SADGÜL: "Okyanus Gülüşü" (Seri-1/3)

7. Bölüm

Songül tanışmak için elini uzattı;
"Merhaba Songül ben." kadın bunu duyunca durakladı. Şaşırdı;
"B-bende Ceyda."

İkiside uzun süren bir bakıştan sonra Ceyda;
"Küçükken hiç bir sırrımı paylaşmaktan çekinmediğim ama küçücük saçma bir şey yüzünden küsüştüğüm Songül mü?" dedi gözlerinden bir damla yaş akarak.

Songül'ün de gözleri daha çok yaşarmıştı;
"E-evet." İkiside çok şaşırmıştı.

Songül;
"Ceyda seni çok özledim, arkadaşlığını, dostluğunu.." ikiside göz yaşlarına boğulmuştu.

Ceyda;
"Yeniden eskisi gibi olabilir miyiz?"

Songül;
"Neden olmasın" dedi.

O sıralarda salonda Ahmet ve Sadi'nin ne konuştuklarına bakalım.

Ahmet;
"Ee Sadi kim alır bu derbiyi? Beşiktaş mı? Galatasaray mı?"

Sadi;
"O da sorumu Başsavcım, tabii ki Beşiktaş."

İkiside yumruklarını tokuşturdu.

Ahmet;
"Bana görevde olmadığımız zamanlarda Ahmet de Sadi." Sadi başıyla onayladı. Sonra Ahmet ekledi;
"Ha bu arada az önce ki dediğini yengen duymasın." Sadi güldü;
"Yenge Galatasaraylı mı?"

Ahmet;
"Hemde koyu." güldüler sonra Sadi;
"Benimki de Galatasaraylı" Ahmet hem şaşırdı hem güldü;
"Birbirlerini buldular desene." Kahkaha attılar.

O sırada Sadi Songül'ün ağlama sesini duydu;
"Songül'ün sesi mi o ağlıyo sanki."Ahmet önce bi dinledi sonra;
"Evet bir bakalım." Mutfağa gittiklerinde Ceyda ve Songül birbirine sarılmış hıçkıra hıçkıra ağlıyolardı.
Sadi;
"Songül güzel karıcım ne oldu?" Songül ve Ceyda sarılmayı bıraktı beylere döndüler.
Ahmet;
"Ceyda niye ağlıyorsunuz bir sorun mu var hayatım?"
İkiside güldü. Onların güldüğünü görünce onlarda güldü.

Songül;
"Ceydacım sen mi söylersin ben mi söyliyim?"

Ceyda;
"Bence beraber söylelim arkadaşım."

Ahmet;
"Oo bakıyorum da hemen arkadaş olmuşsunuz." Ahmet'in bu sözünden sonra daha da güldüler.

Sadi;
"E hadi karıcım anlatın da bizde bilelim niye ağlıyorsunuz."

Songül;
"Ahmet Abi, Sadi biz-" Ceyda lafını kesti;
"Bu kısmını da ben söyliyim *göz kırptı* Biz Songül'le çok eski arkadaşız."

Sadi ve Ahmet'in ağzı bi karış açık kaldı aynanda;
"N-ne!" kızlar güldü.

Songül;
"Yaa işte öyle."

Sadi;
"Nasıl ya?"

Ceyda;
"Sofraya geçelim de bi öyle konuşuruz."

Beyler sofraya oturdu. Songül çorbayı Ceyda pilavı getirdikten sonra onlarda oturdular.

Ahmet;
"Ee anlatın bakalım nerden tanışıyorsunuz?" Kızlar birbirlerine baktı.

Songül;
"Biz çocukluk arkadaşıyız."
Sadi ve Ahmet içeceklerini içiyorlardı ağızlarından püksürdüler.

Sadi;
"N-nasıl yani?"

Ceyda;
"12 yaşına kadar hiç ayrılmadık."

Songül'ün yüzü düştü;
"Ta ki annem ve babamın ölümüne kadar." Ceyda üzülmüştü. Ahmet ve Sadi şaşırmıştı. Annesi ve babasıyla ne ilgisi olabilirdi ki?

Ahmet;
"Annen ve baban ne alaka Songül?" Songül söyleyecekti ki Ceyda durdurdu;
"Songül annesi ve babası ölünce polis olmaya karar vermişti."