My Heartless Husband

CHAPTER 3

CALVIN’S POV

Nakakatuwa lang na makita si Kath na masaya, alam namin kung anong pinagdadaanan niya. Siguro mahirap yung mahal mo ang isang tao pero hindi ka kinibo manlang. Ganyan ang nangyari sa kanila ni Wayne. Nakakaawa lang dahil masyado syang pinapahirapan ni Wayne. We know that she’s the reason why Wayne became a heartless man.

“Wohhhhhhhhhhh bilis pa Calvin!” Utos nya sa akin. “Ayan na sila potangina! HAHAHAHAHA.” Mas binilisan ko pa ang pagmamaneho hanggang sa hindi na kami maabutan pa ng mga pulis.

Huminto kami saglit at umupo sa kalsada. Wala namang ka tao-tao itong dinaraanan namin dahil puro mga puno ang nasa gilid. Nangingiting napaupo din si Kath sa kalsada gayon din ang mga kaibigan ko.

“Grabi! Nakakatuwa yon, ah.” Nangingiting pagkasabi nya.

“Nasisiyahan kaba?” Tanong ni Joseph. Nangingiti syang tumango.

“Ah, may pupuntahan pa tayo.” Sabi ko at umangkas na sa motor ko.

“Sakin sasakay si Kath.” Anang Carson. Tumango lang ako at umangkas na si Kath kay Carson.

“Mukhang napasaya natin sya.” Anang Mark at binilisan ang pagpapa andar.

“Oo nga, she deserve to smile.” Anang Joseph.

“Pasasayahin pa natin sya.” Anang Mathew.

KATHRYN’S POV

Umangkas ako kay Carson at kumapit sa kanyang balikat. Napangiwi ako ng hindi nya binilisan ang pagpapatakbo.

“Ba’t ka nagpahuli sa kanila?” Tanong ko.

“’Di nato karera.” Aniya.

“I like your tattoo.” Ani ko.

“I like your tattoo too.” Aniya. Nagulat ako dahil sa sinabi nya. Wala pang nakakita sa tattoo ko except sa kaibigan ko.

“Duh,” Parang baklang aniya. “Ako kaya ‘yong tattoo artist nyan.”

“Ikaw? Naka mask ka kasi. Ang ganda, ah.”

“Hayyyyyy..” Napangiwi akong tumitig sa kanya gamit ang salamin ng motor. “Ang ganda mo.” Aniya.

“Para kang adik. First impression ko ‘yan sa’yo.” Sabi ko.

“Para kang bwisit, first impression ko ‘yan sa’yo.” Aniya.

“Well, totoo naman ang sinabi ko. Kahit sinong babae masasabi talaga na para kang adik sa dami ba naman ng piercing mo.” Sabi ko. “Okay na yung tattoo pero yung piercing grabi ang dami.”

“’Yan ang. Ang daldal mo.”

“Bakit? Di naba pwede?”

“Meron akong sasabihin sayo.”

“Ano ‘yon?”

“Mamaya na.” Aniya.

“POTANGINA MO TALAGA CARSON! BWESUT KA! POTA! ANG HINAAN MO NGA!” Sigaw ko.

“Yawa ka talaga, ang bilis ng takbo, ah.” Sabi ko at naupo sa bench.

Nandito kami ngayon sa isang park dahil kakain nalang daw muna kami ng street food.

“Hahahahaha ang daldal kasi.” Aniya.

“Ano pala yung sasabihin mo sa akin?” Tanong ko.

Lumapit sya sa akin at kinuha ang kamay ko. Ipinapaubaya ko naman ito sa kanya. Inilapit nya ang mukha nya sa kamay ko at iniluwa nya don ang laway nya!