115.Bölüm

1.6K 93 36
                                    

Herkese merhabalar umarım beğenirsinizz

Yorum ve voteleri bekliyoruum

Multi Ekin Kara

Ekin

Miray ve Zeynebi odaya çıkarttıktan sonra çalışma odasından silahı alıp aşağı indim silah sesleri azalmıştı.Dışarı çıktığımda Ferit geldi yanıma.

"FERİT KİM BUNLAR NE CESARET."diye bağırdım.

"Abi bunlar boş boş sıkıyorlar."dedi Ferit.Evin kapıları ve duvarları yüksekti camlarda kurşun geçirmezdi.Ama böyle bir şey yapmayı kimse cesaret edemezdi.Silah sesleri kesilmişti.

"İYİMİ HERKES."diye bağırdım.Yaralanan kimse yoktu.Silahı Ferite verip hemen yukarı koştum.

"ZEYNEP MİRAY."diyip odaya daldım.Zeynep Miraya sarılmış ağlıyordu.

"İyimisin."dedi Miray panikle.Gidip ikisinede sıkı sıkı sarıldım.

"Özür dilerim özür dilerim bunları yaşattığım için."dedim sıkıca sarılarak.Zeynep benim boynuma sarıldı.

"Gitme yanımızdan."dedi bana sarılarak.

"Burdayım burdayım."dedim daha sıkı sarılarak.Mirayıda kendime çektim.

"Bu gün burda kalmayalım hadi."dedim.

"Ben çanta hazırlıyım."dedi Miray.Zeynep ilk defa böyle bir şey yaşamıştı ve korkuyordu.Sım sıkı sarılmıştı bana.Serhat abiyi aradım.

"Abi evdemisiniz."dedim.

"Evdeyiz hayırdır bu saatte."dedi.

"Hayır değil bu gün sizde kalalımmı abimler yok Şiledeki evde uzak."dedim.

"Sorman hata gelin de ne oldu Ekin."dedi.

"Abi gelince."dedim ve kapattım.

"Babacım güzelim bitanem canım kızım korkucak bişi yok baban yanındayken sana kimse bişi yapamaz."dedim saçını okşayarak.

"Birimi öldü baba ben sana bişi olmasından korktum."dedim.

"Ben iyim kimsede ölmedi."dedim ve öptüm.Miray geldi.

"Giy bunu Zeynep."dedi ve montunu verdi Zeynebe montunu giydirdim.Miray montumu verdi kendi montumuda giyindim.Zeynep kucağımda bana sarılmıtı Mirayında elini tutup evden çıktık.Miray arkaya oturdu Zeynebi yanına koydum.Feritin yanına gittim.

"Benden haber bekleyin bunu yapanı bulucam karımla kızımı korkutmanın cezasını çekicek."dedim sonra arabya bindim.Samet aradı.

"Abi ne oldu iyimi herkes hazırlanıyorum nerdesin."dedi Samet.

"Gelme bizde çıktık evden hepimiz iyiz arıcıcam seni."dedim.

"Tamam abi haber bekliyorum."dedi ve kapattı.

"Güzzelim iyimisin."dedi aynadan Zeynebe bakarak.

"İyim nereye gidiyoruz."dedi Zeynep.

"Peri ablanlara gidicez."dedim.

"Bir daha eve gidemicekmiyiz şimdi."dedi.

"Hayır tabiki istesek şimdide kalırdık bitanem içiniz rahat etsin diye uzaklaştık."dedim.

"Zeynep hadi sen uyu yarın konuşuruz."dedi Miray.

"Ben uyursam babam o adamların yanına gidicek sonra bir daha hastahadene uzun günler uyuycak sonra sen çok kötü olucaksın uyumayacağım."dedi Zeynep.

MecburiyetHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin