🌻🌿 P ᴏ ʀ ᴛ ʀ ᴀ ɪ ᴛ O ꜰ L ᴏ ᴠ ᴇ 🌻🌿
Eᑭ02
"ඩොක්ටර් .... එයාට මොකද වුනේ ?"විශ්ව විද්‍යාලයේම වූ රෝහල් කාමරයේ ඒ වනවිටත් වෛද්‍යවරයාට සහ හෙදියට අමතරව තවත් පස් හයදෙනෙකුම සිටියත් ඒ කවුරුන්දැයි හඳුනා ගැනීමට චාන්ට සිහියක් තිබුනේ නැත.
" ඕහ්... ප්‍රොෆෙසර් ශියෝ..... මේ ළමයා ඔයාගේ...." වෛද්‍යවරයා විමතිය මුසු වූ හඬකින් විමසුවත් චාන් සිටියේ ඇඳක වැතිරී නිදා සිටින සිය සොයුරිය දෙස වේදනාත්මක ලෙස බලාගෙනය.
" ශියෝ ජියාලී .... මේ මගේ නංගි ඩොක්ටර් , මෙයාට මොකද වුනේ ? ඇයි මෙයා මෙහෙම ඉන්නේ ? "
" අහ්ම්..... මේකයි ප්‍රොෆෙසර් ශියෝ ඔයාගෙ නංගි මොකක්හරි දේකට හුඟක් බයවෙලා තියෙනවා ඒකෙන් එයා ෆේන්ට් වෙලා , මේ එයාගෙ යාලුවා වතුර ඉස්සත් එයාට සිහිය ඇවිල්ලා නෑ ඒකයි මෙහාට අරන් ඇවිත් තියෙන්නේ..." වෛද්‍යවරයාගෙ අත දිගු වුණු දිහාවට ඇස් යොමු කරපු චාන් දැක්කේ ජියාලීගෙ වයසෙම කියලා කියන්න පුලුවන් ගෑණු ළමයෙක්ව. එයා තමන්ගෙ දිහා බලන් හිටියේ පුදුමෙන් සහ බයවෙලා කියලා චාන් දැක්ක ගමන්ම තේරුම් ගත්තා.
" ලිලීව ෆේන්ට් වෙන්න තරම් මොනවද වුනේ දරුවෝ...? " ඒ ගෑණු ළමයව තවත් බයට පත් කරන්න උවමනා නොවුණු චාන් ඇහුවේ තරමක් මෘදු හඬකින්.
" ම්ම්ම්ම්...... අපි මේහ් ඩිපාර්ට්මන්ට් හෙඩ් ගෙ ලෙක්චර් එක ඉවර වෙලා පාර්ක් එකේ කතා කරකර හිටියේ. එතකොට තමා සීනියර්ලා වගයක් ඇවිත් අපිවයි තව ළමයි ටික දෙනෙක්වයි එක්කන් ගියේ පරණ බිල්ඩින් එකකට. ඒ ගිහින් එයාලා අපට කාමර වගයක් පෙන්නලා කිව්වා එක්කෙනා එක රූම් එක ගානෙ පැයක් ඇතුළත සුද්ධ කරලා ඕන කියලා... ඒවා හුඟක් ජරාවෙලා තිබුණේ ඊටත් ඒ කාමර කලුවරයි.... ඉතින් ජියා කිව්වා ඒ කාමර ඇතුලට යන්න එයාට බෑ කියලා... ඒත් සීනියර්ලා ඒක ... ඒක ඇහුවේ නෑ ... එයාලා ජියාව ඒ එක කාමරේකට දාලා දොර වැහුවා .... ජියා කෑ ගැහුවා , ඇඬුවා ඒත් එයාලා දොර ඇරියේ නෑ ... පස්සෙ එයාගෙන් සද්දයක් තිබ්බේ නෑ....ඉතින් එතනට ආව වෙන සීනියර්ලා වගයක් තමයි ...."
"ශි*ට්!!!" කතාව කිය කිය ඉඳපු ගෑණු ළමයා ගැස්සිලා ගියේ චාන් ළඟ තිබුණු මේසෙට අතමිට මොළවලා ගහපු පාරට.
YOU ARE READING
⋯ Ꮲᴏʀᴛʀᴀɪᴛ 𝖮ꜰ 𝖫ᴏᴠᴇ ⋯ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ
Fanfiction✿♡ Love is a painting that cannot be painted on paper ..... ♡✿ "ඇත්තටම මං එයාට ආදරෙයිද...? ඒ මගේ ශිෂ්‍යයෙක් , මං එයාගෙ ගුරුවරයෙක්.... මේක සදාචාර සම්පන්න නැහැ... ඒත් ආදරේ ඇතිවෙන්නෙ නීතිරීති , සම්ප්‍රදායන්ට කොටු වෙලා නෙවෙයිනේ... ඒත්... ඒත්... තියෙන...
