"မင်္ဂလာပါ ဆရာ"
"မင်္ဂလာပါ"
ဒါလား ဆိုးပါတယ်ဆိုတဲ့ ၈တန်းကလေးတွေ ။
"မင်္ဂလာပါ ဆရာ"ဆိုတဲ့ အသံသာ ထွက်လာကြပြီး ငြိမ်ကုတ်သွားကြပါလေရဲ့။
အော် အင်းပေါ့။ ၀င်လာတဲ့ ဆရာကလည်း ဘီလူးထက်ပင်
ကြောက်စရာ ကောင်းနေသေးသည့်အလား။
တင်းမာသော မျက်နှာထားနှင့် ဆရာက လုံး၀ အလျော့ပေးမည် မဟုတ်သော မျက်နှာထားနှင့်ပင်။
"ဆရာရယ် ၈တန်း ကလေးတွေက သိမ့်ဆိုးတာဘဲ စာသင်ချိန်မှာ လုပ်ချင်ရာတွေ လုပ်နေကြတယ် ။စာမေးလည်း မရကြဖူး ။
စာလည်းလုပ်မလာကြဖူးဆရာရယ် ။ ကျွန်မ မထိန်းနိုင်ဖူး။သူတို့ အခြေခံမပါသွားရင် ၉ တန်းကြရင် ဒုက္ခရောက်တော့မှာဘဲ "
ဆိုတဲ့ ၈တန်း သင်္ချာသင်ေပးတဲ့ ဆရာမ အပြော ကြောင့် သတ္တိမောင် ကိုယ်တိုင်အတန်း ၀င်ထိန်းရတော့သည်။
" မင်္ဂလာပါ ဆိုတာ မင်္ဂလာရှိအောင် နေမယ်လို့ ကတိပေးလိုက်တာဘဲ။"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကတိမပေးနိုင်ရင် ကိုယ့်ကို ၀တ္တရားကျေရုံတွက် နောက်ဆို မပြောကြနဲ့။
ကြိုပြောထားမယ်။
ကတိပေးပြီးရင်တော့ ဖြစ်အောင်လုပ် ။
မလုပ်နိုင်ရင် ခွင့်မလွှတ်ဖူး။"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကောင်းပြီ ။ အလယ် စာရွပ်ဖြုတ်ပါ။"
"ဖြေကြည့်ကြပါ။"
သတ္တိမောင်လည်း whiteboard မှာ မေးခွန်းတချို့ရေးလိုက်သည်။
ဒီကလေးတွေ ဘယ်လောက်ထိ သိလဲ ၊ဘယ်အခြေအနေရှိလည်း သိချင်တာကြောင့် အစမ်းစာမွေးပွဲ စစ်ခြင်းဖြစ်သည်။
"ရသလောက် ကြိုးစား ။
မှားခွင့်ရှိတယ်။
ခိုးချတာ မလိုချင်ဖူး။ "
ကလေးတွေကလည်း ဖင်ကုပ်ခေါင်းကုပ်နဲ့ပေါ့ ။
မဖြေတဲ့သူလည်း မဖြေကြပါဖူး ။
တချို့ေတာ့ မေးခွန်းကြီး ထိုင်ကူးနေခြင်းသာ။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့် နူ့ညံ့သော
Teen Fiction*Punishment type* ဖိုးထူးသာ - "ကျွန်တော့် ကိုကြီးဆိုတာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ မာန်ထန်နေတဲ့ ပုံစံကြီးပေါ့ဗျာ။တကယ်တော့ တည်ငြိမ်ပြီး ကြင်နာတက်တဲ့ ပရဟိတသမားကြီးပါ။ဒါပေမဲ့လည်း ရိုက်ပြီဆို ရှယ်ကိုကျွေးတော့တာပါဘဲဗျာ။ ကိုကြီးချစ်တဲ့ မမ ပေါ်လာခဲ့ရင်ရော? အ...
