İyi okumalar . Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın ♥️
Azer'in öpüşü aklına gelenlerle şiddetleniyordu . Karacanın yatağa uzanmasını sağlamıştı . Nefes almasına izin bile vermiyordu . Öpüşleri hızlandı . Karaca Azeri durdurmak için göğsünden iteklesede başaramadı .
Azer bir anda durdu . Aklına gelen şeyler gözlerinden yaşlar süzülmesine yol açtı . Karacanın suratına bile bakmadan kapıyı sertçe vurarak odadan çıktı . Karaca ne olduğunu anlamamıştı . Cama bakmak için kalktığında Azer'in hızla arabaya binip gittiğini görmüştü.
Azer arabayı hızla sürüyordu . Direksiyona yumruklar savururken içkiyi de kafasına diklemeyi ihmal etmiyordu .
"Nefret ediyorum senden nefret ediyorum " diyerek söylensede içten içe onu seviyordu . Bunu bildiğinden kendine inkar ediyordu belki de .
Karaca pansuman malzemelerini toplarken az önce yaşananlar yüzünden ağlamaya başlamıştı . Kendini Azer'in tarafına bırakmıştı . Yastıktaki koku daha fazla ağlamasına neden oldu . Yastığı kendine çekti ve ağlamaya devam etti .
Geçmiş Karaca Azerle anlaştığı yere varmak için sessizce evden kaçmıştı . Arka taraftaki tellerin arasından geçip hızla koşmaya devam etti .
Azer Karacayı görünce arabadan indi . Kollarını açtı ona doğru gelen Karacanın sarılması için ama Karaca Azer'in yanına vardığında direk Azeri öpmeye başlamıştı.
"Ne öpemez miyim sevgilimi "
"Şikayetim yok hoşuma gitti "
İkiside gülerken gelen seslerle hemen arabaya binip yola koyuldular .
"Görmedi kimse dimi "
"Görmediler korkma "
"Biri öğrenecek diye canım çıkıyor "
"Nolur biri öğrense vazgeçer misin benden "
"Seni sevmekten hiçbir zaman vazgeçemem ki " dedi Karaca Azere dönüp . Azer Karacanın elini tuttu . Parmakları birbirine giren eli kendine çekti ve uzunca öptü .
"Azer . Kimse yok evde . Duygu da idare edicek beni kapıda bekleyenler için "
"Bu gece benimlesin yani "
"Evet " İkiside deli gibi mutluydu .
"Nereye gidicez . Sizin eve gidemeyiz annenler var "
"Sen yeter ki yanımda ol ben her yeri olur kılarım "
Azer 1 ay önce satın aldığı eve sürmüştü . Eve vardıklarında arabayı durdurdu .
"Neresi burası " Azer cevap vermeden arabadan indi. Karacanın kapısını açıp elini uzattı .
"Gel hadi "
Kapıyı açtı . Evde kimse yoktu ama içi eşyalıydı.
"Neresi burası "
"Bizim evimiz "
Karaca şaşkındı.
"Ne "
"Benimle yaşayacağın ev " Gözleri dolmuş bir şekilde evi inceliyordu Karaca.
"Burası çok güzel " bütün evi gezdirmişti Azer.
"Bak burası çocuk odası "
Bir yanı pembe bir yani mavi odaya baktı Karaca. Artık gözyaşlarını tutmuyordu. Azer Karacanın elini tutup çekiştirdi .
"Burası da bizim odamız " diyerek onu odadan içeriye çekti.
"Azer her şey çok güzel " Karaca'ya kollarını sardı Azer .
"Senle daha güzel her şey. Bu evde sen yoksan çok mutsuz olurum ben "
Azere dönmüştü Karaca .
"Ben sensiz yapamam ki " diyerek Azer'i öpmeye başlamıştı. Azer Karacayı belinden tutup kendine çekmişti.
"Seni seviyorum " dedi soluk soluğa . Karşılığını onu öpmeye devam ederek verdi Azer . Öpüşleri hızlandı. Ayakları geri geri gidiyordu ve yatağa düşmüşlerdi. Elleri titriyordu Karacanın . Ellerine giren parmakları sıktı . Azer durmuş Karacanın boynuna gömmüştü kendini.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok güzel kokuyorsun ve bu beni deli ediyor " gülümsemişti Karaca. Bu aşk ikisini de yakıyordu . Karaca Azerin yüzünü kaldırmış kendisine bakmasını sağlamıştı.
"Çok mu seviyorsun beni "
"Çokk " dedi Azer içi aşktan yanıyor gibiydi.
Karaca Azeri öpmeye devam etmişti. İkiside birbirine teslim olmuştu .
Sabah gözlerini Azerin kollarında açtı Karaca . Dün geceyi düşündüğünde utançtan yüzünü örtmek istedi ama Azer'in kolları buna izin vermemişti .
Karacanın kıpırdanmasından Azer uyanmıştı. Karaca nefesini tutmuş hareket etmiyordu. Karacanın saçlarını öpüp konuşmaya başladı .
"Tutma nefesini" diyerek güldü . Karaca bir anda nefes vermişti . Azer Karacayı kendine çevirmişti .
"Ne o utanıyor musun"
Karaca gözlerini kapatınca daha çok güldü Azer .
"Karaca..Karaca açsana gözlerini " Çocuk gibi omuzlarını kaldırıp indirdi Karaca .
"Neden bakmıyorsun "
"Utanıyorum "
Azer elini Karacanın kolunda gezdirmeye başlayınca Karaca birden gözlerini açmıştı . Azer'in elini tutup durdurdu . Azer zafer kazanmış gibi gülüyordu .
"Ya bilerek yaptın dimi pisl.." lafını bitirmesine izin vermeden Karacayı öpüp geri çekti kendini .
"Azer ya "
"Ne "
Karaca Azerin karşısında gülmesiyle utansada mutluydu . Azerin göğsüne yatıp dakikalarını geçirdi.
"Hiç gitmesen olmaz mı "
"Bende çok istiyorum ama.."
"Kaçsan bana.. biz bir aile oluruz.."
"Öyle olmaz işte yapamayız "
"Gidicek misin "
"Evet " dedi Karaca yüzü düşük bir şekilde.
"Hadi eve götür beni " diyerek Azer'i öptü ve geri çekildi .
Birbirlerini deli seven Azer ve Karaca şimdi kırgınlardı.
Günümüz
Gözleri kilitlenmişti Azer'in . Yerdeki boş şişelere son damlasını aldığı şişe de eklenmişti. Oradaydı. İlk defa birlikte oldukları o evdeydi . Yaşayacakları o evde . Bütün bunlar yaşanmak zorunda mıydı? Mutlu olmaları gerekirken neden bunları yaşıyorlardı ?
