Zawgyi code
လြမ္းတိုင္းငိုရရင္ မ်က္ရည္က်ဖို႔ေတာင္က်န္ေတာ့မယ္မထင္ဘူးအစ္ကို။ေနာင္ဘဝဆိုတာရိွရင္ေတာ့ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေသးတယ္။ မရႏိုင္လည္းဘဲေမ်ွာ္မိမယ္ထင္တယ္။
"ကိုေအး...အိမ္ဝမွာ စာအိတ္ေလးေတြ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူလာတယ္"
"အင္း...ငါလဲ ပန္းအိုးထိုးေနနဲ႔ဘဲ အျပင္မွာစာေရာက္တာေတာင္မသိရဘူး"
" စာအိတ္ကတစ္မ်ိဳးဘဲေနာ္ကိုေအး"
ထြန္းညိုရဲ့စကားေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္စာအိတ္ေဖာက္ေနရင္းကေနခဏမ်ွၿငိမ္သြားရင္စဉ္းစားေနမိတယ္။ အင္း...ဟုတ္တယ္ စာအိတ္က တစ္မ်ိဳးဘဲ။
"ဟင္"
ဖြင့္လိုက္ေတာ့အျဖဴေရာင္ေရေမႊးဖိတ္စာေလးကအထင္းသားဘဲ။အားတင္းၿပီး ဖတ္ၾကၫ့္ေတာ့ ေမာင္မိုးတိမ္ျပာႏွင့္
မေကသြယ္ဟန္းတို႔၏ မဂၤလာဧၫ့္ခံပဲြတဲ့ေလ။
*အစ္ကိုရယ္....*
အစ္ကိုရယ္ဆိုတာကလဲြလို႔ဘာမွေျပာမထြက္ႏိုင္ေတာ့ေပ အရင္တည္းမပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ အစ္ကို႔ကို အခုေတာ့ တကယ္ ဆံုးရႈံးသြားၿပီ..၊ ဘယ္လိုလုပ္ရပ္မ်ိဳးနဲ႔မွ ျပန္မပိုင္ဆိုင္ေတာ့ဘူး။
"ကိုေအး...ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ေရာင္းဖို႔စီစဉ္လိုက္ပါ ထြန္းညို"
မဂၤလာေဆာင္ရက္စဲြေလးက ေနာက္ထပ္တစ္လေလာက္လိုေလေသးေတာ့ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကိုေရာင္းကာ အစ္ကို႔ကိုလက္ဖဲြ႔ေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အဆံုးသတ္သြားၿပီထင္ပါရဲ့ အစ္ကိုရယ္။
"ဗ်ာ..."
"ဆိုင္ပိုင္ရွင္က မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မွာေလ ငါလက္ဖဲြ႔ေပးလိုက္ရမွာေပါ့"
"သူ...သူလား"
"အင္း....ကိုမိုးတိမ္ျပာေလ..."
"ဒီဆိုင္ေလးက...ကိုေအးရဲ့ဘဝတစ္ခုလိုျဖစ္ေနတာေလ..လြယ္လို႔လား"
ဒီေကာ္ဖီဆိုင္ကဘာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ဘဝျဖစ္ေနခဲ့လဲဆိုရင္ မိုးတိမ္ျပာဆိုတဲ့လူရဲ့ အေငြ့သက္ေတျြပၫ့္ေနခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝျဖစ္ေနခဲ့တာပါ…။ သူကေတာင္မရိွေတာ့ဘူးဆိုမွေတာ့ ဒီဆိုင္က ေရမပါတဲ့ ေရဗူးခြံလိုပါဘဲ…။
YOU ARE READING
ခိုနားရာ (အပိုဆု) Completed
Romanceဘာေၾကာင့္ေဝးလဲ ဘာေၾကာင့္ျငင္းလဲ ငါဘာေၾကာင့္ေျပးခဲ့လဲ ဘာကြောင့်ဝေးလဲ ဘာကြောင့်ငြင်းလဲ ငါဘာကြောင့်ပြေးခဲ့လဲ Start date (Nov.2.2022) End date (Dec.30.2022)
