Stuck with the Past (Stuck Series Book 3)

Chapter 41

Chapter 41

Alexandra's POV

I kept reading his letter, turtoring myself from the pain that Nathan had caused me.

Talaga bang wala na siya dito?

Talaga bang nasa America na siya?

Hinigpitan ko yung hawak ko sa necklace na bigay niya.

"Nate, bakit?" Naiiyak na tanong ko.

Kahit na in-explain niya sa sulat yung dahilan ng biglaang pagalis niya ay hindi ko pa rin magets kung bakit hindi man lang niya nagawang magpaalam ng maayos.

Ganun ba kahirap sa kanya na sabihin sa akin sa personal ang desisyon niyang magibang bansa?

Hindi ko naman siya pipigilan.

Hindi ko siya pahihirapan.

Bakit kailangan niya pa kong saktan ng ganito?

I was startled when my phone rang.

Natigil ako sa pagiyak.

Kitang-kita ko yung pangalan ni Nathan sa phone ko.

Umiling ako at pumikit.

I can't answer his phone call.

I don't know if I even can talk to him.

Natatakot akong marinig ang boses niya.

Ang tagal kong tinitigan yung cellphone ko at hinintay na mag-end call iyon.

Nakahinga ako nung tumigil na yung tawag.

And then nagring ulit.

"Ghad, Nathan. Please stop" I whispered.

Nakatatlong tawag na siya bago ako nagkaroon ng lakas ng loob sagutin iyon.

I'm being stupid again.

Walang mangyayari kung hindi ko siya kakausapin.

Me: H-hello?

Nate: Alex...

Hindi ako sumagot dahil naiyak na naman ako.

Tinakpan ko ang bibig ko upang hindi niya ko marinig.