zawgyi
Day - 25.
ညႀကီးမင္းႀကီးထယ္ေဟ်ာင္းေလွကားေပၚကလိမ့္က်တယ္ဟူေသာ သတင္းစကားေၾကာင့္ဂြၽန္႔ရင္ထဲမွာ တစ္ေလာကလံုးမီးေလာင္ေနသလိုေသာက ေပါင္းစံုေမႊေႏွာက္လ်က္ ။ ကားေပၚကဆင္းသည္ႏွင့္ သုတ္ေျခတင္ေနမိေသာ ေျခေထာက္ေတြက ေဆး႐ုံ အတြင္းကိုျဖစ္သည္ ။
"ဒုန္း"
စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္လွစြာပင္ ေဆး႐ုံရဲ႕အခန္းတံခါးကိုေတာင္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ဖြင့္လိုက္မိသည္ ။ အခန္းထဲမွ လူမ်ားက ဂြၽန္႔ကိုလွည့္ၾကည့္ၾကသည္ ။ ထုိေတာ့ဂြၽန္ကိုယ္႐ွိန္အေတာ္သတ္လိုက္ရၿပီး မ်က္ခံုးစပ္ႏွစ္ခုအလယ္ကိုလက္ညႇဳိး ၊ လက္မ သံုး၍ဖိႏွိပ္လိုက္သည္ ။ လူနာကုတင္ေပၚတြင္ထုိင္ေနေသာ ထယ္ေဟ်ာင္းသည္ တံခါးသံၾကားကတည္းကသူ႔႐ွိရာဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ၾကည့္ေနတာ ။
ေမးေစ့ ၊ ဘယ္မ်က္ခံုးႏွင့္ နဖူးေထာင့္တြင္ အနာကပ္ပလတ္စတာေလးေတြကပ္ထားသည္ ။ စိတ္ခ်လို႔ရတဲ့အေနအထားမွာေတာင္ ဂြၽန္႔ရင္ေတြဗေလာင္ဆူေနစဲ ။ ဆရာဝန္မ်ားက စစ္ေဆးစရာ ႐ွိတာစစ္ေဆးၿပီး ထယ္ေဟ်ာင္းမိဘေတြကိုမွာစရာ ႐ွိတာမွာၿပီးေနာက္ အခန္းထဲမွထြက္သြားေတာ့သည္ ။
ထိုေတာ့မွ ဂြၽန္ ကုတင္အနားကိုေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္ ။
"အားနာလိုက္တာသားရယ္ ဒီလိုအခ်ိန္ႀကီးစိတ္ပူေအာင္လုပ္မိတယ္ အန္တီတုိ႔လည္းျဖစ္ျဖစ္ျခင္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာနဲ႔ေလ သားကိုပါဖုန္းဆက္လိုက္မိတာ .. "
"မဟုတ္တာဗ်ာ .. ဖုန္းဆက္ေပးလို႔ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ကေက်းဇူးတင္ေနတာပါ"
ဂြၽန္႔အသံကိုၾကားသည္ႏွင့္ ထယ္ေဟ်ာင္းမ်က္ေတာင္ေလးေတြတစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္သြားသည္ ။ လက္ဖဝါးေလးကလည္း သူ႔ေ႐ွ႕ကဂြၽန္႐ွိရာကိုမမွီမကမ္းလွမ္းစမ္းသည္ေၾကာင့္ ထိုလက္ကေလးကို ဂြၽန္ ဖမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။
