Son Dilekler (Acı 3)

9

-Sakura-
Arkamdan sorular soran İno'ya el sallayarak evden çıktım ve aldığım adrese doğru yola çıktım. Bu işi tamamen bitirme vakti gelmişti. Hızlı adımlarla gidiyordum adrese doğru. Bunca zaman yaşadıklarımız yeterince ağırdı. Artık hepimiz mutlu olmayı hak ediyorduk ve işi tamamlama görevini de ben üstlenmiştim. Çünkü sadece ben yapabilirdim bunu. Yüzümdeki maskeyi düzelttim. Nefes almamı zorlaştırsa da tanınmamak açısından önemliydi ne de olsa. Apartmanın girişine gelmiştim. Sakin adımlarla ilerledim merdivenlere doğru. İkinci kata çıkacaktım. Sanki orayı ezberlemek ister gibi gezdirdim gözlerimi apartmanın içinde. Kalbim deli gibi çarpıyordu. Birkaç derin nefes aldım sakinleşmek için. Bunu arkadaşlarım için yapıyordum. Geri dönüşü yoktu, buraya kadar gelmiştim. Ellerimi sıktım ve kahverengi çelik kapıya yaklaştım. Yugito'dan aldığım anahtarı kapı deliğine yerleştirip dikkatlice çevirdim. Yugito neden bana yardım etti hala bilmiyorum.

Kapıyı yavaşça ittirdim ve bir adımımı içeri attım. Sesleri dinledim birkaç saniye. Hiçbir sed gelmeyin, e Fuu'nun evde olmadığını anladım. Doğruca evin banyosuna gittim. Dolapları açtım tek tek, kanıt niteliğl taşıyacak şeyler arıyordum. O sırada gözüme siyah bir boya tüpü çarptı. Elime eldiven geçirip aldım. İncelemeye koyuldum. İtachi'san'ı bulduğum evdeki kutular bunlara ait olmalıydı. Evet, şimdi gerçekten anlamıştım. Fuu yapmıştı her şeyi. Ama neden, işte bunu bilmiyordum. O sırada aynadaki yüz çekti dikkatimi, elindeki sopayla bana vurmaya hazırlanıyordu.

-ino-

Sakura'nın gitmeden önce bıraktığı iki mektuba baktım. Naruto ve Sasuke'ye sürpriz yapmak istediğini söylemişti ve bunları bırakmıştı bana. O ikisine vermemi söylemişti. Sonra da hiçbir şey demeden çıkmıştı. Nedenini sorsam da cevap vermedi ve saatler geçmesine karşın mesajlarıma cevap alamadım. Ben mi boşa endişeleniyorum yoksa cidden bir sorun mu var bilemiyorum, ne yapacağımı da bilemiyorum. En son Naruto'ya mesaj yazmaya karar verdim.

İno: naruto selam

Sakura bana iki tane mektup verip dışarı çıktı, mesajlarıma da cevap vermiyor

Arıyorum ulaşılamıyor diyor

Ne yapacağımı bilemedim, gelebilir misin buraya

Naruto:
Geliyorum İno, bekle

-Sakura-

Son anda kendimi kurtarmayı başardım. Ona diktim gözlerimi. Evet, haklıydım. Ona belli etmeden ses kayıt cihazını açtım. Ondan bir itiraf almam yeterliydi. Sonrasında her şey bitecekti.

"Bunun arkasından senin olduğunu biliyordum. "

"Hiçbir şey bilmiyorsun Sakura. Gerçekten de hiçbir şey bilmiyorsun. "

Bana alaycıl bir ifade ile baktı. Sanki eskiden tanıdığım Fuu gitmiş, yerine bambaska biri gelmişti.

"Hala anlayamıyorum, neden İtachi sanı öldü gibi gösterdin, neden Sasuke'yi öldürmeye çalıştın? Amacın neydi Fuu?"

Kaşlarını çatıp bana baktı. Öfkelendiğini fark etmek zor değildi. Tekrar saldırdı bana, kolayca kaçtım bu kez.

"Fuu, şiddetle çözemezsin, anlat bana, sana yardım edebilirim. "

Tabii ki de etmeyecektim, ancak itiraf ettirmek için şu an birçok yalan sallayabilirdim.

"Bana kimse yardım edemez, hele de sen Sakura. Sen onların masum olduğunu mu sanıyorsun? Neler döndüğünden haberin var mı? "

"Anlat bana, anlat ki bileyim. Belki ben yardım edemem ama edecek birini bulabilirim"

Elindeki sopayı indirdi yere birazcık. Tamam, sanırım işe yarıyordu.

"Fuu, biz arkadaşız değil mi? Hala arkadaşız. Yugitove Karin ile beraber takıldığımız zamanları hatırlıyor musun. "

"Biz.. Arkadaşız.. Arkadaşız.. "

Birkaç adım yaklaştım. Sarıldım ona yavaşça, sopayı elinden alıp uzağa attım. Elimi saçlarına daldırdım.

"Evet Fuu, arkadaşız biz. Sorun yok.. İyi olacak her şey, anlat bana. "

"Benim ablam.. "

Kısa bir sessizlik oldu, ardından devam etti.

"İtachi san'a aşıktı.. Onun başkasıyla beraber olduğunu görmeye dayanamadı ve intihar etti.. Onu kaybetmeye dayanamadım.. Aynısını yaşasın istedim.. "

Şaşkınlığımı gizleyemiyordum. Şimdi her şey yerine oturuyordu.

"Sizinle takılmak beni mutlu ediyordu, ablamın boşluğunu kapatıyordu. Ama sen Sakura, sen ve Karin bana ihanet ettiniz. "

Sırtımda aniden hissettiğim acı ile yüzümü buruşturdum istemsizce.

"Beni böyle arkamdan bıçakladınız. Onun acı çekmesini izlemekten keyif alırken benim yanımda durmsk yerine onun yanında durdunuz. Karin başına gelen her şeyi haketti, sen de hakkını alacaksın Sakura. "

"Sen.. Nasıl.. "

Sertçe yere ittirdi bıçağı eline alıp. Benden bu kadar nefret ettiğini anlayamamıştım. Bu saatten sonra her şeyi dikkatlice yapmalıydım.

"Her şey kusursuzdu Sakura. Nagato ile başladı her şey. Onu kurtardım, sonrasında onun gibi davranıp her şeyi hallettim. Başta o herifi öldürmek istedim ama benimle aynı acıyı yaşaması daha iyi olurdu. Onu da sakladım ve Sasuke'yi öldürmeye çalıştım. Ama sen ve Naruto hep engel oldunuz. Bu kez seni benden kim kurtaracak peki? Hep koruduğun o Sasuke mi, yoksa yanında Arkadaşım diye gezinen Naruto mu? "

O her şeyi bir bir anlatırken sakinliğimi koruyup etrafı incelemiştim. Bıçağı bana saplamaya çalıştıondan önce elimi komodine attım ve elime aldığım vazoyu Fuu'nun kafasına geçirdim. Acıyla inleyip yere yığıldığı an bıçağı kaptım elinden.

"Sanırım ikimizin de kaybedecek hiçbir şeyi yok ha? Beni sen öldürmezsen, hastalığım öldürecek zaten"

Gücümü kaybettiğimi hissediyordum. Bitmişti. Artık tüm kanıtlara sahiptim. Kayıt cihazını kapattım ve bıçağı Fuu'nun kalbine sapladım. Gülümsedim hafifçe. Başım dönüyordu. Bedenimin tüy gibi hafiflediğini hissettim, bedenim soğuk zeminle buluşurken son kez Fuu'nın cansız bedenine baktım.

Kitabın aşırı derecede saçmaladığının farklındayım ama yıllar önce planladığım final buydu ve bozmak istemedim xkdbdldbx

Yine de umarım sevmişsinizdir, sonraki bölüm final olacak^^