OBLIVION 2: Primo Youseff ( Soon To Be Published Under Bibliothéque Publication)

PROLOGUE

PRIMO

"Bro mauuna na ako ha. I still have a meeting for my next project pa. By the way, congratulations ulit, " paalam ko kay Wyatt at niyakap ito.

"Thank you, bro. I hope you will be the next groom," saad niya at tumawa.
I chuckled. "Seriously? No, thanks! Kuntento na ako sa mga chix ko, " sagot ko.

Tumawa lang siya at tinapik ang balikat ko. "Magsisisi ka talaga. Sige na baka ma late kapa."

"Alright, Effie Congratulations ulit official Mrs. Roberts ka na." Ngumiti lang ito sa akin.

"Thank you Primo. Don't worry baka nasa paligid mo lang pala ang babaeng para sayo." Saad niya na ikinatawa ko.

"Ang corny niyo! Hahaha sige na mauuna na ako good luck sa honeymoon nyo! Palagi nyo naman yang ginagawa kahit di pa kasal eh." Wika ko bago umalis sa reception.

I don't have any intentions to get married because I'm happy with the girl I've got. I don't want to go into committed relationships since they are so complicated. I dunno, I feel more liberated when I'm single.

DELIA

"Beryl, come back here!!!" my father yelled as I turned away from him to run to my room.

My life is choking me. I never imagined myself as the Crown Princess of England, let alone the Queen. And now they want me to marry off my father's heir?

"Aaaaugghh!!!" I screamed, pulling my hair out of frustration.
I stood up, and an idea flashed through my mind. I quickly grabbed my phone and dialed Luna's number.

"Delia? It's already late, why did you call?" she inquired when she picked up the phone.

"No, how come? It's only 4 p.m. here," I heard her shrugged.

"I know, but it's already 11 p.m. here. Hello, we're not in the same country, though."

Oh! I forgot nauna pala ng 6 hours ang oras sa Pilipinas sa England.

"I'm sorry, i forgot,"  said and chuckled.

I heard her sighed over the phone.
"So what's the matter?" tanong niya.

"I want to get out of here. Please help me. Ayokong maging reyna at lalong lalo na ayokong ikasal," diretso kong sagot sa kaniya

"Delia, can you hear yourself? What if your father finds out that you're planning to escape the palace? We all know that your father is powerful and we don't know what he can do." I sighed when I heard what she said.

"Luna, please, I'm begging you. Ikaw na lang ang makakatulong sa akin please, Please... hahayan mo lang ba ako na mabulok sa malaking palasyo na 'to na 'di man lang nakakapag enjoy? Ni 'di ko pa nga nakikila ang tunay na prince charming ko, e!"
Parang bata na ako na nag mamaktol.

"Oh! C'mon Delia, napaka delikado ng gagawin mo. I'm sorry but i can't help you."

Dahil sa sinabi niya ay napatahimik ako at nag simula nang tumulo ang mga luha ko.

Parang dito na nga ako mabubulok at mamamatay sa palasyong 'to.

"Hey, are you crying?" she worriedly asked over the phone.

Nanatili akong walang imik hangang marinig ko ang malalim na na buntong hininga nito sa kabilang linya.

"Alright, I'll call Mavy. But for goodness sake Delia! Pakiusap, 'wag kang mag papahuli." My eyes widened because of what I heard.

"OMG REALLY!?" Napatakip ako ng bibig dahil sa lakas ng boses na lumabas sa bibig ko.

"Lower your voice! Baka mamaya marinig ka diyan," saway niya.

"Thank you so much my lovely best friend!" I said, bago niya binaba ang tawag.

Humiga ako sa kama at nag pagulong-gulong . Buti na lang talaga meron akong isang Luna Villafuerte na kaibigan.

Luna is my longtime best friend in the Philippines. She is the friend's daughter of my mother. We also lived in the Philippines for a long time because my mother is Filipina, so I am fluent in Tagalog.

A few moments later, my phone rang, and when I answered it, it was Mavy, ang pilotong kapatid ni Luna.

"Your highness, Ate Luna, called me to take you on my last flight to the Philippines."

Halos tumalon talon ako sa kina-uupoan ko dahil sa narinig.

"Really? Oh my gosh! Thank you so much, Mavy! "

"By 10 p.m. tonight, disguise yourself and wait for me at the airport entrance. I will pick you up there," he said.

"Yes! Yes! Noted!" I answered enthusiastically before dropping the call.

Agad na akong nag impake ng mga gamit ko at hinintay na gumabi.
Nang humigit 9 p.m na ay sumilip ako sa labas ngunit napabalik din ako agad nang makita ang mga bantay na nakakalat sa buong palasyo.
Napahawak na lang ako sa sintido ko dahil di ko alam kong paano makakalabas.

Muli akong bumalik sa k'warto ko at nag isip ng paraan.
Binuksan ko ang pinto ng veranda at sumilip sa baba. Wala masiyadong bantay sa labas.

Kinuha ko ang mga kumot sa closet ko pati na rin ang mga kurtina para pag buhol-buholin ito at tinali sa railings ng Veranda.

Inunana ko munang ibaba ang mga gamit ko pag tapos no'n ay dahan-dahan na rin akong bumaba.
'Di naman kasi ako matatakotin sa heights kaya madali lang akong nakababa.

Kinuha ko ang mga gamit ko at dahan-dahang sinilip ang gate sa unahan ngunit napamura ako ng makita ang maraming bantay doon.
Napahinto ako ng maalala na may daanan pala sa likod ng palasyo.
Dali-dali akong pumaroon at nakitang iisa lang ang bantay.
Nag hanap muna ako ng bagay na p'wedeng gamitin at saka lumapit sa kaniya.

"Oh, you're highness! What are doing here?" Yumuko siya para mag bigay galang. Doon ako nakahanap ng tyempo para paluin siya ng kahoy na hawak ko.

"I'm so sorry, please forgive me!" saad ko nang bumagsak siya sa lupa.

Agad kong kinuha ang mga gamit ko at dali-daling binuksan ang gate at lumabas 'tsaka tumakbo papalayo sa palasyo.

"YESSS!!!" Sigaw ko, dahil sa wakas ay
malaya na ako.

Tumunog ang cellphone ko at si Mavy na nga ang tumatawag.

"You're highness where are you?" Bungad niya ng masagot ko ang tawag.

"I'm coming!" Masigla kong sagot.

"I'll wait for you here. Take care your highness," saad niya bago binaba ang tawag.

Pag baba niya ng tawag ay agad akong pumara ng Taxi patungong airport.
Hindi naman ako nakilala ng driver dahil naka full in disguised ako.
Pagdating ko ng airport ay agad naman akong sinalubong ni Mavy sa entrance.

"Let's go your highness." Nag madali kaming pumasok at 'di naman ako nahirapan dahil sa tulong ni Mavy.

"Goodbye England," bulong ko nang makasakay na ako sa eroplano.