Damer

23. aşk karışıklığı

Eren dudaklarımdan usulca ayrıldı. Gözlerimi yavaşça araladığımda bana gülümseyerek bakan ela gözlerle karşılaştım. Belimi yavaşça bırakıp gülümsemeye devam etti. Gülerek etrafıma baktım. Zeynep kuzeye şaşkınlıkla bakıyordu. Bora ve merve el ele tutuşmuş yukarıya bakıyordu.

Bir süre erenle birbirimizin gözlerine baktık. Ela gözlerinde kayboluyordum. "Damla" dedi en sonunda. "efendim?"

Gözlerini gözlerimden ayırmadan bir süre sustu. "senin gözlerin kahverengi değil" dedi. Yüzüne anlamsızca baktım "ne peki?" Diye sordum. Gözlerini bir kaç kez kırptı "bilmiyorum ama kahverengi değil. Toprak rengi değil"

"Anlamadım?"

"Küçücük bir göz nasıl olurda bu kadar beni içine çekebilir?"

Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi.

"Gözlerin burdan bakılınca açık kahverengi ama derin bakılınca sarıya dönüyor" dedi anlamsızca. Derin bir nefes alıp devam etti. "Gözlerin olmazsa dünyayı nasıl göreceğim bilmiyorum"

"Bu bir aşk ilanı mı?"

"Bilmem."

Gülerek gözlerimi kaçırdım. "Hadi aşağı inelim soğudu burası" dedim. Tam arkamı dönüp kapıya yönelecektim ki kolumdan çekerek tekrar kendine çevirdi "şu yeşim hakkında düşüncelerin değişti mi?" Diye sordu aniden. Bütün keyfim kaçarken yüzümdeki gülümseme yavaş yavaş kayboldu. "Ne yapacaksın?" Diye sordum. "Merak ettim. Bu gece sanki ikinizde aranızdaki buzları eritmiş gibisiniz" dedi. Derin bir nefes aldım "eren eğer yeşim konusunda beni herhangi bir şekilde hayal kırıklığına uğratırsan şuan ki damla olmaz karşında. Seni asla affetmem bilesin."

Eren göz devirdi "onu mu dedim ben şimdi?" Dedi ofkayarak.

Hepimiz merdivene doğru yönelip aşağıya indik. Masamıza doğru ilerlerken orada 3 tane çocuğun olduğunu gördüm. Yüzleri tanıdık gibiydi. Nazlı ve yeşim çocuklarla birşeyler konuşuyordu ve baya hareketliydiler. Çocuğa dikkatli bakınca bu gün kavga ettiğim çocuk olduğunu gördüm ve baya şaşırdım. Yanında da Nazlıdan gözünü ayırmayan çocuk duruyordu.

Bora "bunlar kim anasını!" Dedi. Eren elimi sıkıca tutarak hızlanmaya başladı. Masanın yanına varınca altımızda onlara bakıyorduk.

Yanımdaki boraya baktım "kavga çıkacağına bahse girerim" diye fısıldadım bora dikkatle çocuğu süzdü. "Bencede ama biz alırız" dedi. Bende çocukları süzerek ona cevap verdim. "Bencede. Şu kenardaki esmer çocuk sabahtan beri Nazlıya bakıyor çarpacağım bir tane"

"Hayırdır nazlı?" Diye sordu eren.

Çocuk erene bakıp ardından bana doğru döndü ve şaşırdığını gizleyemedi "oo sarışında buradaymış. Yine karşılaştık desene. Ama ben demiştim bu iş burda bitmedi diye" dedi gülerek. Eren anlamsızca bir çocuğa bir bana baktı "ne sarışını?" Diye sordu. Ardından saçlarıma dikkatle baktı. Yeni mi fark ediyordu! "Yuh eren yeni mi fark ediyorsun. Kalas!"

Eren elini ensesine götürdü ardından tekrardan ciddileşti. "Sen kimsin oğlum?" Dedi. Çocuk gülümseyerek yakasını düzeltti "bilmem kimim?"

"Ha kavga istiyorsun yani?" Dedi eren gülerek. Çocuk göz kırptı ve merdivenleri gösterdi "beni takip et yakışıklı"

Ona hayretle baktım "aa sevgilime yürüyor şuna bak!" Dedim hayretle. Bora bu dediğime sessizce güldü. Onun dışında kimse sesimi duymamıştı. Eren elimi bırakıp çocuğun gittiği yöne ilerledi bora ve kuzey de arkasından gidince bende peşlerine takıldım. Ancak kuzey bir anda durunca kuzeyin bedenine çarptım. Bana doğru döndü "siz burada kalıyorsunuz!" Dedi sert bir şekilde.