-Gülce bugün kendini biraz daha mutlu hissediyordu.
Hastahane odasına giren Sarpla şaşırsada.
Sarp'ın arkasında ona el sallayan Begümle utançtan ne yapacağını şaşırdı. Begüm kapıyı kapatınca Sarpla odada başbaşa kalmışlardı.
Begüm gözcülük edecekti.
Gülce gözlerini Sarptan kaçırmaya çalışırken Sarp Gülce'nin ellerinden tuttu.
Önce yavaşça Gülce'nin ellerinden öptü. Bu dokunuşla , Gülce nefessiz kaldığını hissetti. Yanlış umuda kapılmaktan korkuyordu.
Sarp'ın dışardaki soğukluğunun içerken sıcak olduğunu hissetmek, Gülceyi gün geçtikçe sevindiriyordu.
Çiçekler, lunapark ve son olarakta bu naif.
Sevginin iyileştirici gücüne inanmak. Bunu bir yerlerde okumuştu.
"Gülce."dedi Sarp." Sana tüm içtenliğimle geldim. Ve bugün sana karşına geçipte bir türlü cesaret edemediğim şeyleri sana yazdım. Yzarsan unutmam paniklemem diye düşündüm. Hem telefon gibi yarın öbür gün silinecek, kırılacak birşeyin içinde kalsın istemedim. Ha istersen zaten bunu da yakarsın. Kimseden korkmayan ben, senin yanında dizlerimin bağının çözüldüğü hissediyorum. "diyerek elindeki mektupu Gülce'ye verip oradan ayrıldı.
Gülce şaşkınlıkla elindeki mektupa baktı.
Ve bundan sonra ki senelerde , her yıl en az bir kere okunacak olan o mektupu , okumaya koyuldu.
"Gülce,
pek ilgi alanım değildir yazmak. Ama bu özel bir mektup. Bu bir sesleniş. Sana sesleniyorum buradan.
Gözlerini unutmak mümkün olmadı, günlerdir. Ama gözlerinden daha büyük bir etken varsa , kalbime işlemene sebep olan. O senin bunca acıya rağmen, bunca karanlığa rağmen parlamandır. Işığını kaybetmemen, neşeyi beraberinde getirmen.
Bu masumiyetinin arkasında ne acılar gizli bilmiyorum, neler yaşadın öykün tam olarak nasıl başladı, hangi yollardan geçtin bilemem. Gittiğin yerleri bilirim, ama seçtiğin yolları nelerden vazgeçtiğini, ne seçimler yaptığını ben bilemem. Ama bir gün bana bunları masal gibi anlatmak, hatta belki yazmak istersen dinlerim.
Eskilerde yaşanan aşklar gibi.
Yazarak, bekleyerek ve sabrederek.
Ama hiç vazgeçmeyerek."
Gülce sessizce ağladı, nedeni belliydi. Aşık olmuştu.
Üstelik bu mektup, Sarp'ın gönlündeki yerini kanıtlıyordu.
Mektupu alıp kalbine doğru yasladı Gülce.
25 yıllık ömründe ilk kez bu kadar mutluydu.
Sarp ise tedirgince işine giderken, bir yandanda Gülce'nin hislerine karşılık verip veremeyeceğini merak ediyordu.
Sarp, diğer erkekler gibi Gülce'nin saçına, yüzüne değil gülüşündeki ışığına vurulmuştu.
Sarp Korkmazer'i esir alan o gözler, hep hatırlanacak, anlatılacaktı.
-
Doktorlar nakil için işlemleri başlatmıştı.
Begüm Gülce'nin hayatını kurtaracağı için çok mutluydu.
Gülce ise uzun uzun düşündü, Sarpla ilgili ne yazsa az kalacaktı. Hissettiklerini ifade etmesi mümkün değildi.
-
