မေတ္တာ 'လွန်' (Editing)

Ep-12

အပိုင်း(၁၂)

ခေတ်တစ်ယောက် ထိုင်ခုံတွင်တစ်ယောက်ထဲထိုင်စောင့်ရင်း
ခနအကြာမှာတော့...စွဲညှို့တစ်ယောက် bubble tea နှစ်ခွက်ကိုင်ပြီးပြန်ရောက်လာသည်..ထီးလည်း မဆောင်းပဲထွက်သွားတာကြောင့် ချွေးစများနှင့်အနည်းငယ်မောနေဟန်ရှိသည်..

"မမညှို့ ဘယ်ထိတောင်သွားဝယ်တာလဲ...ကြည့်ပါဦး ချွေးတေကြီးပဲ ထီးလည်းမယူသွားဘူး.."

"ရော့...ခေတ်သောက်ချင်တာလေး.."ခေတ်ပြောတာကိုဂရုမစိုက်ပဲ သူ့ကို အအေးဘူးကမ်းပေးလာသည်ကို ယူလိုက်ကာ စွဲညှို့ လက်ကိုပါဆွဲပြီး ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်စေကာ....အအေးဘူးဘေးချပြီး အိတ်ထဲကတစ်ရှူးယူကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းသုတ်ပေးလိုက်သည်...
နဖူးပြင်တို့ကို ထိတွေ့လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ...ခေတ် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ကျင်တက်လာသလိုပင်...သူမကို ‌‌နွေးထွေးတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေတယ်လို့ခံစားနေရသည်...
ခေတ်  နဖူးကိုသုတ်ပေးရင်းကနေ နထင်နား ရောက်သွားချိန်တွင် စွဲညှို့နှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံသွားပြီး...ခေတ်ရင်ခုန်သံတေမြန်၍မြန်၍လာ‌နေသည်...
*အဲ့လိုမကြည့်ပါနဲ့ မကြည့်ပါနဲ့...*ခေတ်စိတ်ထဲကနေ ပြောနေမိပြီး တံတွေးမျိုချလိုက်မိသည်....နွေးထွေးပြီး ကြင်နာမှုအပြည့်နဲ့ စူးရှတောက်ပပြီးဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့  သည်မျက်ဝန်းတေကို ခေတ်ရှောင်လွှဲဖို့ခက်ခဲလွန်းနေရသည်
ကြည့်နေရင်း ခေတ်ရဲ့ဖြူနုနု မျက်နှာလေး နီမြန်းလာသည်....စွဲညှို့လည်း ပြုံးလိုက်ကာ...သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ခေတ်ပါးနှစ်ဖက်ဆီကပ်လိုက်ကာ အသာယာဆွဲညှစ်လိုက်ပြီး...
"ပါးတေနီနေပြန်ပြီပေါက်စ...ဒီတစ်ခေါက်ရော မမညှို့ပါးကိုဆွဲညှစ်လို့လား..."
တည်ငြိမ်ပြတ်သားလှတဲ့လေသံလေးဖြင့်ပြောလာသည်
ခေတ်လည်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ကာ...
"ဟို..ဟို...နေ..နေပျင်းလို့..နေအရမ်းပူတာပဲ...သိတယ်မလား...အာ့ကြောင့်လေ..မျက်လုံးတေတောင်ပူနေရောပဲ..."မျက်လုံးတေပါ ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ်လာတာကြောင့် စွဲညှို့ရယ်လျက်ပဲ ခေတ်ရဲ့ပါးကိုဆွဲညှစ်လိုက်ပြန်သည်..
ထိုအခါခေတ်လည်း
"အ့..မမညှို့ဒီတခါတော့ မမညှို့ဆွဲညှစ်လို့ နီတော့မှာ သိလား..."ပြောလျက် နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ ပြောလာတာကြောင့်...