DİĞER YANIM

karanlık...

Gözlerimi istemesizce açtığımda güneşin parlak ışığı odamı aydınlatıyordu.
Dün eve geldiğimiz gibi odama kapanmıştım ve direk uyumuştum.

Bugün okula gidecektim kendimi iyi hissediyordum.

Yatağımdan kalkıp odamdan çıktım.
Banyoya girdip soğuk suyu yüzüme çarptım kendime gele bilmiştim.

Artık bu kolumdaki sargıdan kurtulmak istiyordum ve okula gitmeden öncede Efsunla hastaneye gidicektik.

Gereken işlerimide halledikten sonra tekrar odama geçtim.
Dolaptan ünüformalarımı çıkartıp çabucak üstüme geçirdim.

Okulu özlemiştim.

Aynanın karşısına geçip hafif bir makyaj yaptım saçımıda omuzlarımdan sarkıtıp sırt çantamı aldım.

Hazırdım.

Aynadan son kez kendime bakıp odadan çıktım.
Mutfağa girdiğimde Zeynep yengenin peynir doğradığını gördüm.

"Günaydın" diyip kocaman bir öpücük kondurdum.
O sırada arkamda "yaa kıskandım bak " diye Efsunun sesini duyduğumda ona döndüm.
Efsunda gelip Zeynep yengenin yanağına ıslak bir öpücük bırakıp masaya geçti.

Zeynep yenge "Sizede günaydın canlarım" diyip elindeki peynir tabağını masaya bıraktı.

Güzel bir kahvaltı ettikten sonra Efsunla evden çıktık.
Apartmanın az ilerisinde olan durağa geldiğimizde durağın boş olduğunu gördük.

Servis geldiğinde durağa yaklaştı.
Birkaç kişi indiğinde bizde binmek için haraketlendik.

Tam biniyordum ki Efsun kolumdan tuttu.

Efsun "Azra burası çok dolu ben kendimi burda boğulmuş hissederim" dediğinde servise baktım gerçekten doluydu.

Başımı salayıp servisten uzaklaştık.
Şoförcü bizim binmeyeceğimizi anlayıp bizden uzaklaştı.

Biraz geçtikten sonra yanımızda siyah bir kawassaki durdu.
Arabanın camı aşağıya indiğinde içinde Barış göründü.

"Ne duruyorsunuz okula geç kalıcağız hadi atlayın" Barışa gülümseyip "biz hastaneye gidiceğiz ama" dedim.

Barış "ya gelin nereye gidiyorsanız sizi götüreyim" dediğinde  arabaya bindik.

Ben öne Efsun arkaya binmiştik.

"Daha iyimisin" Barışın sesini duyduğumda ona döndüm.

"Bundan bir kurtulayım  iyi olucağım" diyip kolumu gösterdim.

Bir süre sonra hastanenin önüne gelmiştik.
Arabadan inip hastaneye girdik.

Barış "Azra sen bana kimliğini ver ben sıra alim sizde orda oturun" dediğinde çantamdan kimliğimi çıkartıp Barışa verdim.

Barış sıra almaya giderken biz Efsunlada oturmyuştuk.

"aldım" Barış yanımız gediğinde ayağa kalktık.
Dokturumun isminin Kenan olduğunu öğrendim.

Üçüncü sıradaydım.

Bayan bir kadın odadan çıkıp elindeki kağıda baktı. "Selma Sarıtaş" diye seslendi Selma denen kadın ve iki çocuğuyla girdiğinde bizde boş koltuklara oturduk.

"Azra korel " ismimin  çağrılamsıyla yerimden kalmtım.

Hep birlikte içeriye girdik.

Doktur bana gülümseyip "geçmiş olsun şikayetiniz ne" dedi kibar bir sesle.
Bende ona gülümseyip "geçenlerde bir kaza geçirdim bu nedenle kolumda çatlaklık oluştu gittiğim doktur kolumu alçıya aldı.
Çıkartılmasını istiyorum." Dedim.