H7 ~ Domme spinnen en verraderlijke confituur

180 17 9
                                    

Achter me stond een blond meisje en net zoals ik had ze donkergroene ogen.

Maar op de plek waar haar pupil hoorde te zitten, zag ik een kleine, donkere schim bewegen.

Was ze net zoals ik?

Amalia

Bijna ademloos bleef ik kijken naar de kleine gedaante die rondwervelde en bleef tollen om haar eigen as. Het was de eerste keer dat ik dit gezien had bij iemand anders dan in mijn eigen ogen. Enkel als ik mezelf uitgeput had door mijn krachten te gebruiken, kreeg Zij  , de vorige eigenares, even de macht over haar lichaam terug. Maar voor zover ik wist was ze nog niet verder kunnen uitbreken dan in mijn ogen.

Maar wat had deze blondine voor mijn neus dan gedaan? Als ze echt zoals ik was, had ze ook ergens haar krachten op losgelaten. 

Zoekend keek ik om me heen, maar ik ontdekte niets abnormaals. Ze merkte mijn ongeruste blik en grijnsde naar me. Ik ontdekte niets vriendelijks in haar grijns. Enkel kilte.

Niet dat ik vriendelijk was, maar heel misschien had ik vandaag iemand ontmoet die op me leek.

"Amalia."

"Katarina."

Haar naam vertelde me niets. Werkte ze hier aan het hof?

"Nee, je zit ernaast. Ik vind het jammer dat je me niet herkent, maar blijkbaar ben ik je aanstaande schoonzus."

Hé? Had Edward een zus? En ik wist daar niets van?

"Je mag dan wel verstandig zijn, maar toch weet je niet alles."

Ik besefte nu pas dat ze mijn gedachten hoorde. Het gebeurde niet vaak in mijn leven dat ik in paniek schoot, maar vandaag was het zeker één van die momenten. De laatste keer dat het was gebeurd, was toen Snoepje was blijven plakken in een confituurtaart. Heel even had ik gedacht dat ze minstens een van haar poten zou verliezen doordat die was blijven plakken in de verraderlijke confituur, en met een gehandicapte spin was ik niets meer.

"Je bent nog vreemder dan dat je doet vermoeden." 

Ik maalde mijn kiezen bijna fijn en kneep mijn ogen tot spleetjes. Kon ze me niet gewoon met rust laten? Katarina haalde het bloed vanonder mijn nagels, en dat wist ze donders goed.

"Inderdaad, ik kon het gewoon niet laten. Het is een tweede natuur voor me geworden en net zoals voor jou is het mij toegestaan om mijn krachten te gebruiken. Jij kan krachten tevoorschijn toveren uit je  handen, iets wat ik niet kan. In plaats daarvan hoor ik gedachten."

Ik moest toegeven dat ik verwonderd was dat dat kon. 

"Jup, ik vind het best speciaal dat ik gedachten hoor, het zou me niet verwonderen als ik de enigste ben."

Eigenlijk was er maar één zaak dat ik van haar wou weten. Hoe kwam het dat..

"Vraag maar raak. Als ik het wil vertellen, zal ik dat zeker doen."

Ze grijnsde me plagerig toe.

Ik besloot nog even door te bijten, maar hoorde opnieuw haar spottende stem.

"Dat is een verstandig besluit, Juffrouw Amalia."

Voordat ik wist wat ik deed, strekte woedend ik mijn armen in haar richting uit. Een donkergele mist omsingelde Katarina, waardoor ik enkel vaag haar silhouet zag. Toen de mist weggetrokken was, was er van haar blonde haar niets meer te bespeuren. In plaats daarvan waren er dikke, zwarte bundels tevoorschijn gekomen. Ik besefte dat het op spinnenpoten leek,  meer bepaald op de poten van Snoepje en brulde het uit van het lachen. Ook haar gezicht was vervormd. Haar lichtroze, volle lippen waren verdwenen en hadden plaats gemaakt voor een ritsachtige opening. Een klein geel wolkje trok over haar arm. Voordat ik besefte wat er gebeurd was, hoorde ik een huiveringwekkend gekraak en viel een stuk onderarm in het gras.

Ik draaide me om en vluchtte het kasteel in, richting mijn kamer.

Na een paar uur krijg je je blonde lokken en je onderarm terug, dacht ik in mezelf. Ze zou het wel horen.

Maar aan Pokerface dacht ik niet meer, die vond de weg zelf wel.

____________________________________________

Ik heb het gevoel dat het een minder stukje was, maar ik had geen inspiratie meer en twas ook al een tijdje geleden dat er hier nog een nieuw hoofdstukje op was verschenen dusja

Nog iets waarover ik twijfel, dat is als dit verhaal wel in de juiste categorie staat. Oorspronkelijk ging het echt horrorachtig worden, maar ik vind het helemaal niet eng xD

Dus wat denken jullie, veranderen naar een andere categorie of bij horror laten?


Faceless princessWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu