OBLIVION 2: Primo Youseff ( Soon To Be Published Under Bibliothéque Publication)

CHAPTER 1

DELIA

"Finally, you're here!" Salubong niya sa akin kasabay ng mahigpit niyang yakap.

"Kumusta pag takas mo? May nakapansin ba sayo?" tanong nito.

"May isang guard lang akong pinatumba hihi" saad ko at napakamot ng batok. Tumawa naman ito at kinurot ang ilong ko.
"Silly girl! Buti at 'di ka napano. By the way, let's go! May lakad pa ako e, dinaan lang kita dito. Sa bahay kana lang muna may conference kasi kami ngayon, " anito.

Luna is a film director, siya ang pinakabatang director sa Philippine film idustry.

Habang nasa sasakyan ay nakadungaw lang ako sa bintana. Ang dami na talagang pinagbago rito. It's been 7 years na rin kasi noong huling pumarito ako. Buti na lang palaging nasa si London si Luna dahil doon palagi naka base ang project niya kaya palagi pa rin kaming nag kikita.

"How's your work?" i asked.

"It's fine, may bagong project na naman akong natanggap," sagot nito. As expected, magaling nga kasi talaga siyang director.

"That's great! P'wede ba akong sumama sa set niyo? Promise, 'di ako mag c-cause ng problem or delay, " ani ko with matching puppy eyes pa.

She giggled.

"Sure, no problem. Bukas mag sisimula na kami isasama kita," saad niya at nginitian ako.

"Really!? Aww! I'm so excited!" Ngumiti lang ito at nag patuloy sa pagmamaneho.

"We're here!" aniya nang huminto ang sasakyan niya sa tapat ng bahay nila.

"Omg! I miss your house, Luna! Ang tagal na rin bago ulit ako nakabalik rito," ani ko. Palagi kasi ako rito noon. Mama lang kasi ni Luna ang matalik na kaibigan ni Mommy kaya palagi kaming tumatambay dito sa bahay nila pag walang ganap sa amin. 'Di na rin naman kasi ako p'wede manatili ro'n sa bahay namin dahil matagal na iyong binenta since ayaw na ni daddy na bumalik kami rito sa Pinas.

"So, dito ka na lang muna? " she asked nang makapasok kami.

"Sure, kaya ko naman. " I smiled.

"Pasensya kana ha, may conference kasi kami ngayon, e."

"Ano ka ba, okay lang! Feel at home kaya ako rito sa bahay mo, " saad ko at humagikhik.

"Tara sa taas." Binitbit niya ang maleta ko at pumasok kami sa isang bakanteng k'warto. Sa guest room.

"Paano, iwan na kita rito? Mag pahinga kana muna rito ha at kung nagugutom ka, may pagkain akong hinanda sa kusina, may mga pagkain din sa ref," anito.

Malamlam ko itong nginitian at niyakap. "Thank you so much, Luns. Kung hindi dahil sa 'yo, baka nakakulong parin ako sa palasyo."

Naramdaman kong hinagod niya ang aking likod. "What friends are for right? You're always welcome, Delia."

Kumalas ito sa pagkakayakap sa akin at hinawakan ang mga balikat ko. "Always remember, that you have me, you have Luna na to the rescue."

"Aw! You're so sweet talaga!" Muli ko itong niyakap ng mahigpit at bahagyang tumalon-talon dahilan upang matawa ito.

Tumunog ang cellphone niya kaya napabitaw ito sa akin upang sagotin ang tumatawag.

"Yes, I'll be there in 15 minutes, " aniya sa taong nasa kabilang linya.

"I need to go, Delia. Iiwan na kita rito ha, babalik naman agad ako after ng conference, " anito.

"Sure, don't worry, I'll be fine here."

"Good! I'll be back in an hour. See ya!" she said, bago nag madaling umalis.

Nang marinig kong umalis na ang sasakyan ni Luna sa labas ay humiga ako sa kama. Medyo nahihilo ako dahil sa mahabang byahe. Napaunat ako ng katawan at napatingin sa kisame.