Me gustas Tu || Bankzitters

§12.

Matthy pov:

Nadat ik mijn woorden uit heb gesproken, durf ik hem niet aan te kijken. Wat vindt hij ervan? Heb ik wel het juiste gedaan om hem het te vertellen? Had ik niet beter kunnen wachten? Het überhaupt beter niet kunnen zeggen?
Met moeite kijk ik hem aan. Hij heeft nog niks gezegd. Hij heeft nog niks gedaan, en het maakt me zenuwachtig.
"M-Milo... alsjeblieft zeg wat"

In plaats van dat hij wat zegt, legt hij zijn vinger onder mijn kin. Mijn hartslag gaat sneller dan dat ik ooit heb meegemaakt, terwijl ik tintelingen door mijn hele lichaam krijg. Zijn aanraking voelt fijn en comfortabel, maar anders dan andere keren. Het voelt alsof zijn intentie anders is dan andere keren.
Ik kijk hem afwachtend aan, terwijl hij mijn gezicht langzaam dichterbij haalt. Gaat dit echt gebeuren? Wilt hij dit echt? Over mezelf hoef ik niet te twijfelen. Dit wilde ik al sinds de seconde dat ik hem zag. Echt, een blik was genoeg om me verliefd te laten worden.
En dit gevoel wordt alleen maar versterkt wanneer hij zijn lippen heel zacht op die van mij legt.

Zo zacht, dat ik het bijna niet voel. Snel trekt hij even terug, met nogsteeds zijn vinger onder mijn kin. Onze lippen zijn millimeters van elkaar verwijderd. Ik zie dat hij wilt weten of ik dit ook wil, maar zonder dat ik hem dat met woorden vertel, sluit ik mijn ogen en druk ik onze lippen vol overtuiging op elkaar. Want, fuck. Wat voelt dit goed.

Zijn lippen zijn zacht, en het voelt alsof ik even weg ben van deze wereld.
Het is alleen maar hem en ik. Hem en ik alleen.
De sterrenhemel boven ons schijnt precies op ons, als een soort spotlight. In mijn gedachten volgen mijn ogen ons alsof we in een film zitten. Een film, die zo goed is dat je hem wel 3o0 keer wilt zien. Dit is ook wat ik nu wil: Hem nog wel 300 keer wil kussen. Meer, als het kan.

Mijn hand breng ik langzaam naar zijn borst waar ik hem zachtjes op leg. Ik schuif wat dichterbij hem, totdat onze bovenbenen elkaar raken. Mijn hand glijd naar boven, tot ik hem in zijn nek heb liggen. Ook zijn hand gaat naar mijn nek toe, terwijl we onze zoen verdiepen. Ik wil meer, ik wil meer van hem. Maar laten we het voor nu op dit houden.
Even trek ik terug, en kijk hem weer aan. Op onze beiden gezichten staat een glimlach die er niet vanaf te slaan is, terwijl we hevig ademen van alle adrenaline. "Ik vind jou ook leuk" Zegt Milo dan.
"Hoe heb ik het nou weer voor mekaar gekregen dat zo'n knappe jongen mij leuk vindt?" Vraagt hij zacht. Ik lach zachtjes om zijn opmerking, en geef hem een snelle kus. "Slijmbal"

"Ey! Jongens!" Ik schrik me dood, en ga snel een stukje van Milo af. Niet dat ik het wil verbergen, maar dat was mijn automatische reactie.
"Jezus Christus. Wat doe jij nou weer hier?" Roept hij. Vreemd wissel ik mijn blik tussen Milo en een meisje wat voor ons staat.
"Matt, dit is m'n zus" Zucht hij geïrriteerd. "nou, nou. Niet té enthousiast" Lacht ze zacht. Ik glimlach naar haar. Ondertussen heb ik ook al heel hun familie ontmoet, volgens mij. "Jiska" ze steekt haar hand uit, en stelt zich voor. "Matthy" zeg ik glimlachend. Niet de beste timing dit, maar goed.

"En, wat zijn we hier zo laat nog aan het doen?" Ze springt omhoog, en gaat op die manier tussen mij en Milo in zitten op de tafeltennis tafel.
Ze moest eens weten wat we hier 'zo laat nog doen'
"Jis flikker op" Zegt Milo. "Nee. Ik moest van papa en mama wat zeggen" Zegt ze tegen hem.
"Morgen slapen ze bij Tante Lisa. Ik ga ook mee, maar jij ook? Je moet wel weten dat je dan morgen en overmorgen alleen bent." Vertelt ze. "Uh-" Milo lijkt dit totaal niet te hebben verwacht en wacht dan ook even met antwoord geven.
Zijn ogen ontmoeten voor een seconde die van mij, voordat hij ze weer op Jiska richt.
"Waarom gaan ze ineens bij Tante Lisa slapen dan?" "Weet ik veel, die hebben ze ook een jaar niet gezien he" Legt ze hem uit. "Maar moeten ze dan meteen daar gaan slapen?" Ik weet niet wat hier allemaal gebeurd, dus ik hou mijn mond maar gewoon en wacht af.
"Mama wou gewoon weer een dag en nacht bij d'r zus slapen denk ik. Nou, ga je mee of niet?"

"N-nee ik ga uhm... ik ga denk ik niet mee" Vertelt hij haar. Ik begin, zonder dat ik het wil, te glimlachen. Dan hebben we morgen en overmorgen ook nog samen... "Oke." Jiska springt van de tafel af, en gaat voor haar broer staan. "Kom je zo ook naar huis? Pap en mam vroegen al naar je." Ze draait zich om naar mij. "En naar jou ook, trouwens" Glimlacht ze.