En toen was alles anders {HERSCHRIJVEN}

22.

Roos' moeder slikt en zegt het nog eens: "Je zusje heeft kanker."Ik schrik me dood. Arme Roos!
Roos blijft altijd serieus: "Wat voor soort kanker heeft ze, mama?"
"Ze he-he-heeft leukemie." Ik vraag aan de moeder van Roos waar Lynn, haar zusje, nu is. De moeder van Roos, Liv, vertelt ons dat Lynn nu wat testjes onderneemt. Ik zie dat Roos op haar telefoon zit.
Ze appt naar Lianne: Kan je al uit het ziekenhuisbed? Wil je dan zo snel mogelijk naar kamer 5b komen? Al snel krijgt Roos een berichtje terug: Jahoor! Ik mag er al uit. Ik kom er zo snel mogelijk aan! Even later komt Lianne inderdaad aanlopen. Ze vraagt aan ons waarom ze zo snel mogelijk moest komen. Ik probeer het haar zo goed mogelijk te vertellen. Ze schrikt zich dood als ze het hoort. Ze probeert Liv en Roos een beetje te troosten. Dan mogen we eindelijk bij Lynn op bezoek!
P.O.V. Roos
We mogen eindelijk bij Lynn op bezoek! Ik doe de deur van haar kamer open en schrik me dood. Voor me ligt Lynn met allemaal slangetjes over haar hele lichaam. Ze ziet lijkbleek! Het doet me heel veel pijn om haar daar zien te liggen. Ik loop naar Lynn toe. Ik pak haar hand vast en begin erover te wrijven. Lynn doet haar ogen open! Ze mompelt wat. Ik vraag of ze het wil herhalen. Dat wil ze.
Lynn zegt: "Ro-os b-ben ji-jij dat?" Ik knik. Normaal stottert Lynn nooit, maar het zou wel door de ziekte komen. Ik hou Lynns hand de hele tijd vast. Dan komt de dokter aanlopen. Ze zegt dat Lynn rust nodig heeft.
Als ik de gang opkom hoor ik allemaal stemmen. Ik kijk en wat ik daar zie is vreemd. Jace zit te huilen! Ik loop naar hem toe en vraag waarom hij huilt.
Hij zegt: "Lianne ging net naar Anna toe en ik ging mee. Ik wist niet dat ze op de IC lag. Toen ik haar zag werd ik verliefd. Ik dacht dat liefde op het eerste gezicht niet bestond. Blijkbaar wel dus! Maar ik besefte ook dat niemand ooit van mij ging houden. Dus ik kan nooit maar dan ook nooit Anna's hart veroveren."
"Maar Jace, je kan Anna toch altijd gewoon vragen?"
"Dat durf ik gewoon niet, oké? Ik weet namelijk zeker dat ze nee zegt." Ik weet wat ik moet doen! Ik moet Anna en Jace koppelen!
P.O.V. Anna
Ik lig hier maar in dat stomme ziekenhuisbed te staren naar het plafond. Ik wil iets doen. Ik zie de deur opengaan. Roos! "Roos, hoe gaat het met Lynn? Lianne heeft me alles vertelt!"
"Met Lynn gaat het goed, denk ik. Ik kom eigenlijk voor iets anders."
"Wat dan?" vraag ik nieuwsgierig.
"Nou... Je hebt een geheime aanbidder."
"Wat?! Wie?!" Oh shit, ik heb een aanbidder...
"Je geheime aanbidder is..." Opeens gaat de deur open en zegt de dokter dat Roos weg moet. Ik wil gewoon weten wie mij aanbidt en dan komt de stomme dokter. Ik haat dit ziekenhuis! Ik haat dit bed! Ik wil hier gewoon nu weg!
P.O.V. Liv
Waarom krijg ik mijn man niet te pakken? Hij MOET het weten van Lynn. Het is zo ontzettend sneu voor haar. Ik vind het zo verschrikkelijk! Waarom nou net uitgerekend mijn dochter? Mijn ringtoon van mijn mobiel gaat af. Ik kijk op het display en zie Alec staan. Eindelijk belt mijn man terug!
Hij zegt: "Wat is er zo dringend dat je me moet storen van mijn werk?"
"Je dochter ligt in het ziekenhuis!"
"Wat?! Wat is er?!"
"Lynn heeft leukemie..." Ik druk mijn telefoon snel uit omdat ik een huilbui op voel komen. Ze moet snel beter worden! Er komt een dokter aangelopen. Il loop naar haar toe en vraagt hoe het met Lynn gaat. Gelukkig krijg ik te horen dat Lynn geen ongeneeslijke soort heeft.
P.O.V. Alec
"Lynn heeft leukemie..." Heeft mijn dochter leukemie? En waarom neemt Liv niet meer op? Hoe gaat het met Lynn? Wordt ze beter? Zoveel vragen die ik niet kan beantwoorden. Ik wil naar Lynn toe. Ik loop naar de servicedesk en meld me ziek. Snel stap ik in mijn auto en rij naar het ziekenhuis. Bij de balie vraag ik in welke kamer Lynn ligt. Kamer 5b. Snel storm ik naar de lift. Waarom doet de verrekte lift er zo lang over? Als ik eindelijk in de lift sta moet ik weer heel lang wachten. Het lijkt wel of de lift geen haast heeft. Verschrikkelijk! Yes, Yes, Yes! Eindelijk is de lift op verdieping 5! Ik ren naar kamer b. Voor de kamer zitten mijn vrouw, Roos, Anne, Lianne en een jongen die ik niet ken. Ik ga naar mijn vrouw toe en omhels haar. Dan komen de tranen.
P.O.V. Jace
Ik kan dit echt niet meer aanzien! Ik ren weg door de gangen en stop bij de lift. Ik begin te huilen. Ik hoor Anne aankomen. Ze vraagt waarom ik huil.
Ik begin met praten: "Ik vind het zo stom dat Lynn leukemie heeft. Zo verschrikkelijk!"
"Ze wordt vast wel weer beter, hoor!"
"Voor mij is het anders, mijn moeder is overleden aan kanker." Ik begin weer heel hard te huilen.
Anne zegt: "Dus daarom zei Lianne dat ik je even met rust moest laten. Sorry, het spijt me echt heel erg!"
"Maakt niet uit, jij kon het niet weten"
"Eigenlijk wil ik wel even naar Anna toe, weg van alle drukte!" zegt Anne.
"Ik blijf hier, als je het niet erg vind"
"Tuurlijk vind ik het niet erg, ik ga nu wel, straks is het bezoekuur voorbij!" Anne stapt in de lift en verdwijnt.
P.O.V. Lianne
Ik vraag me af hoe het nu met Jace gaat. Ik snap het wel. Het is niet zomaar wat als je je moeder verliest aan zo'n stomme ziekte. Ze was nog zo jong! Ook vraag ik me af of Jace Anne nu niet verrot heeft gescholden, omdat ze achter hem aankwam. Dan zie ik dat Jace weer aankomt lopen, zonder Anne. Ik vrees dat Anne nu ergens zit te huilen, omdat Jace haar heeft uitgescholden. Het tegendeel is waar. Jace vertelt dat ze een goed gesprek hebben gehad en dat Anna nu naar Anna is gegaan. Ik zucht opgelucht. Niet nog een huilebalk meer!
P.O.V. Lynn
Er komt een man in een witte jas mijn kamer binnen. Hij zegt iets. Alleen kan ik hem niet verstaan. Hij neemt me mee ergens naartoe en tilt me uit bed. Hij legt me op een groene bank achtig iets. Ik vraag wat de man gaat doen. Hij vertelt dat hij bloed gaat prikken om te kijken hoe het nu met de leukemie gaat. Hij pakt een lange spuit met een nog langere naald eraan. Hij zet hem in mijn arm en ik zie hoe het buisje zich vult met bloed. Hij komt en met een doekje en dempt het bloed weg. Hij pakt een verbandje en wikkelt mijn 'wond' in. Dan tilt hij me weer op. Opeens komt er een vlaag duizeligheid. Ik probeer omhoog te komen maar ik val in een diep gat. Alles wordt zwart.
P.O.V. Liv
Als ik in de wachtkamer zit, komt er een dokter naar ons toe gelopen.
Hij zegt: "U bent toch Liv, de moeder van Lynn?" Ik knik.
Dan zegt hij tegen mijn man: "Dan bent U zeker Alec, haar vader?" Mijn man knikt nu ook.
De dokter begint te praten: "Wij hebben net bloed geprikt bij Lynn en tijdens het bewegen kreeg ze een duizeligheidsaanval. Dat is normaal. Maar wat niet normaal is, is dat Lynn nu in een soort coma ligt." Nee! Niet in een coma! Ik begin met huilen.
P.O.V. Alec
"Maar wat niet normaal is, is dat Lynn nu in een soort coma ligt." Shit! Ik wil nu, nu, nu, naar haar toe. Ik zie dat Liv aan het huilen is en Roos heeft haar hoofd tussen haar handen. Ik vraag aan de dokter of ik naar Lynn toe mag gaan. Hij knikt. Ik doe de deur van Lynn's kamer open en loop naar binnen. Ik ga naast haar bed zitten en pak haar hand. Ze voelt ijskoud. Ik streel haar hand en geef kusjes op haar voorhoofd. Zo blijf ik een uur zitten. Ook al lijken het maar vijf minuten. Ik loop de kamer uit en stap de gang in.
P.O.V. Anna
Het is ZO lief van Anne dat ze nog even op bezoek is gekomen. Ze is nu wat drinken voor ons aan het halen. Opeens vliegt de deur open. Het is Roos.
"Waar is Anne?"
"Ze is drinken halen. Hoezo?"
"Het is verschrikkelijk. Lynn ligt in een soort coma."
P.O.V. Roos
"Lynn ligt in een soort coma." Ik zie dat Anna erg schrikt. Ik excuseer me en ga weer naar de gang. Daar loop ik naar Lynn. Ik mag naar binnen! Ik stap de kamer binnen en streel Lynn's hand. Ze opent haar ogen en ze mompelt mijn naam. Dan beginnen alle apparaten om haar heen opeens keihard te piepen. Dat is geen goed teken, absoluut geen goed teken.

Hey mensjes! Dachten jullie dat ik dood was? Sorry voor het niet updaten maar ik was op kamp. Ook heb ik een nieuw boek. Het heet don't hate me en ik zou het heel leuk vinden als jullie daar even keken. Speciaal omdat ik niet geuptade had, is hier een extra lang hoofdstuk!
❤️ Emma
Comment💕
Vote💕