İyi okumalar . Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın ♥️
Karaca odada tek başına oturmuş bekliyordu . Odasına baktı uzun uzun . Gözyaşlarını tutmaya çalışıyordu . Gidicekti burdan kafasına koymuştu . Kapının açılmasıyla yatağın Azer'e ait bölümünden gözlerini kapıya çevirdi . Azerdi gelen . Sessizce bir şey demeden Karacanın yanına oturdu . İkiside konuşmuyordu ama içlerinde birbirleriyle kavga ediyorlardı . Belki konuşsalardı her şey çözülürdü .
"Ben gitmek istiyorum "
"Ne "
"Neden şaşırdın anlamadım . Boşanmak demek bu demek değil mi "
"Olmaz "
"Nedenmiş "
"Doğumuna şurda ne kaldı Karaca . Ya bir şey olursa hem kasılmaların çoğaldığı için doktor erken doğum yapabileceğini söyledi . "
"Bir şey olmaz senden uzakta daha sakin olurum "
Azer sinirle soludu . Nasıl giderdi bu evden . Ya bir şey olursa diye aklından geçirmeden edemiyordu .
"Olmaz diyorum "
"Senin sözünü dinleyecek değilim " diye ayaklandı Karaca . Azer onu bileğinden yakalamış durdurmuştu . Çok yakındı hatta çok fazla yakındı . Karacanın aldığı derin nefesleri yutkunmalarını hissedebiliyordu . Gözleri dudaklarına kaydı . Öpseydi ya şimdi olmaz mıydı ? Her şey yolundaymış gibi devam etselerdi ?
"O zaman bizim evimizde kal "
Bunu duymayı beklemiyordu Karaca . Zaten aklından da orası geçiyordu . İstemiyordu ama hiç gitmeyi . Orada çok anısı vardı . Acı vereceğini biliyordu . Ama gidecek kimi vardı . Nereye giderdi . Mecburdu .
"Duygu da gelir seninle orada kalır . Ben de gelirim "
"Senin gelmene gerek yok Duygu yeter "
"Karaca benim kızım bizim kızımız var senin karnında "
"Bunu mu bahane ediyorsun şimdi . Ben hamile olmasaydım sen beni kapının önüne çoktan koymuş olurdun . Ki yine yaparsın erkek bebek istiyordun değil mi . Bende yok . Git o kadına onun çocuguna "
Karaca hızla geçip gitmişti Azer'in yanından . Azer ise ellerini başının arasına almış yatağa oturmuştu . Her şey yoluna girecekken tam nerden gelmişti bu kadın .
Bütün eşyalarını valize doldurdu Karaca. Azerin odaya girmesiyle kısa bir bakış atıp tekrar önüne döndü . Hazır mısın bile demek istemiyordu Azer . Gitmesin istiyordu . Onun kokusuyla uyanmak istiyordu . O gidince nasıl yatardı bu yatakta tek başına .
"Hazırım ben " diyince ona döndü . Elini tutmak istedi ama Karaca çekmişti .
"Ben götürürüm " dediğinde Karaca elini çekmek istedi ama Azer izin vermedi .
"Bırak " umursamıyordu Karaca . Bitmiş miydi ona olan aşkı ?
Evden çıkarken ikisininde içinde bir boşluk oluştu . Karaca yolun yarısında durup evine baktı . Fadik kapıda ağlıyordu Karaca'ya son kez bakıp el salladı. Gülümseyerek baksada Karaca içi kan ağlıyordu .
Yeni evine vardığında arabadan indi . Azer'in uzattığı anahtarı aldı ve kapıyı açtı . İçeri girer girmez Azerle yaşadıkları gözünün önünden geçmişti . Ya Azer ? O da düşünmüş müydü bütün bunları ? Nefesini içine çektikçe Azer'in kokusu geliyordu burnuna . Neydi bu ? Yanılsama mı ? Özlem mi ?
Bakışları Azer'e kaymıştı. Ona kırgın bakıyor gibiydi . Dediği gibi aldatmamış olabilir miydi ? Ama öyle olsa ortada çocuk olmazdı . Sinirlenmişti . Bakışları Azeri delip geçti . O an tekrar canlanınca kafasında gözyaşlarını tutamadı . Azer anlamış olmalıydı ki yanına gitmek istedi . Ama Karaca elleriyle dur işareti yapmış yanına yaklaştırmamıştı. Kendini toplamaya çalıştı . Gözyaşlarını sildi ve yürümeye devam etti .
"Eşyaları sonra yerleştiririz Duygu ben çok acıktım "
"Tamam canım . Sen dinlen ben yaparım"
"Azer " dedi Duygu . Azer Karacadan gözlerini alıp ona döndü .
"Sen gitsen mı artık bak ağlamaya başladı yine "
Yılmaz abisine üzülsede desteklemişti Duyguyu .
"Merak etme abi ben bir şey olursa seni ararım . Hem annem de evde yalnız kaldı "
Burda kalmak istiyordu Azer . Karaca'nın yanında olmak istiyordu . Elleri saçlarında gezinsin . Saçlarının kokusu burnuna dolsun istiyordu ama elinden bir şey gelmiyordu . Evden çıkıp kapı kapandığında ağlamaya başlamıştı . Yumduğu gözlerini açınca onu görmüştü . O kadını görmüştü .
"Ne işin var senin burada "
"Sana geldim " Azer kadının kolunu sıkarak çekiştirdi .
"Seni asla görmek istemiyorum anladın mı asla . Bir daha karşıma çıkmasan iyi edersin "
Hızla arabasına binip basıp gitmişti Azer . Karaca onları camdan izlemişti . Kadın Azer'in arkasından gülerek
"Madem sen beni görmek istemiyorsun . Bende Karaca'ya gözükürüm "
Gecenin bir yarısı Azer eve elindeki son içki şişesiyle gelmişti. Kapıyı açmaya çalışırken daha uyumamış olan Fadikin birden omzunda bulmuştu kendini .
"Azer ne bu halin "
"Gitti anne . Beni bıraktı. Yine yaptı. İnanmadı bana . "
"Ah be oğlum gel geç içeri "
Azeri zar zor içeri götürmüştü Fadik . Koltuğa oturtmuştu .
"Anne yanıma otursana . Ben çok kötüyüm " ağlıyordu Azer . Fadikin oturmasıyla başını dizlerine koydu .
Karaca yatak odasında yerde oturuyordu . Duygu ve Yılmaz çoktan uyumuştu. Konuşuyordu Karaca ama Azerim haliyle konuşuyordu .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hesap soruyordu kendince . Hiçbir cevap alamıyordu sorularına ama . Duyduğu tek şey ben bir şey yapmadım aldatmadım seni oluyordu . Yankılanıyordu Azer'in sesi kulağında . Acı çekiyordu .
Çalan kapının sesinden emin olmak için biraz bekledi . Tekrar çalınca gözyaşlarını sildi . Aşağıya inip kapıyı açtığında açmamış olmayı diledi .
