Me gustas Tu || Bankzitters

§14.

"Hey mam?" Ik kijk op van mijn telefoon. Ineens bedenk ik me dat ik nog moet vragen of ik überhaupt bij Milo mag slapen vannacht. In mijn hoofd was ik daar namelijk al. Daar zat ik al op de bank bij hem, terwijl we een dekentje over ons heen geslagen hebben en dicht tegen elkaar aanzitten. Elkaar aanraken, zoenen... Oke, niet te hard van stapel lopen, ik moet gewoon afwachten wat er gaat gebeuren. Toch heb ik er zin in. Een hele dag en nacht samen met hem klinkt me perfect in de oren.

Aangezien het eigenlijk al bijna tijd is om naar hem toe te gaan, en ik het nog aan mijn moeder moet vragen, doe ik dat maar snel. Ze draait zich in de keuken naar me om. Die is alvast bezig met de voorbereidingen van het avondeten waar ik, als het goed is, niet bij zal zijn. "Zou ik vanavond bij Milo mogen logeren?Z'n ouders zijn vannacht wel weg, die slapen bij een tante van hem volgensmij" Mijn moeder zet een blik op van 'ik-weet-niet-of-dat-wel-een-goed-idee-is.'
Snel probeer ik haar te overtuigen voordat ze met haar 'nee' antwoord komt. "Zijn huisje is hier om de hoek, als er wat is ben je zo bij me, en ik ook bij jou. En ik ben ook al oud genoeg om voor mezelf te zorgen. Alsjeblieft mam...?" Met een pruillip kijk ik haar aan. Ik kan het hem en mezelf niet aandoen om hem te vertellen dat ik niet mag komen. Daarvoor wil ik het te graag.
Een nacht met hem spenderen is iets wat me oplicht vanbinnen, zelfs als ik er alleen maar aan denk.

"Matthy-" "Mama alsjeblieft, ik wil het echt heel graag. We zijn-" ik slik even, om me voor te bereiden op de halve leugen die ik zo ga vertellen. "We zijn zulke goede vrienden en het is gewoon gezellig. Ik heb nog nooit een vriend hier gehad waar ik zo'n goede band mee heb." In mijn hoofd maak ik de zin die wel de waarheid is: 'we hebben gezoend, en ik voel me zo fijn rond hem. Ik wil hem weer voelen en kussen. Langer en wanneer we samen alleen zijn. Ik heb nog nooit zo'n verliefd gevoel gehad rond iemand.'

Dit is wat ik wil zeggen, maar ik doe het absoluut niet. Niet tegen mijn moeder.
Ze zucht, en kijk even door het raam naar buiten. "Vooruit dan" Zegt ze. Ik spring op van de bank, en knuffel haar stevig. "Dankjewel mam" Zeg ik haar. Ze grinnikt. "Geen probleem jongen"
<>

Met mijn rugtas op mijn schouder loop ik de weg af naar Milo's huisje. Stiekem ben ik best zenuwachtig, ik weet niet hoe het zal gaan. Ik heb zelf wel het plan om nog wat snacks of iets te halen, en die tijdens een film te eten. Simpel, maar leuk.
Wanneer ik voor de deur sta klop ik. Zenuwachtig bijt ik op mijn lip terwijl ik zacht met mijn voet tik op de grond.
Niet veel later opent Milo de deur en glimlacht hij lief naar me. "Komt u binnen" Grinnikt hij, en houd de deur voor me open. "M'n ouders zijn trouwens al weg, dus we zijn alleen thuis" Aan zijn toon te horen vind hij het alles behalve erg dat we alleen thuis zijn. Ik trek mijn schoenen uit, en mijn rugtas met mijn spullen erin zet ik ernaast. Hij loopt een deur in, ik gok een doorgang naar de woonkamer.
Ik volg hem, en als ik binnenkom zie ik dat het inderdaad de woonkamer is. "Uhm ja, dit is de woonkamer. Daar is de keuken" Hij wijst naar links, en scant dan de ruimte even. "Mijn kamer is daar trouwens. Wacht, ik laat je het wel even zien"
Toch is het ietswat ongemakkelijk. Dat is het altijd, als je net bij iemand aankomt om te gaan logeren, maar al helemaal als het de eerste keer is.

Hij laat zijn kamer zien, die wel drie keer zo groot is als die van mij. "Je hebt een tweepersoonsbed?" Vraag ik vol ongeloof. Ik heb nooit een tweepersoonsbed gehad, en zal die ook niet krijgen zolang ik thuis woon, denk ik. "Ja, je vind het niet erg om in een bed te slapen toch?" Vraagt hij met een toon van onzekerheid. Ik grinnik om zijn reactie, en kom wat dichterbij hem staan.
"Met jou in een bed? Zodat ik tegen je aan kan liggen, je in mijn armen kan nemen en je lichaam tegen de mijne kan voelen? Nee, dat vind ik zeker niet erg" Mijn handen leg ik op zijn heupen, terwijl ik afwachtend met mijn vingers erop tik.
"Dan vind je het ook vast niet erg dat ik je nu kus" Ik schudt mijn hoofd. Dat vind ik zeker niet erg. Ik zou niets anders willen op dit moment. Ik zou nooit iets anders willen.
<>

Samen zitten we op het stoeprandje voor Milo's huisje. Nadat we wat te eten hebben gehaald bij de supermarkt die hier op de camping is, zijn we een ijsje gaan halen. Er is nu toch niets en niemand die daar wat over kan zeggen.
Het is alleen wij. Onze regels.
Even draai ik me naar hem toe, en kijk hem vragend aan. Maar al snel zie ik dat hij hetzelfde doet.
"Hapje?" Zeggen we tegelijk. We kijken elkaar aan, terwijl we naar elkaar glimlachen.
Hem wil ik nooit meer kwijt. Deze momenten wil ik nooit meer kwijt. Ik wil ons gevoel nooit meer kwijt.

Als we elkaar in de ogen aankijken brengen we beide ons lepeltje naar elkaars mond terwijl we zacht aan het lachen zijn. We lijken net een pas getrouwd stel wanneer we elkaar een hapje van elkaars ijsje geven.
"Lekker?" Grinnik ik. Hij knikt, waarna we beide weer in lachen uitbarsten en ik zo weer met mijn hoofd op zijn schouder beland.
Dit is ondertussen een positie waar ik me vertrouwd in voel. Mijn hoofd op zijn schouder. Dicht bij elkaar...