zawgyi
"သူ႔လက္ထဲကဖုန္းကမ်က္မျမင္ေတြသံုးတဲ့ဖုန္းဆုိ ေစ်းပိုႀကီးတယ္ေနာ္ ငါတို႔ေတာ့ပြတာပဲဟ"
လက္ထဲကဖုန္းေလးကိုသာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားမိေတာ့သည့္ထယ္ေဟ်ာင္း .. မလႈပ္ရဲတဲ့ေျခလွမ္းေတြလည္း ခဲဆြဲခံထားရသလိုပင္ ။
"ရားး ျမန္ျမန္မယူေသးဘူးလား"
"ခဏ .. သူကသနားစရာေလးကို"
"အားး႐ွီးလ္ ! တဏွာ႐ူးကတစ္မ်ဳိး"
မတူညီေသာအသံေတြမွာ ထယ္ေဟ်ာင္းအၾကားအာ႐ုံတြင္တဝဲဝဲလည္ေနကာ ေၾကာက္စိတ္ေလးဝင္လာေတာ့၏ ။
"ဒီကိုေပး .. ဒီကိုေပး"
လက္ထဲကဖုန္းကိုဆြဲယူခံေနရၿပီျဖစ္ေသာအခါ ထယ္ေဟ်ာင္းလႊတ္မေပးမိ ။ ကုိယ္ပိုင္တဲ့အ႐ုပ္ကေလးလို တျခားသူကိုမေပးခ်င္သလိုမ်ဳိး ထယ္ေဟ်ာင္းသည္ထုိဖုန္းေလးအား လက္ေခ်ာင္းပန္းႏုေရာင္ေလးေတြနာက်င္လာသည္အထိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ျပန္ဆြဲထားမိသည္ ။
"အာ .. ဒီေကာင္ ! နင္အကန္းဆီကေနေတာင္
ရေအာင္ မလုႏိုင္ဘူးလား စိတ္ပ်က္စရာ .."ထုိေက်ာင္းသူဟာထယ္ေဟ်ာင္းလက္ထဲကဖုန္းကိုယူေနေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္အား အားမရစြာေျပာဆုိရင္း ဖုန္းကို သူကုိယ္တုိင္ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ထယ္ေဟ်ာင္းကိုလည္း ေနာက္သုိ႔ ေဆာင့္တြန္းလိုက္ေလသည္ ။
"ဘုတ္"
"အိ !"
လမ္းေပၚကိုထုိင္လ်က္ကေလးျပဳတ္က်သြားေသာထယ္ေဟ်ာင္းဆီမွ အသံေလးထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္ ။ ကြန္ဂရစ္လမ္းေပၚကို ေထာက္လိုက္မိေသာလက္ဖဝါးေလးႏွစ္ဖက္မွာလည္း ပြန္းပဲ့သြား႐ွာကာ ထယ္ေဟ်ာင္းႏႈတ္ခမ္းေလးေတြတုန္ယင္လာေတာ့သည္ ။ ဦးတည္ရာမ႐ွိဘဲ ေၾကာင္ေငးေနေသာမ်က္ဝန္းေလးေတြမွာလည္း ဝတ္ရည္ေလးေတြခိုေအာင္းလာေလၿပီ
![](https://img.wattpad.com/cover/332487183-288-k182980.jpg)