Kokunun İzi

Kokunun İzi Bölüm 5

İyi okumalar. Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın ♥️

Azer oturduğu yerden kalkmış yatağa doğru yürümeye başlamıştı . Yatağın altını üstüne getirmişti . Ağlayarak yere çöktü . Yanına düşen yastığa baktı . Titreyerek gitti elleri . Yüzüne doğru yaklaştırıp kokladı . Bu kokuyla nefessiz kalmak ister gibi yüzüne bastırdı yastığı . Ölecekse bu kokudan ölmek ister gibiydi .

Karaca Azerin tarafında otururken eli telefonuna gitti . Azerle olan fotoğraflarına bakıyordu. O eski mutlu günlerini gördükçe daha da hüzünlendi . Bir anda kalkıp üstüne evden çıktı . Çıplak ayaklarının hissettiği soğukluğu önemsemedi . Dışarıdaki adamların sorularını da duymadı .

"Yenge nereye "

"Yenge dur "

Bir anda adamın belindeki silahı alıp ona doğrulttu .

"Anahtarı ver "

"Yenge "

"Anahtarı ver "

"Olmaz "

"Ne demek olmaz " dedi Yılmaz .

Karaca bu sefer silahı ona doğrulttu .

"Sakin ol " dedi elini silahın üstüne koyarak.

"Anahtarları ver " dedi elini uzatarak Yılmaz

Adam anahtarları Yılmaza verdi .

"Hadi nereye gideceksen ben seni götüreyim " gözleri yere düştüğünde Karacanın ayaklarını gördü . Adama işaret edip ayakkabılarını getirtti . Yılmaz yere eğilmiş Karaca'ya yardım etmişti. Karaca sorun çıkartmadan arabaya bindi .

"Nereye gidelim "

Karaca aklındaki yeri tarif etmişti Yılmaza . O da abisiyle yengesinin arasının böyle olmasına üzülüyordu . Yola dalmış olan Karaca Yılmazın dediklerini son anda duydu .

"Karaca geldik "

Karaca arabadan yavaşça inmişti. Eli karnında eve doğru ilerledi . Gözlerindeki yaşlara aldırış etmedi . Cebindeki anahtarı çıkardı ama kapı aralıktı . İçeri girdi ve kapıyı örttü . Yerdeki şişeleri gördü . Kanlı bezleri . Merdivenlerden yukarı çıktı . Tek tek odaları gezdi . O da Azeri seviyordu hala . Ama kendine de kızıyordu . Onu aldatan birine hala aşık olmak onu çileden çıkartıyordu.

Yatak odasının kapısı açtı ve içeri girdi. Gözü önce yerdeki içki şişelerine gitti . Sonra Azeri gördü . Sevsede sevmeyi reddettiği adamı. Yanına gitti ve oturdu. 

"Neden böyle olduk biz "

"Neden mi bir de soruyor musun Karaca "

"Beni mi suçluyorsun olanlardan "

"Başka kimi suçlayabilirim ki " 

Ağlıyordu ikiside ama şu an bunun bir önemi yoktu .

"Sen beni aldattın Azer "

Güldü Azer .

"Evet " dedi .

"Bak ne haldeyim şimdi "

Karaca Azere acıyor muydu seviyor muydu emin değildi . Ama o an hepsini unutup başını Azer'in omzuna koydu . Azer buna şaşırsada bu anı bozmadı . Eli Karacanın eline gitti ve sıkıca tuttu .

Sabah gözünü en sevdiği kokuyla açtı Azer. Gözlerini tekrar kapattı . Sanki bu anda kalmak istiyor gibiydi . Karacanın uyanması şu an istediği son şeydi . Ama istediği olmadı.  Karaca uyandı.  Elini tutan ellere baktı önce sonra başını kaldırdı . Azer'in uyandığını görmeyi beklemiyordu. Elini çekti.  Boşluğa düşmüş gibi hissetmişti ikiside .

Azer kalkmış Karaca'nın da kalkmasına yardım etmişti. 

"Hadi gidelim "

"Burda kalsak" dedi Karaca . Azer Karaca'nın böyle bir şey demesini beklemiyordu.

"Ne "

"Birkaç gün burda kalalım . Yani ben burda kalıcam sen istersen git " diyerek gözlerini kaçırdı . Azer hiçbir şey demeden banyoya girmişti. Banyoya girdiğinde yüzündeki gülümseme kendini belli etmişti .

Karaca odayı gezerken dolaptaki eşyalarını gördü. Dolabı açtığında aldığı koku onu geçmişe götürmüştü .

Geçmiş

Karaca yine gecenin bir yarısı Azer'e kaçmıştı. Odada Azerin kollarında yatarken Azer'e döndü .

"Söz ver bana "

"Ne sözü " dedi Azer Karacanın saçlarını okşarken

"Bensiz yatmak yok burda tamam mı"

"Söz "

" He bi de asla küs olmicaz tamam mı burda hiç küs yatmıcaz "

"Memnuniyetle . Hem ben sana küs kalamam " diyerek Karacayı öptü Azer .

Günümüz

Karaca elini dudaklarında gezdirdi . Azer'in onu öptüğünü hissetmişti . Azer'in banyodan çıkmasıyla kendine gelmişti.

"Ne yapıyorsun "

"Hiç hiç " dedi Karaca. Odadaki camın önüne giderek .

Azer anlamsızca bakarken üstünü giyiniyordu .

"Kalıcak mıyız burda yani ben kalıcam da sen kalıcak mısın "

"Niye ben olmadan kalmak istemiyor musun "

"Ne alakası var ya ben.." arkasını döndüğünde Azer burnunun dibindeydi.  Nefes alıp verdikçe göğsü inip kalkıyordu . Azer gülümsedi .

"Sen ne"

"Ben öylesine sorayım dedim "

Azer gülerek geri çekmişti kendini . Karaca ilk anlarındaki gibi utanarak davranıyordu .

"Benim çıkmam gerek sen yalnız kalabilir misin "

Yüzü düşmüştü Karaca'nın.

"Nereye gidiceksin "

"Birkaç işim var halletmem gereken " Karacanın ona gözleri dolu dolu bakmasına dayanamayıp arkasını dönüp çıkmıştı Azer . Arkasında bırakmıştı sevsede kırgın olduğu kadını .

"Yılmaz ne işin var senin burda "

"Dün Karacayı getirdim abi nolur nolmaz diye bekledim "

"Aferin " diyerek ensesinden tutup kendine çekti Azer kardeşini . 

"Sen bir yere mi gidiyorsun abi "

"Evet . Sen bekle burda çok sürmez zaten "

Yılmaz abisine tamam anlamında başını sallamıştı. Arabaya binip yola koyuldu. Çok geçmeden birinin kapısını tıklattı. 

"Azer hoşgeldin " dedi kadın gülerek . İçeri geçmesi için işaret etmişti .