~Σκόρπιες ιστορίες και σκέψεις..~

Πανσέληνος: Η ομορφιά του αλλόκοσμου

Κάποια στιγμή γύρω στις 4+ το πρωί ξύπνησα και αντίκρυσα το πιο όμορφο φως που έχω δει. Κοίταξα κατάματα την ολόγιομη σελήνη και ένιωσα ένα μούδιασμα στο αντίκρυσμα της λάμψης της. Τόσο μεγαλόπρεπη, τόσο θεϊκή η υπόστασή της που με έκανε να αναριγήσω. Ένιωθα τόσο όμορφα σαν να με γεμίζει το ουράνιο εκείνο φως, ένιωθα γαλήνη αλλά ταυτόχρονα μια ισχυρή δύναμη να με διαπερνά ολόκληρη. Αντλούσα ενέργεια από την πανσέληνο, μία πανσέληνο που φώτιζε όλο το δωμάτιο όμως το φως που έπεφτε πάνω στο πρόσωπό μου ήταν απερίγραπτο... Ήμουν λουσμένη με το φως του φεγγαριού όταν ένιωσα την ανάγκη να απευθύνω παράκληση ή αλλιώς προσευχή στην θεϊκή εκείνη φύση που δέσποζε στον ουρανό. Ένιωσα την μαγεία να με διαπερνά, την δύναμη να ρέει μέσα μου και τότε ήξερα ακριβώς τι να ζητήσω... Η Μητέρα Σελήνη άκουσε την προσευχή μου και ξάφνου η λάμψη της φάνταζε στα μάτια μου ακόμα πιο εκθαμβωτική... Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτή την αλλόκοσμη ομορφιά... Ευχαριστώ Μητέρα Σελήνη...