RAİNBOW EYES•TAEKOOK+18

12

Doktor geldiğinde hızlıca gözlerimi ellerimin tersiyle silip koşarak yanına gittim. Yoongi de arkamdan geldi. Doktor yaşlıydı ve umarım her şey yolunda...

"Doktor, Taehyung iyi değil mi!?" Dedim korkmuş gözlerle. Yoongi omzumdan tutarak sakinleştirmeye çabaladı. Ama işe yaramadı. Doktor iç çekti. Bu daha da beni korkuttuğu için kendimden çıktım. "Ya konuşsqnıza!!" Diye bağırdım ve üstüne gidecekken Yoongi kollarımı tuttu. Gidemedim...

Yoongi beni sıkı tuttuğu için direşiyordum bırakmıyordu. Ağlayarak bağırdım. "Doktor konuşsanıza ya!!" Doktor yutkundu ve ağzını konuşmak adına araladı. "Kan kaybettiği için bayıldı. Dikiş yaptık ama birinin ona kan vermesi gerek" dediğinde dolmuş gözlerimle dudaklarımı kemirdim.

"Ben vereceğim" dedim kendimden emin bir sesle. "Jungkook, emin misin?" Yoongi bana döndüğünde başımı aşağı saldım. "Taehyung hep bana yardım etti. Ben de ona yapmalıyım" dedim yaptıklarını düşünerek. Kalbim çok acıyordu. Çok fena...

**
Doktorla birlikte Taehyung'un yanına gittik. Yanında kı sandalyeye oturdum ve koluma kan borusunu taktılar. Taehyung dayan benim için, bizim için lütfen biraz daha dayan sana yardım ediyorum lütfen...

Borunu taktığı için kanım ona gidiyordu. Biraz acıyordu ama kalbimle yarışamaz. Taehyung'u çok seviyordum. Ben ona inanmalıydım. Aptal Jungkook!

Doktor bizi yalnız bırakıp gitti. Kapıyı da kapattığında kan borusuna bir de Taehyung'a baktım. Masum çocuk uyuyordu... Güzel, kusursuz yüzüne baktım. O çok güzeldi. Kalbi de dahil.

Doktor geldi ve borunu çıkarttı. Biraz kafam dönüyordu ama olsun. Benim hayatım Taehyung'du. O olmazsa ben yaşamazdım asla. Yalnız kalıp Taehyung'un elini tuttum. Ellerimin içinde tuttum elini. Burnumu çektim. Gözlerim yeniden doldu.

"Affet beni Taehyung. Sana uygun biri değilim. Ben seni haketmiyorum. Affet seni üzdüm, kırdım, affet beni Kim Taehyung. Çok özür dilerim ben...ben seni çok seviyorum. Sen de benim Taehyung'umsun..." Dedikden sonra başımı aşağı eğip ağladım. Hıçkırarak ağladım.

Tuttuğum elini oynattı. Burnumu çekip başımı yavaşca kaldırıp ona baktım. Elini ellerimin arasından çıkarıp gözlerini kısık açmıştı. Zordu onun için. Taehyung'ummm....

Elini yavaş hızda yüzüme getirdi. "Ju-Jungkook..." Çok boğuk ve kısık çıkmıştı sesi. Onu bu halde görmek acı vericiydi. Benim yüzümden ne hale geldin...

"B-ben..." Fısıltıyla konuştu resmen. Ay kalbim çok acıyor....

Yüzünü acıyla buruşturdu. Ne demek istiyordu anlamıyordum. Canımı yakıyordu..

Eli yüzümden düşecekken elimle yardım ettim. Elinin üstünden tuttum. Başını kaldıracakken engel oldum. "Taehyung kalkma burdayım" dedim ve yanına oturdum. "Be-ben.." Taehyung'umm ağlayacağım.

"Taehyung, ne istiyorsun ben.. anlayamıyorum.." dedim üzüldüm. Taehyung biraz düşündü sonra aklına geldiği şeyi yaptı. Dudaklarını büzüp gözlerini kapattı. Beni.. öpmek istiyordu... Yaptıklarımdan sonra..

"Haketmiyorum.." dedim üzgün şekilde. Gözünün birini açıp kızgın şekilde bana baktı. Yeniden kapattı ve bekledi. Bu tatlılık karşısında duramadım. Çok tatlıydı. Bebek mafia..

Yaklaşıp dudaklarına yapıştım. Sadece öyle kaldık. Dudaklarından ayrıldığımda yüzümüz hala yakındı. Parlak gözlerine baktım. Gözlerimin içine bakarak dudağımı diliyle yaladı. Bu haraketiyle gözlerimle kapandı. Elini sıkıyordum. "Se-seni seviyorum.." dediğinde gözlerimi açıp gülümsedim. Dolu gözlerimle gülümsedim. O da gülümsedi.