Son Adım Misternoire Hikayesi

2

Görevden sonra bahçede Lady Noire oturuyordu fakat sanki dokunsan ağlayacaktı Mister Bug durumun farkındaydı
Yanına hızlıca gelip oturup oturmamak arasında kalmıştı bir kaç dakika orada dikilip düşünürken Lady Noire'nin yanağından yaş aktığını gördü ve yanına oturdu

Mister Bug:Hey ağlama

Lady Noire:....

Mister Bug tereddütlü bir şekilde yanağından akan yaşları işaret parmağıyla siliyordu Lady Noire'nin fakat bunu yapmasıyla Lady Noire ona kızgınlıkla bakmıştı ve ellerini yüzüne götürüp ortadan kaybolurken Mister Bug'ın bir şey diyecek ağzı açık kalmıştı...

Neler olduğunu bilmiyordu ama merak etmişti.

Daha 2 gün olmuş olabilirdi tanışalı ama bir partnerlik bağı vardı sonuçta

Mister Bug çokta ileri gitmeden neden anladığını öğrenecekti...

Binanın içine giren Mister Bug masadaki listeden kimlerin nerede kaldığını gösteren dosyayı arıyordu
Listedeki numarayı bulduğunda 212 yazıyordu yani bu 12.Dolabın en üst çekmecesiydi bilmesinin nedeni yıllardır burada oluşuydu.

Hem Lady Noire'ninkine de bakmış hemde kendininkine bakmıştı dosyayı çekmeceye koyarken pembe renkli bir zarf düşmüştü

Onu kaybettiğini sanıyordu Mister Bug
Ama görünen o ki kaybetmemişti sevinçle ellerinin arasına aldı mektubu

Odasına giderken Lady Noire odasının önünden geçiyordu ki durdu içeriden bir şeylerin kırılma sesi geliyordu.

Açıkçası telaşlanmıştı

Lady Noire ?!

İyi misin ?_?

.....

Her şey yolunda mı ?
.....

Ses gelmiyordu kırılma sesleri bitmiş su sesi ve ağlama sesleri geliyordu  Mister bug hızlıca kapıyı açtığında
İçeride kırılan bir bardak,ve her yerde boncuk gördü odaya doğru ilerlediğinde de koltukta ağlayan Lady Noire'nin gördü peruğunun bazı yerlerini kestiğini görmüştü Mister Bug

-İ-iyi m-misin ?

-Git buradan senin ne işin var ?!

-Ben odama gidiyordum i-içeriden s-sesler gelince...

-Gördün işte rahatladın mı ?! (Peruk elinde saçları keser hızlıca)

-B-bak....ş-şu an iyi değilsin gel çıkalım

-Yaklaşma bana !

- ?....

Mb:Tamam o zaman bak şimdi biz bu odadan çıkalım sende bir hava al.

LDNOİRE:Senden yardım isteyen oldu mu ?

Mister BUg:Olmadı ama ben etmek istiyorum.

Lady Noire:Bana sağlayacağın en büyük yardım bu odadan gitmen !

Mister Bug:Hayır ! Sen iyi değilsin

Lady Noire'nin yanına oturur

Bana eğer seni çok zorlamayacaksa ne olduğunu anlatır mısın ?

....

Mister Bug hafifçe Lady Noire sarıldı.Lady Noire bunu beklemiyordu ilk kızsana şu anda morali bozuktu...
(Bir kaç dakika sarılarak durmuşlardı)

Ardından Lady Noire anlatmaya başlamıştı

K-küçükken...annem ve babam......bu iş y-yüzünden ö-öldüler...

Ağlaması şiddetlenince belki daha yeni tanıyorlardı birbirlerini ama Mister Bug ona bir taraftan sarılırken de saçlarını hafifçe okşamıştı.

A-annemin....ö-ölmesininm....s-sebebi....b-babam yüzündendi o-onu del-iller gibi seviyordu....e-en sonunda gözü kör olmuştu...S-sonra da ö-öldüler....

Lady Noire ağlamaya devam ediyordu yanında biri olduğu için şu anda mutluydu ama belli edemiyordu buda onun geçmişiyle alakalıydı gene.

Bir kaç dakika ikiside hiç konuşmamışlardı sadece ağlama sesi geliyordu Lady Noire'den
En sonunda Mister Bug,Lady Noire'nin çenesini narince tuttu ve ona bakmasını sağladı

Bir daha bu konu aklına gelirse ya da seni üzen bir konu gelirse aklına lütfen yanıma gel ben seni her zaman dinlerim...

Aralarındaki mesafenin az olmasından ve Mister Bug konuşurken ki nefesi Lady Noire geldiğinden utanmışlardı Mister bug'ın sözünden sonra sadece Lady Noir'de sarılmaya karşılık vermişti.
Tabii Mister Bug şaşırmıştı ama belli etmedi.

En uzun ve en güzel bölüm buydu bencee :)

Devam edecek