Zawgyi code
ဒီေန့အစ္ကို႔ကိုေရွာင္မိတဲ့ပထမေန့အစ္ကိုမရိွဘူးဆိုတဲ့အသိကရူးမတတ္ဘဲ။အိပ္ရာႏိုးတည္းက good morningေျပာစရာလူမရိွတာမို႔ စိတ္က ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္လို႔ ခံစားခ်က္ကသိပ္အဆင္မေျပလွေပ…။
"ကေလး…ဒီေန့ကိုယ္တို႔ေဈးဝယ္ထြက္ရေအာင္"
"အင္း"
ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ လက္ခံမိတယ္။အမုန္းဆံုးေသာဒီလူကိုမွေလ။ သူနဲ႔အတူေဈးဝယ္ထြက္ရန္လက္ခံမိတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ မယံုႏိုင္ေပ။
ေခတၲခဏမ်ွၿငိမ္ရင္းအေတြးေတြပ်ံ႔လြင့္ၿပီးေလေတာ့ကၽြန္ေတာ္အဝတ္လဲကာအျပင္သြားဖို႔ျပင္ဆင္လိုက္တယ္။ စိတ္အေျခေနကသိပ္မေကာင္းလွေတာ့အနက္ေရာက္ဝမ္းဆက္ကိုဝတ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္အျပင္ထြက္လာခဲ့တယ္။
"ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ"
"ဘာလို႔လဲ"
"အနက္ေတြခ်ည္းဝတ္ထားတယ္"
"လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာေသဆံုးသြားလို႔ အသုဘအေနနဲ႔ဝတ္တာ"
"ကဲပါ…ကိုယ္တို႔သြားရေအာင္ မေကာင္းတာေတြေတြးမေနေတာ့နဲ႔"
"အင္း"
ေဈးဝယ္စင္တာေရ႔ွေရာက္လို႔ကားရပ္တဲ့အထိစိတ္နဲ႔လူနဲ႔ကမကပ္တာမို႔ကားေပၚကေတာင္မဆင္းမိေပ။
"ကေလး...ေရာက္ၿပီေလ"
"ဪ…ဟုတ္သားဘဲ"
ကားေပၚကဆင္းၿပီးေတာ့လည္းေဈးဝယ္စင္တာထဲမွာကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားေျခလွမ္းေတြနဲ႔လူဟာလဲ စိတ္လြင့္ေနေလရဲ့။
"ဗိုက္ဆာၿပီ"
ဗိုက္ဆာၿပီဆိုတာနဲ႔ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲေခၚသြားေပးတဲ့သူက ကိုယ့္ကိုသိပ္အလိုလိုက္လြန္းေပမဲ့ အစ္ကို႔ကိုခ်စ္သလိုေတာ့မခ်စ္ေပးခ်င္ေပ။
"ေျဖးေျဖးစား ကေလးေလး…ခဏေနရင္ ကိုယ္ေဖ်ာ္ရည္မွာေပးမယ္ အခုေနမွာလိုက္ရင္ေရခဲကေပ်ာ္ၿပီးအရသာေပါ့လိမ့္မယ္"
"အင္း ေက်းဇူး"
သူ႔ကိုေသခ်ာမၾကၫ့္ဘဲအစားဘဲဆက္စားေနလိုက္တယ္။ သူ႔ကိုၾကည့္မိရင္ အစ္ကို႔ကိုမ်က္လံုးထဲျမင္ရင္း ရင္ထဲ နာက်င္ရမယ္မဟုတ္လား…။
YOU ARE READING
ခိုနားရာ (အပိုဆု) Completed
Romanceဘာေၾကာင့္ေဝးလဲ ဘာေၾကာင့္ျငင္းလဲ ငါဘာေၾကာင့္ေျပးခဲ့လဲ ဘာကြောင့်ဝေးလဲ ဘာကြောင့်ငြင်းလဲ ငါဘာကြောင့်ပြေးခဲ့လဲ Start date (Nov.2.2022) End date (Dec.30.2022)
