Küçük Hacker

6

Birkaç dakika önce;

Dolunay, Balcı hakkında araştırma yaparken Emre ise ekibiyle canlı yayın yapıyordu. Yayın bittiğinde sıradaki video için konu ararken Hürkan

H: "Emre evde halletmem gereken birkaç şey var bana yardım eder misin?"

Emre: "Tamam. Ne zaman çıkarız?"

Hürkan: "Şimdi çıkarsak ancak biter işimiz"

Emre: "Bir işim var halledip geliyorum o zaman"

Hürkan: "Tamam ama çabuk ol"

Odadan çıkarak Dolunay'ın çalıştığı yere gitti ama bulamayınca Kuzeninin yanına giderek "Kuzen. Dolunay nerede?" diye sordu

Ö: "İşlerini bitirdiğini ve biraz dolaşacağını söylemişti"

E: "Tamam" diyerek odadan çıktı ve mutfağa bakmaya karar verdi. "İşte buradasın"

Derin: "Kim?" Emre soran kişiye bakmamıştı bile. Gözlerini Dolunay'ın üzerine dikmiş heyecanla sormayı bekliyordu. Niye heyecanlandığını o da bilmiyordu

E: "Dolunay biraz konuşabilir miyiz?"

D: "Tabii, ne hakkında?"

E: "Özel" Emre az önce soru soran kızlara bakarak "Bizi biraz yalnız bırakabilir misiniz?" dedi

Kızlar ne kadar merak etseler de hızla bardaklarını alıp kendi bölgelerine dağıldılar. Emre hemen Dolunay'ın yanına oturarak konuya girdi "Dolunay nasıl başlayacağım bilmiyorum ama sana bir hediye vermek istiyorum"

D: "Nereden istersen oradan başla"

Cebinden çıkardığı anahtarı masanın üzerine bıraktı ve Dolunay'a uzattı

E: "Bu ofisin anahtarı"

D: "Neden bana veriyorsun?"

E: "Bu anahtardan sadece belirli kişilerde var. Güvendiğimiz kişilerde"

D: "Bana güvendiğin için çok mutluyum ama emin misin?"

E: "Evet eminim. Anlayamadığım bir şekilde bana güven verdin, hatta kimseye kolay kolay güvenmeyen Umut'a bile"

D: "Bu konuda son söz senin"

E: "Güzel. Bu arada ben erken çıkıyorum bir şey olursa telefonum açık"

D: "Tamamdır. Teşekkür ederim"

Emre gülümseyerek elini Dolunay'ın saçlarına götürdü ve hızlıca karıştırarak "Kabul ettiğin için mutluyum" dedi ve gülümseyerek ekibin yanına geri gitti. Dolunay'da arkasından gülümseyerek biraz baktı ve çalıştığı odaya geri döndü...

Kolundaki saate baktı, çıkma saati gelmişti. 2-3 saat daha çalışmıştı. Eşyalarını topladı ve odadakilere veda ederek odadan çıktı. Tam adımını atarken ekibin odasından Ali çıktı arkasından da Yex çıkmıştı. Birkaç saniye gereksiz sessizlik olmuştu ve sessizliği Ali bozdu

Ali (A): "Selam?"

D: "Selam"

A: "Sen Dolunay olmalısın"

D: "Ta kendisi"

A: "Çıkıyor musun?"

D: "Evet"

A: "Bizde çıkıyordum, seni bırakmamızı ister misin?" Dolunay Ölmemek için kendisini zor tutuyordu. Çünkü ekibi takip ettiği sürede hepsini çok seviyordu ama Ali'yi çok daha seviyordu. içinden 'Sakin ol kızım, sakin ol' diyerek sakinleşmeye çalıştı, biraz olsun başardıktan sonra cevap verdi