken een ijzige massa rondom een gebeeldhouwd gezicht.

Mijn gezicht vertrok in een kille glimlach en voldaan draaide ik me om.

________________________________________________________________

Ik heb nog nooit eerder een horrorverhaal geschreven, dus reacties en meningen zijn welkom ^^