Önceki bölümleri atlamayın
---
Tam karşımda olağanüstü bir şekilde duran cesede ve etrafındaki sekiz çocuğa şaşkınlıkla karışık korku içinde bakıyordum. İçimden bir ses kaç kurtar kendini diye bağırıyor, fakat uzuvlarım bu talimata uymuyordu.Evet hemen kaçmam gerekiyordu. İçlerinden en kısa olanı koşarak bana doğru geliyordu. Sanırım tabanları yağlamanın vakti çoktan gelmişti. Hiç arkama bakmadan koştum. Koştum... Ve kahrolası merdivenleri çıkarken ayağım kaydı ve pat! Yeri boyladım. Evet biliyorum. Böyle şeyler anca hint dizilerinde olur. Ama zaten benim hayatım hint dizisinden farksızdı. O an ayağa kalkıp durmadan koşabilmeyi ben de isterdim. Fakat arkamdan gelen çocuk beni tutmuş, diğerlerinin yanına götürüyordu bile. Hiç düşünmeden tekmeyi bastım-evet orasına- ve mal gibi koşuyordum(ağğ salağk) ki sarışın olan karşıma dikilmiş beni kolumdan tutuyordu. Kahretsin keşke şu tekmeyi atmasaydım. Neyse. Yapacak bir şey yoktu. Ve bu sekiziyle tek başıma başa çıkamazdım.Tekme attığım çocuk kıvranmaya benzer bir hareketle yerde yatıyordu. Kahretsin!Tam anlamıyla boku yemiştim. Mal gibi bir de tekme atmıştım. Oğğfff şimdi beni bir tekmeden daha kötü yapıcaklardı. Yerde kıvranan çocuk beni kolumdan tuttu ve birşey yapmadan odaya doğru sürüklemeye başladı. Elimi kurtarmak imkansızdı sanırım.
***
Buz gibi odada saatlerdir tutuyorlardı beni. Dertleri neydi? Tabi onlar bilmiyordu ama onların cinayet işlediğini birine bile söylemezdim;çünkü g*tüm yemezdi. Evet korkmuyor değildim. Şu ülkede tanıdığım biri bile yoktu. Teyzem deseniz basıp gitmişti. Ailem... Onlar buraya gelene kadar muhtemelen o çocuğun yerine beni çoktan koymuş olurlardı. Ki ailemin beni aradığı tek nokta "gönderdiğimiz parayı aldın mı" oluyordu... Evet şuan bunu düşünecek durumda değildim. Saatlerdir birşeyler konuşup duruyorlardı. İsimlerini az çok öğrenmiştim. Hyunjin-sarışın olan- :
"Bak kızım! Bu cinayeti biz işlemedik. Biz de sadece işleyenin arıyoruz. Ve sen bu olaya dahil olduğun için bizimlesin. Anladın mı?"
"Off tamam kimseye söylemem sizin yaptığınızı. Ama lütfen beni bıra-"
"Sana cinayeti biz işlemedik dedim!!! İdrak yollarında sıkıntı mı var?"
Jeongin:
"Hyung, intihar etmiș olamaz mı?" diye sordu. Ama buna pișman olmuș gibiydi. Changbin ensesine vurunca sustu.
Ağhh tanrım derdi neydi? Ne yani buna beni bir de inandırmaya mı çalışıyorlardı? Onlar işlememişmiş. Ama şuan yalan söylemezsem benim sonum olacağından:
" Tamam, ama bu olaya beni dahil edemezsiniz.Ben bir şey yapm-" Bangchan(Chris de olabilir) hızla ağzımı kapattı ve sanki biri duyacak da bizi yakalayacakmışcasına fısıldadı:
"Biliyorum. Sana ilk günden kaba davrandık. Ki öyle gerekiyordu. Ama bize inan bu cinayeti biz işlemedik. Sadece bizim okulumuzda böyle bir şerefsizliği kim yaptıysa onu bulup haddini bildireceğiz. Ve sen bu olaya şahit oldun. Artık bizimlesin!"
Aman ne güzel, hayatımın mükemmeliğine şahit oldunuz mu? (!) Lanet olsun.Bangchan hepsinden daha masum ve nazik gibi görünüyordu. Ama tabii ki onlara inanmıyordum.
" İyi tamam. Lanet olası şeye ortak olacağım. Ama size bir şey sormak istiyorum." Sor der gibi yüzüme baktılar.
"Bana neden öyle davrandınız veya davranıyorsunuz? Bizim müdürle-"
"Bu kız gerçekten saf anlașılan. Bak, son kez anlatacağım." konuşan Bangchandı. "Senin tacizci iddiası çıkardığın adam bizim babamız. Sen babama o iftirayı atarak-"
"İyi de ben babanıza iftira falan atmadım!"
"Susabilir misin? Annem de bunu tabii öğrendi ve kalp krizi geçirip öldü anlıyor musun gerizekalı senin yüzünden!!!" Aa evet sözümü geri alıyorum. Bu ahmakların hiçbiri masum değil. Bizim müdürün çocukları olduğunu bile bilmiyordum. Çocuğu geçtin evli bile olduğunu bilmiyordum. O da lanet olası hizmetliye yavşamasaymış. Olayın buraya kadar geleceğini bilsem zaten yapmazdım.
"Yeter artık sus!"
Hyunjin aşşırı sinirlenmişe benziyordu. Daha fazla bişey olmadan sussam iyi olacaktı.
***
Herkes ortaya bir fikir atıyordu. Bana "mecburen" fikrimi sorduklarında evime götürelim dedim. Seungmin:
"Senin evin mi var?"dedi șașkınca.
" Var yaa ne bekliyodu- yani demek istediğim tabii var. Başka çaremiz de yok. Ama nasıl götüreceğiz?"
"Orası bizde."dedi Felix.
***
Devamı diğer bölümde...
