Më quaj "MISTER"

41

"Biri im nese ky ditar eshte ne duart e tua tani do te thote qe un nuk jam më ne kete botë. Dua te te them dicka por me pare dua te me premtosh qe te qendrosh i forte dhe te mos qash , e di qe do merzitem ne qofte se te shoh te merzitur? Ne qofte se me do te lutem vazhdo jeten tende dhe behu i forte. Mami te do shumë.

Tani dua te te them dicka te rendesisshme. Ti e di qe une jam e abuzuar nga George Alexeyev , dua te them qe ai eshte babai yt. Me fal qe ta kam mbajtur te fshehte, te lutem mos u zemero me mua..."-mbyll ditarin i shokuar nga kjo gje.

"Kjo do te thote qe... Ignatius dhe Demian jane vellezerit e mi prej babai..."-thote ai me vete duke mos iu besuar kjo gje qe sapo  lexoi.

• • •

"Ta dija ,te kisha futur me pare ne kete dhomë. Nuk te eshte ndjere zeri fare."-qesh ndersa asaj i ishin nxire rrathet e syve nga pagjumesia.-"he tani me energjike te lutem. Kam nevoje per ty tani."-me kap nga krahu dhe me terheq per te me derguar te dhoma ku isha ne fillim.

Me shtrin ne shtrat ndersa une mora fryme thelle , do te bente serish te njejten gje.

"Bravo vajz e..."

"Shef ,po na sulmojn."-hyn brenda pa trokitur njeri nga njerezit e tij.

"Nga dreqin na gjeten??"-mberthen pantallonat dhe me kap fort nga krahu aq sa po me dhimbte.

Te shtenat e armeve po degjoheshin kudo ,Ernesti doli ngs dera pas bashke me Kesianen.

"SHEF"-bertet ajo me sa fuqi ka.

"Pusho bushter"-i vendos doren para gojes dhe vrapon bashke me te duke e terhequr per tu larguar sa me pare.

"Kesss"-degjon Ignatius teksa therriste ate.-"ku je?"

"Shef ata po largohen nga mbrapa per te dalur ne rrugen kryesore."

Ignatius vrapon ne drejtim te tyre.

"Kesianaaa"

"Shhh"-i shtrengon floket Ernesti pasi ajo u be gati te bertiste qe ta degjonte shefi.

"Mister ku je??"

"Vrapo vrapo"-i bertet me ze te ulet pasi ajo nuk po vraponte aq shume shpejt sa po vraponte ai.-"me shpejtt."

"Ndalo"-degjon Ignatius dhe kthen koken pas ai ishte pas tij me armen e drejtuar nga ai.

Por Ernesti vazhdon te vrapoje.Merr dike ne telefon dhe i thote qe te vij ta marri.

"Ndalo te thashe"-gjuan ne ajer Ignatius por ai perseri nuk po ndalonte.

Dolen ne rrugen kryesore por personi qe ai telefonoi nuk kishte mberritur ende keshtu qe ai ndaloi nje makine te rastit. Ignatius e qellon ne shpatull. Personi qe ishte ne makine pa i frikesuar nga Ignatius.

"Vazhdo rrugen ti dhe nuk ke pare asgje."

Ai shkel gaz dhe largohet nga aty duke mos dashur te rrezikonte jeten e tij per dike tjeter.

"Largohu ose do e vras"-i vendos armen ne koke Kesianes.

"Leshoje ate menjhere dhe eja i zgjidhim bashke punet."

"Nuk kemi cfare te zgjidhim Kesiana eshte e imja... ne te gjitha kuptimet"

Kur degjon ato fjal i erren syte dhe ishte gati t'iu hidhte persiper e t'ia grushtonte surratin.

"Apo jo shpirt?"

"Ndyresire"-ishin fjalet e saj perpara se te degjohej e shtena e armes dhe njekohesisht zeri i Elios.

"VELLA"-i del para dhe merr nje plumb ne bark dhe nje ne kembe. Ignatius qellon menjehere ne drejtim te personit qe sapo qelloi ndersa Misteri merr armen e Ernestit i cili, u hutua kur u plagos Elio dhe  ia zbraz plumbat ne trup pastaj i merr armen nga dora shefit dhe fillon ti gjuaj perseri.

"Kess, kes ndalo."-i kap duart ndersa ajo largohet nga ai e trembur.

"Kes cfare ke?"

"Ju lutem, po vdes un ketu..."-degjohet zeri i Elios i cili ishte i shtrire ne asfalt.

• • •

"Kes, cfare ke?"-pyet ai i shqetesuar per te pasi ajo nuk po e lejonte t'iu afronte. Deshironte kaq shume ta perqafonte.-"te ka bere gje ai?"-pyet perseri ndersa ajo pohon me koke dhe syte i mbushen me lot.

"Me lejo te te perqafoj. Je e sigurte tani, do jem gjithmone prane teje."-afrohet ngadale dhe pasi pa qe ajo nuk tentoi te largohej e mori ne perqafim.

Ndersa ata dy po perqafoheshin Demian dhe Ivan po i admironin ne qetesi pa prishur momentin...

"Kess"-ate moment e prish Adela me Valentinen te cilat sapo mberriten ne spital.

"Kes a je mire?"-e perqafojne ato ndersa ajo leshon nje "po" me ze te vogel.-"si eshte Elio?"

"Eshte duke u bere operacion."