Minho rastgele bir binanın duvarına yaslanmış ağlıyordu. Hyunjin sevgilisini kendine çekip sıkıca sarıldı. Minho ellerini yüzünden çekip, yüzünü Hyunjin'in boynuna gömdü ve ait olduğu yerde ağlamaya devam etti. Hyunjin ses çıkarmıyor, bir eli sevgilisinin belinde, diğer eli saçlarında onu rahatlatmaya çalışıyordu. Saçlarını okşuyor, minik öpücükler konduruyordu.
Nihayet Minho'nun hıçkırıkları iç çekişlere döndüğünde Hyunjin sevgilisinden ayrılmadan konuşmaya başladı.
"Bu kadar ağlayacağını bilsem başka şarkı seçerdim, özür dilerim."
Hyunjin'in cümlesine, Minho boğuk sesiyle cevap verdi
"Hyunjin salak mısın, daha önce söylemeliydin asıl."
"Bu şarkıyı bir yıl kadar önce yazmıştım. Bilirsin Felix çok yetenekli bu konularda. Göz atsın diye ona verdim sözleri, okuduğu an bunu hemen şarkıya çevirmek istediğini, sözlerin kağıtta kalmamasını söyledi. Bende kabul ettim. Sonuçta benlik bir sorun yoktu."
"Bunları yaşamak zorunda kaldığımız için özür dilerim." Minho burnunu çekerek söylemişti bunu. Hyunjin sevgilisine mümkünmüş gibi daha da sarılarak cevapladı.
"Önemli olan şuan nasıl olduğumuz. Birlikteyiz ve mutluyuz önemli olan bu."
Minho bu sözlerin üzerine Hyunjin'den yavaşça ayrıldı. Gömleğinin kolluyla gözlerini sildi. Sonra yavaşça Hyunjin'e sarıldı ve yanağına bir buse kondurdu.
"Her şey için teşekkürler."
*
"Spent 24 hours, I need more hours with you."
*
evet fic bu kadardi. yani daha devam ettirebilirdim tabii ki ama ilham perim işten ayrıldığı için gelmesini beklersem üç yıl falan bölüm yazamazdim. eğer derseniz ki 'mey omg ozel bolum at hemen ' dusunurum bir seyler. buraya kadar okudugunuz icin tesekkürler 💜🐈
