Part 19

336 16 0
                                    

Zawgyi code

၁လခန႔္ၾကာေသာ္....

သဒၶါေအးတစ္ေယာက္က်န္းမာေရးမေကာင္းတည္းကစလို႔မိုးတိမ္ျပာနဲ႔အဆက္ျဖတ္ခဲ့ၿပီး ေဆးရံုနဲ႔ေဆးခန္းကိုသာေသခ်ာသြားရင္း က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ေနခဲ့တယ္။လြမ္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္​ေရာဂါကပိုျပင္းလာတယ္လို႔ခံစားရေပမဲ့ သဒၶါေအးအသိုက္ရွာဖို႔အတြက္နဲ႔ေတာ့ ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ့အသိုက္ကိုမဖ်က္ခ်င္ပါဘူး။

*အခ်စ္ဆိုတာလဲ
မသိေတာ့သလို
အသစ္ဆိုတာလဲ
မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး
ျပန္မလာခ်င္တဲ့သူကို
ေစာင့္ေနမိတာက
ငါ့ရဲ့ အျပစ္လား
မၾကင္နာတာကို
ၾကင္ယာပါ လို႔ေတာင္
ေျပာမထြက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး*

ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိေတြးရာေတြေရးရင္းမ်က္ရည္က်လာတယ္။ခ်စ္တဲ့သူဟာအမ်ိဳးသမီးနဲ႔ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ ရင္ေတြလဲကဲြလို႔ ေသရမဲ့ေန့ကိုေစာင့္ေနမိသေယာင္…။

"ဒီဆံပင္ရွည္ေတြက အစ္ကိုျမတ္ႏိုးတဲ့အမ်ိဳးသမီးဆီမွာလဲရိွေနမယ္ထင္တယ္"

ဆံပင္ရွည္ေတြကိုထိကိုင္ရင္းကိုယ္ဟာေတာင္စဉ္ေရမရ ကေယာင္ကတမ္းေတြေျပာကာဆံပင္ၫွပ္ဖို႔ဆီဦးတည္သြားတယ္။

ထံုးစံအတိုင္းshopping mallတစ္ခုထဲကဆံပင္ၫွပ္ဆိုင္ဆီလာခဲ့တယ္ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ႏွေျမာေပမဲ့အစ္ကို႔ကိုေတာင္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရၿပီးတဲ့ဒီဘဝမွာဘာကိုမွထပ္ၿပီးဖက္တြယ္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။

"ဆံပင္အတိုဆံုးၫွပ္ေပးပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်...ေရြးထားတဲ့ပံုစံရိွလားခဗ်"

"ဟင့္အင္း မရိွပါဘူး...အဆင္ေျပသလိုသာၫွပ္လိုက္ပါ "

"ဆံပင္ရွည္ျပန္ယူသြားမလားဗ်"

"ဟုတ္ကဲ့ ယူသြားပါ့မယ္"

ကၽြန္ေတာ္ဆံပင္ၫွပ္ဆိုင္မွာ နာရီဝက္ေက်ာ္ထိုင္ကာဆံပင္ၫွပ္ၿပီးေလေတာ့ တေတာင္ေလာက္ရွည္တဲ့ ဆံပင္ရွည္ေလးကကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲေရာက္လာ၏။

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္မွန္ထဲျပန္ျမင္ရတဲ့တဒဂၤဟာအေတာ္ရုပ္ပ်က္ေနမွန္းသတိျပဳမိလိုက္တယ္။ မ်က္ကြင္းညိုႏွင့္မ်က္ႏွာဟာေခ်ာင္က်လို႔ ပခံုးကလဲမတ္မေနေပ။

ခိုနားရာ (အပိုဆု) CompletedTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang