Día 13

2 0 0
                                    

28 Ocak

Kendi kendime düşünüyordum sürekli olur mu diye? Bu vatana iyi gelir miyim diye? Babam daha iyileşememişken o imzayı attırdı bana. Ellerimdeki marur titreme yerini kaskatı kesilmeye bırakmıştı. Elime kalemi , önüme kağıdı koydukları an her şey bir yanaydı. N'olur , nasıl olur diye düşündüm. Ama sonra içimin kuytularında yaşayan o kız bana senin varlığını hatırlattı. Onun nefesi varsa sen her şeye varsın dedirtti bana.

Daha çok yolum var belki ama ben yine bu zor yolda seni düşledim. Bu yola seni düşleyerek girdim. Çok yakında bir davet vereceğim. Biliyorum geleceksin , önümde eğilip bir İstanbul Beyefendisi gibi elimin üzerine bir sadem öpücük kondurucaksın.

KARANLIK KADININ MEKTUPLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin