5. Bölüm

1.2K 49 20
                                    

Songül;
"Evet Sadi ben sana aşığım."

Sadi;
"Bende" dedi ve elini Songül'ün boynuna koydu. İkiside gözlerini kapatıp dudaklarını birleştirdi.

Sadi Songül'ün boynuna geçecekti ki Songül durdurdu. Sadi neden böyle yaptığını anlamamıştı;
"Songül neden birbirimizi sevmiyor muyuz?"

Sadi'nin süt dökmüş kedi gibi durduğunu görünce Songül gülerek cevap verdi;
"E Sadi omzum yaralı ya tekrar hastanelik mi olayım istiyorsun." Sadi'de güldü;
"Haklısın güzel karıcım. Ee napıyoruz şimdi ayrılıyor muyuz?"

Songül;
"Birlikte olamayız ama istersen bu gece ve daha sonraki gecelerde beraber uyuyabiliriz."

Sadi bunu duyunca mutlu oldu. Songül'ün elinden tutup odaya gittiler. Songül cam kenarına Sadi de komidinin olduğu tarafa yattı. Songül hem mutlu hemde uykulu bir ses tonuyla;
"İyi uykular kocacım."

Sadi de Songül'ün başına bir öpücük kondurup;
"İyi uykular karıcım." diyip uykuya daldılar.

Songül gözlerini açtığında karşısında Sadi mışıl mışıl uyuyordu. Yüzünde gülümseme oluştu. Sadi gözlerini aralamaya başlayınca Songül gözlerini yumup uyumuş numarası yapıyordu. Sadi anlamıştı tabi yüzünü karısına dönüp gülerek baktı Songül de gözünü araladığında Sadi'nin güldüğünü görünce şakasının işe yaramadığını anladı. Sadi;
"Çakal seni demek numara yapıyordun ha! Şimdi görürsün sen." diyip Songül'ü gıdıklamaya başladı Songül bir yandan gülüp bir yandan da;
"Tamam Sadi yapma bak kolum acıyor." Kolunun acıyor dediğini duyunca gıdıklamayı kesti.

Dirseğini yastığa koyup Songül'e döndü;
"Ne zamandır böyle izliyosun beni."

Songül;
"15 sen uyanmasan daha da izlerdim." dedi tebessüm ederek.

Sadi;
"Nasıl geçti gecen."

Songül;
"Bana inanır mısın bilmiyorum ama ömrü boyunca geçirdiğim en güzel geceydi.."

Sadi Songül'ün alnından öpüp saate baktı. Saat 8'e geliyordu. O kalkınca Songül'de kalkacaktı ki durdurdu.

Sadi;
"Sen kalkmıyorsun yaralısın!"

Songül;
"Ama Sad-" dudağına bir öpücük kondurdu;

"Aması falan yok güzel karıcım." parmağıyla burnuna dokunup elini yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa kahvaltı hazırlamaya koyuldu.

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra Songül'ün yatağına getirdi. Songül ona aşkla bakarak;
"Eline sağlık kocacım. Teşekkür ederim." Yanağına bir öpücük kondurdu.
Sadi;
"Rica ederim her şey güzel karıcım için." O da Songül'ün burnuna bi öpücük kondurdu beraber sevimli sevimli kahvaltı yaptılar. Sonra Sadi'nin okul saati gelmişti Songül;
"Seni seviyorum."
Sadi;
"Bende seni seviyorum karıcım kendine iyi bak fazla yorma olur mu?" Songül başını salladı.

Sadi okuluna gitti. Bugün ilk dersi 12/B'yeydi.
"Günaydın 12/Bee" diyerek sınıfa girdi. Tüm sınıf Sadi'yi çok seviyordu. Araz ve tayfası bile ayağa kalkarak;
"Sağolun hocam." dediler ve Sadi'de oturmaları için onay verdi.

Sadi;
"Çocuklar akşam sizi bir yere davet etmek istiyorum."

Sevda;
"Nereye hocam."

Sadi;
"Eşimin doğum gününe Kara Sevda."

Tüm sınıf çok mutlu olmuştu.

Sadi eve geldiğinde Songül'ü evde görmemişti. Merak etmişti. Aradı;
"Güzel karıcım. Nerdesin?"

Songül;
"İyiyim kocacım. Hastaneye geldim şimdi sargıyı çıkartacaklar."

Sadi;
"Tamam karıcım dikkat et.
He Karıcım akşam bir yere davetliyiz. Ben burdan geçeceğim. Sende giyinip gelirsin."

SADGÜL: "Okyanus Gülüşü" (Seri-1/3)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin