onlar kim, multifan

intikam

"Oldu mu böyle?" Yeji, Wony'e bakarak gülümsedi. Peri gibiydi.

"Efsane olmuşsun. Kıskandım biraz." dedi Yeji sonlara doğru dudaklarını büzerken. Wony onun bu şirin görüntüsüne gülümseyip elindeki telefona baktı. Beomgyu'nun onları almak için gelmis olması lazımdı çoktan. İkisi bir olup Yeji'nin evinde parti için biraz süslenmişlerdi.

"Minjeong ne diye geliyor?" dedi Wony konuyu değiştirerek.

"Sevmiyor musun?"

"Hadi ama Yeji, Beomgyu olmasa hiçbirimizle muhattap olmaz."

"Orası öyle ama belki cidden seviyordur?"

"Sanmam. Hiç muhattap olmadığın birini nasıl sevebilirsin ki?"

"Büyük konuşma Wonyoung. Hepimizin başına gelebilir. Ben seviyorum. Şirin kız bence. Hem gecen ki görevde bana yardımı dokunmuştu."

"Yine Beomgyu için yapmıştı. Bana samimiyetsiz geliyor." İki kız konuşmaya devam ederken siyah kadife elbisesi ile Beomgyu'nun arabasından inen Minjeong'u görüp sustular. Beomgyu'nun korna çalması ile ikiside arabaya bindi.

Sunghoon ise motoruyla Hyunjin'i alacaktı. Mekanda buluşmaya karar vermişlerdi.

...

"Ee neden hiç kimse yok." dedi Minjeong.

"Konsept korku falan mı? Gerilmeye başladım." Wonyoung karşısındaki kapısı hafif aralık, camları kırık ve büyük ihtimalle korku filmlerinden kiralık alınan eve bakarken konuştu.

"Sunghoon ve Hyunjin gelsin anlarız olayı." Beomgyu yanındaki iki kızı da sakinleştirmeye çalışıyordu ama kendisi de gerilmisti. Yeji ise arabada oturmuş diğer ikisinin gelmesini bekliyordu. O bu tarz şeylerden pek korkmazdı.

Motorun gürültüsü ile herkes Sunghoon'a döndü. Tam bir şov adamıydı. Wonyoung göz devirmeden edemedi. Hyunjin kalbini tutarak motordan indi.

"Sana güvenen beynime sıçayım Sunghoon." Kahkaha atarak başındaki kaskı çıkardı Sunghoon.

"Ne var olum? Kız gibi tutuyorsun belimden. Huylanıyorum."

"Onu mu diyorum adi herif! İki arabanın arasından geçmek ne? Hemde son hızda! Manyak mısın nesin!"

"Ayrılık mesajı yaz bi' de Hyunjin." dedi Yeji gülerek. Herkes onların bu haline gülerken Wonyoung hala evde takılı kalmıştı.

"Neyse onu bunu bosverinde şuraya bir girelim bakalım." dedi Beomgyu.

"Bu işin içinde bir iş var." dedi Sunghoon eve bakarken. Yeji önden girip zaten aralık olan kapıyı sonuna kadar açtı.

"Bölünmemiz lazım." dedi Hyunjin.

"Bence dönmemiz lazım." Minjeong, Beomgyu'nun kolunu sıka sıka yürüyordu. Beomgyu'nun önden yürümesi ile herkes eve girdi. Eve girdiklerinde sensörlü lamba yandı. Bir anda kapı kapandı ve kalın bir erkek sesi konuşmaya başladı.

"Selam millet! Öncelikle korkmanıza gerek yok. Burada sadece küçük bir oyun oynuyoruz. Şimdi sizler için ayarladığımız oyunları anlatmanız lazım. Yoksa uzuuuuun bir süre burada kalabilirsiniz." Herkes kas katı kesilmişti. Mingi'nin böyle bir sey yapmayacağından çoğu emindi.

"Hwang Yeji, sen üçüncü kattan sağdaki odaya gidiyorsun. Park Sunghoon, sen ikinci kattan soldaki odaya; Hwang Hyunjin sen ikinci kattan sağdaki odaya; Choi Beomgyu ve Kim Minjeong, siz ikiniz zemin kata iniyorsunuz. Jang Wonyoung sende üçüncü kattan soldaki odaya git. Hemen şimdi yerlerinize gidin. Oyun hepiniz yerlerinize geçtiğinizde başlayacak." Ses kesilince herkes birbirine anlamsız bakışlar atıyordu.