ATEŞ Ve ALEV

2.Bölüm

Sabah kalktığımda günlük rutinlerimi hallettim Ateş' e baktığımda hâlâ uyuyordu kapıyı yavaşça araladım ve dışarı çıktım dışarıda çok fazla siyah giyinimli adamlar vardı gözükmemek için mutfağa geçip sandalyemi çektim ve oturdum sıkılıyordum birden Didem aklıma geldi ve aramak için telefonumu bulmam lazımdı ve hemen Ateş'in yanına gittim kapıyı tıklamdan sertçe açtım gördüğüm manzara karşısında şaştım Ateş gömleğini çıkartmış karşımda bana gülüyordu
--"Ben şey dicektim"
--" Ne dicektin karıcım"
--" Bana karıcım demeyi kes artık" dedim sert bir şekilde bana doğru  bir adım attı ben bir adım geriye gittim daha geliyordu belim buz gibi duvara değince o an ölecekmiş gibi hissettim hemen önüme geldi ve aramızda çok az mesafe vardı
--" Eğer birdaha bana emir vererek konuşursan dilini küçültürüm duydun mu güzelim"
--" Hı hı duydum" ne olursa olsun ondan çok korkuyordum belli etmesemde
--" Ben şirkete gideceğim adamların birisine söylerim eşyalarını buraya getirirler sen dışarı çı-"
--" Ben doktorum ama hastaneye gitmem lazım"
--"Gideceksin ama bir süre gitmeyeceksin" hesap sorarmış gibi elimi kaldırdığım an elime baktı ve o an elimi hemen indirdim
--" Tamam ama bari telefonumu ver onunla uğraşayım"
--" Telefonu unut bir süreliğine sıkılıyorsan benle şirkete gel"
--" Tamam tamam Allah'ın cezası tamam senle geliyorum" arkadan güldüğüne eminim ama kanıtlayamam kapıyı kapattı ve arabaya bindik yol boyunca hiç konuşmadı o yüzden bende biraz uyudum daha sonra bacağımda bir el hissettiğimde havalanıyordum Ateş beni kucağına alıyordu hemen kucağında tepindim ve beni tekrardan bıraktı
--"Niye tepiniyorsun kucağımda"
--" Sen niye beni kucağına alıyorsun"
--"Uyuyordun bende uyandırmak istemedim" bu adamı hiç anlamıyordum
--" Tamam ben yürürüm"
--"Zaten uyandın istesende kucağıma almam" omuz silktim ve şirkete giriş yaptık herkes beni öldürecekmiş gibi bakıyordu belimde bir el hissettim ve hemen Ateş' e baktım onundu el tutuşundan anlıyordum artık odasına giriş yaptığımızda oda da üç kişi vardı ikisi masanın karşısında ki koltuklarda oturuyordu birisi ise uzun koltukta yatıyordu ben gelince hepsi yerinden kalktı diyeceğim de ben gelince mi kalktılar yoksa Ateş gelince mi onu anlamadım Ateş beni işaret ederek
--"Bu yengeniz" eliyle tek tek tanıttı masanın karşısında ki sağ koltukta ki  Demir sol koltukta ki Aras uzun koltukta ki yatan ise Barçın hepsi ile el sıkıştım
--"Memnun oldum" dedim
Ateş arkadaşlarıyla konuşurken Barçın' ın yerini kaptım
Barçın: Yenge napıyorsun ya orası benim yerim
--"Artık benim yerim"dedim gülerek 2 saat zaman geçmişti ama hâla çalışıyorlardı
--" Daha ne kadar çalışacaksınız?"
Ateş: "Ne oldu ki güzelim acıktın mı?"
--"Hayır acıkmadım ama sıkıldım"
Ateş arkadaşlarının boynunu tutarak
--"Artık siz çalışıyorsunuz ben karımla dışarıda yemek yemeye gidiyorum"
Barçın: Yenge bana yemek ısmarlamak istermisin?
   Güldüm ve "HAYIR" dedim
Barçın Ateş'in omzuna elini koyarak
--" Bu kadar kısa süre de kızı nasıl kendine benzettin" dedi gülmeye başladım ister istemez
Ateş Barçın'ın boynuna elini koyarak
--" Aslanın eşi de aslandır" dedi kendi kendime sevindim çünkü ilk defa Ateş'in ağzından iltifat duymuştum sevinç ile Barçını, Arası ve Demiri arkada bırakıp gittik şirketin önüne geldiğimde Ateş'in arabası hemen önümüzdeydi arabaya bindik ve yol alırken
--" Sakın uyuyayım deme bak" bunu demesine gülmüştüm
--" Niye" dedim dalga geçermişim gibi
--" Sen uyuyunca sıkıldım uyandırmaya da kıyamıyorum o yüzden uyumuyorsun tamam mı?"
--" hı hı tamam" dediği şeyi yapmayacaktım ama yine de evet demiştim aklımdan şeytanca fikirler geçerken uyuma numarası yapma fikri aklıma geldi ve gözlerimi kapamaya başladım yavaş yavaş tam gözümü kapattığımda Ateş elini bacağıma koydu
--"Alev sakın uyuma bak başka şekil kaldırırım seçim senin" dedi ilk defa ağzından ismimi duymuştum Alev demişti bilmiyorum ama ağzına yakıştırmıştım
--" Ateş eve varabilirmiyiz ilk üstümü değiştirmem lazım" dedim
--" Tamam" dedi eve geldiğimizde kendisi oturma odasında oyalanırken bordo kazak, siyah etek giydim ve siyah bir şal taktım