RAİNBOW EYES•TAEKOOK+18

16

"Öncelikle okulda hep zorba görüyordum. Gözlerim yüzünden. Taehyung geldikten sonra zorba görmüyorum ama laflarını duyuyorum o da umrumda değil tabii ki de. Neyse işte sonra..." Jimin heyecanla sordu. "Sonraa??" Yutkundum ve konuştum. "Bak kimseye anlatma tamam mı?" Dediğimde başını olumlu anlamda salladı.

"Söz veriyorum anlatt" başımı salladım ve anlatmaya devam ettim. "Kim Taehyung'la sevgiliydik"

Jimin irileşmiş gözleri ve ağzı kocaman açık şaşkın şaşkın bakıyordu. Eliyle ağzını kapattığında çığlık atıyordu. Şapşal şey..

"Nasıl sevgili ağağağ" kendi kendine konuşuyordu. Çoçukları kontrol ettikten sonra Jimin'e döndüm. "Şşt duymasınlar" dediğimde başını olumlu anlamda salladı. Elini ağzından çekip kısık sesle konuştu. "Gözlerinin renk değişmesi müdür gibi mi yani??" Dedi kocaman gözlerle. Başımı onu onaylarcasına salladım. Yeniden ağzını kapattı. Bu sefer iki eliyle üst üste tuttu.

"Hassiktir!" Masaya bakarak konuşuyordu. Onun bu haline gülmemek için kendimi tutuyordum. "Nasıl oldu ki bu?" Dediğinde gülümsedim kendi kendime. "Yoksa..." Korkmuş gözlerle baktığında ağzını hemen kapadım. "Hayır, öyle bir şey olmadı!" Dediğimde ağzını tuttuğum için elimi geri çektim. "Sadece uzun bir hikayeden sonra hastanede ona kanımı vermiştim" dediğimde "Tanrım!" dedi ve kafasını tuttu.

"Dur dur dur. Bu kadarı fazla oldu.." kafadını tutarak konuştuğunda kıkırdadım. Çok garip, tatlı birisiydi. "Neden ayrıldınız peki?" Dediğinde yüzüm düştü. "İşte senin düşüneceğin şeyi benimle edemezmiş ve yapamadığı için benden ayrıldı. Malum ilk o aşık olmuştu" dediğimde Jimin dudaklarını büzdü. "Peki üzülme.." dedi sonra aklıma ne geldiyse hemen heyecanla sordu. "Peki öpüştünüz mü??" Birden sormasıyla afalladım biraz.

"Hmhm" başımı onu onaylarcasına salladığımda ağzını kapatarak güldü. "Şaka mı..dilli mi?" Dediğinde kahkaha attım. Tanrım bu çok tatlıydıı. Her kes bize baksa da yeniden işlerine geri döndüler. Koluma vurdu. "Ne gülüyorsun be! Ben hep merak ediyorum dilli öpüşmeyi" dediğinde gülmemi durduramıyordum. "Kötü çocuk" dedi ve omzuma vurup önüne döndü.

Gülmeyi zar zor durdurup ona döndüm. "Ay tamam ilk kez bu kadar çok güldüm" dediğimde bana döndü. Gözlerime dikkatle baktı. "Vayy... Pembiş gözlerin varr" dediğinde gülümsedim. "Mutlu olduğum zaman pembe oluyor" dediğimde ellerini bir birine çarptırdı. "Ne diyeceğim, belki kanını bana vermek istersin hm?" Gülmeye başladım. Bebek gibiydi.

**
Jimin'le her tenefüs birlikteydik. Çok mutluydum. Onun yanında anca gülüyordum. Galiba ilk kez doğru bir insan seçmiştim. Canım Jimin'im.. Yemekhaneye bile birlikte gidip oturmuştuk. Sohbet ederek yiyorduk. İlk kez yemekhanede birisiyle yemek yiyordum. Hep yalnız olduğum için bazen yiyesim gelmiyor. Jimin eve benimle gideceğini söyledi. Yani bizim eve onu davet edeceğim. Mutlu olurum. Kardeşim gibi oldu.

Çantamı giyindim ve Jimin'i bekledim. "Jungkook, ben bir lavaboya gidip geliyorum, sen beni dışarıda bekler misin?" Tatlı sesiyle konuştuğunda gülümsedim. "Tabii ki" dediğimde bana sarıldı. "Sağol, hemen geleceğimm!" Söyleye söyleye gitti. Çok tatlı bir arkadaşım vardı. Arkadaş...

Dışarıya çıktıpım gibi kapıda bekledim. Çıkan öğrencileri görmezden gelerek Jimin'i bekledim. Okul boşaldı ama Jimin hala gelmedi. İç çektim ve yeri inceledim. Kapıdan biri daha çıktı. Kendi halimde yeri inceliyordum. O kişi yanımda durdu. Başımı kaldırıp baktığımda Taehyung'u beklemirdim. Onu gördüğüm gibi başımı aşağı saldım. Bakmak istemiyordum.

"Neden burdasın hala?" Dediğinde cebimdeki elleri sıkıyordum. Bir şey demeden, ona bakmadan sessizliğimi koruyordum. "Jungkook sana diyorum" sesi yükselince yine umursamadım. "Beni mi bekliyordun?" Bunu demesiyle çatık kaşlarımla ona baktım. "Hayır, seni neden bekleyeyim" dediğimde gülümsedi.

"Bilmem kimi beklersin ki?" Dediğinde önümdeki ağaçlara bakarak ciddi sesimle cevap verdim. "Arkadaşımı" biraz sessizlik oldu sonra konuştu. "Arkadaşın mı? Nası-" gözlerini içine bakarak konuştum. "Taehyung artık gider misin?" Ağzı açık kaldı. Beklemiyordu evet. Ama beklemeliydi.

"Seni beklerim" dediğinde yine önüme bakarak konuştum. Çünkü bakışlarına, gözlerine bakarsam hayır diyemeyeceğimi biliyordum. "Bekleme seninle gelmeyeceğim" dedim net sesimle. "Neden?" Dediğinde ofladım. "Taehyung ciddi misin!? Git artık ha-" Dediğimde belimden tutup beni kendine çekti. Böylece sözlerim yarıda kaldı. Göğüslerimiz çarpışmıştı. İncecik belimi saran uzun, ince ve kemikli eli sıcacıktı. Temas etmesiyle eriyip gidiyordum.

"Beni hala seviyor musun?" Ufak bir sessizliğin ardından kısık sesle bunu söylemişti. Yutkundum ve gözlerimi kaçırdım. Göğsünden onu ittim ama çekilmedi. "Taehyung afedersin ama ilk aşık olan, sevgimizi bitiren de sensin" dediğimde başını salladı. "Biliyorum, devam ettiren de ben olmalıyım değil mi?" Dedi ve gülümsedi. "Hayır, çünkü ben istemiyorum" dediğimde yüzünü benimkine yaklaştırdı. Yutkunduğumda adem elmamın haraketlenmesini izledi.

"Emin misin?" Dediğinde Jimin geldi. Taehyung hemen ayrıldı benden. İşte böyle olursun. Jimin şaşkın şaşkın bize bakıyordu. "Nerede kaldın endişelendim" dediğimde ikimizi inceledi. "Endişelenmek için meşguldun.." dediğinde kaş göz işareti yaptım. Gitmemiz gerekti. "İyi günler Bay Kim" dediğinde gözlerimi büyüterek işaret verdim. "Hadi gidelim" dediğimde Jimin başını salladı. "Cevabını söyle sonra git" bileğimi tutmuştu. Omzu üzerimden baktığımda gözlerimi devirdim. Parlak gözlerine hayır diyemiyordum off.

Gözlerimi kaçırdım. Bileğimi sertçe çektim. "Bence sen cevabını biliyorsun Bay Kim!" Bay Kim sözünü ayrıca vurguladığımda kalakaldı. Hızlı adımlarla yürümeye başladığımda Jimin koşarak arkamdan geliyordu. Taehyung'u arkada bırakmıştık. Böyle de olmalıydı. Beni bıraktığı gibi...

**
Bölüm sonu. Umarım sevdiniz. Gelecek bölümde görüşürüz<33

-ZeynepXx