The Other woMAN (Strangers From Hell Vers.)

plan

Minik uyari||
İlk kısımlarda bi taraf acayip cringe ama harbi nasil yazsam bilemedim idare edin o tarafi..

İyi okumalar

Gihyeok

'işleri bitirdikmişmiş yarramın başını bitirmişsiniz lan' içimden söverken bodrumda sadece parçalara ayrılmış cesedi dışarı çıkardım ve arka bahçedeki arabanın bagajına tıktım.

İki elimi birbirlerine çarpıştırarak temizledikten sonra bagajı kapattım. Ve bir anlığına korkudan kaskatı kesildim. Kapattığım bagajın camından arkamda bodrumun arka kapısından beni izleyen moonjonun yansımasını farkettim.

Ona dönüp derin bir iç çektim o kafasını yana doğru yatırıp beni izlemeye devam ettiğinde ilerledim yanına vardığımda onu görmezden gelip bodruma girecektim fakat beni omzumdan tutup durdurdu.

Elini itecekken belime tuttuğu bıçağı hissettim,
"Sakın kaçmaya çalışma bir hamleyle tüm organlarını yere dökmem an meselesi."
Ona dönecekken bıçağı biraz daha bastırdı tehdit edercesine, "Ne sikim yapıyosun lan sen!?" Sorduğumda alayca  gülümsemesinden çıkan nefesi boynumda hissettim.

"Ne yani, şimdi kendini siktirtecek başka birini buldun diye mi beni bu kadar umursamıyosun?"
Daha ağzımı bile açmadan bıçağı tutuğu eliyle beni yandaki duvara ittirdi ve diğer eliyle elini duvara yaslarken bıçağı tekrar belime götürmeyi ihmal etmedi.

"Her hafta aynı boku yapmaktan bıkmadın mı?" Bunu söylediğimde gözleri ciddileşti, "oyun oynadığımı mı düşünüyosun?"

"Hayır, Sadece artık ne kadar tehdit etsende korkmadığımı söylüyorum." Bıçağı kendimden birazcık da olsa uzaklaştırabildim ve bodruma doğru ilerledim.

Bodruma girdiğim sırada peşimden geldi ve arkamdan seslendi, "Peki ya..." Duraksadım. "Aynısını seokyoona yapsam?"

Sanki kan beynime sıçramış gibiydi,
"Derdin ne amına koyim?.."kafasını yana eğdiğinde devam ettim, "ciddi soruyorum orospu çocuğu, istediğini elde ettim daha neden benimle uğraşıyosun? Bırak gideyim diyorum yok bana ihtiyacın."

Bir anda gözlerini söndürdü ve yanıma gelip çenemi tuttu, "itaatsizlik yapan sensin. Ben olmasam geberir giderdin nankör herif!"

Elini ittim. "Orospu çocuğu sen yokken ben iyiydim üniversiteye geri dönecektim beni kullanan kandıran sensin, hemde kendi çıkarların için! Sen buna yaşamak mı diyorsun?"

Pişkince gülümsedi, "Artık bana ihtiyacı olmayan sensin. Zaten o yüzden yatmadın mı o herifle?!"

Sertçe ittirdim, "KOLAY BİRİ MİYİM LAN BEN? BASİT MİYİM O KADAR!?" karşılık verdi, "Öylesin, benim için kolay ve basittin."

Söyleyecek lafım kalmadı bu piçin sözcükleri altında kaldığımı fazlasıyla hissediyordum canımı en çok sıkan kısım ise haklı olmasıydı. Ben bu piçe kolay kanmıştım.

Cevap beklercesine öylece yüzüme bakıyordu fakat maskemi düşürme korkusunu içten içe içimi yediğinden hemen oradan çıkmak istedim.

Tekrar gitmeye kalktığımda bu sefer beni bileğimden yakaladı.
"Sikeyim, Bırak moonjo!" Sesim titrek çıkmıştı.

"Gihyeok tamam." Hâlâ kolumu kurtarmaya çalışırken sinirden gözümden yaşlar dökülmeye başlamıştı bile.

Bileğimi tutan elini gevşetti ve kollarıyla beni sardı. o omzunda ağlamama izin verirken hâlâ kendimle boğuşuyodum.

Şuan ne yapıyorum bilmiyorum, bu herifin kollarında neden ağlıyorum bilmiyorum, seokyoonu neden koruyoum bilmiyorum, beni neden hâlâ bırakmıyor bilmiyorum.