SİYAH

Siyah Kadar Yalnız

Gözlerimi açtığımda odamda yatıyordum.Yanımda kimse yoktu.Komidinin üzerinde duran telefonumdan saatte baktım"09:30"Hemen kalktım, yatağımın karşısındaki aynadan kendime baktım. Göz altlarım mosmordu, bütün makyajım akmış, saçlarım darma dağın olmuştu.Boğazımda fena şekilde acıyordu.Bir kaç dakika sonra aşağıya salona indim.Annem hazır bir şekilde beni bekliyordu.Daha cenazeye birkaç saat vardı ama ben erken gitmek istemiştim. O sırada annem"Kızım istersen..."daha sözünü tamamlayamadan"Hayır anne geleceğim Canımı son kez göreyim"dedim.Sesim fazlasıyla kısık çıkmıştı anlaşılan dün gece tahmin ettiğimden fazla bağırmıştım.Daha fazla oyalanmadan yukarı çıktım.Elimi yüzümü yıkayıp odama geçtim.Dolabımdan hemen Can'ın aldığı bluzü çıkardım, altımada birşey uydurdum.Saçımı ellemeye ne niyetim ne de hâlim vardı, o yüzden öyle kaldı.Tam çıkacaktım ki gözüm masanın üzerinde duran fotoğrafa takıldı.1.yılımızdı.Ne kadar da mutluyduk.Çok sevimli bir ilişkimiz vardı Canımla, bütün lise imrenerek bakardı bize.Sıradan değildik, yapmacık değildik, birbirine şımarıklık yapan sevgililerden değildik.Hep masumdu bizim ilişkimiz, yalansızdı, tertemiz, bembeyazdı.Ben bunları düşünürken gözümden iki üç damla yaş süzüldü.Can ağlamamı hiç istemez, hiç sevmezdi.Bense özellikle Can'a karşı fazla duygusal davranırdım.Ufak bir grip bile olsa dayanamazdım.Ben buna bile dayanamazken ölüm çok ağır geliyordu yüreğime.Herşey çok garipti.Sanki Can ölmemişti, sanki her salı yaptığımız gibi bugünde buluşacaktık ve ben yine buluşacağımız yere geç kalıp Can'dan azar işitecektim.Sonra ona küsmüş gibi davranıp nazlanacaktım.O da özür dileyip burnuma minik bir öpücük konduracaktı.Şimdi ise buluşacağımız yere değil cenazesine gidiyordum.Bu sefer geç değil erken gidecektim.Onun omuzlar üzerinde yanıma gelmesini ben bekleyecektim bu sefer.Naz yapamayacaktım bugün ona.O benden değil ben ondan özür dileyecektim; kazada onun yerine ben ölmediğim için.Oysaki o hep korkardı yalnız kalmaktan.Ölüm gibi hastalık gibi konular açıldığında hep "Ne olursa olsun, ben seni hiç yalnız bırakmayacağım, ölüm de kalım da seninle biriciğim."derdi.ÖLÜM' DE KALIM' DA SENİNLE! Peki ya sevdiceğim şimdi sen yatarken ben neden ayaktayım? Neden Can? Neden? Bu şekilde kendimi sorgularken annemin aşağıdan gelen sesiyle ürküldüm."Kızım Cemre hadi gel artık."Anneme cevap vermeden aşağı indim ve cenaze yerine gitmek için arabaya bindik.