Mój znienawidzony dzień.
Poniedziałek.
Jak zawsze tego dnia zadzwonił mój ukochany budzik, który wyłączyłam i z niechęcią do życia, wstałam na nogi.
Poszłam do łazienki żeby umyć zęby, następnie przetarłam moją twarz tonikiem i wysmarowałam nawilżającym kremem.
Jak zawsze wykonałam makijaż składający się tym razem, z dość kryjącego korektora nie licząc szyi na której nawaliłam dużo podkładu.
Brwi wyczesałam na mydło, jak zawsze mocno wytuszowałam rzesy, moją twarz wykonturowałam bronzerem, i na nos dałam rozświetlacz który wylądował również na policzkach i w kącikach oczu.
Na usta dałam mój ulubiony, błyszczyk z różowymi drobinami.
Włosy jak zawsze wyprostowałam i dałam na nie jakiś psikadełko, żeby wyglądały na zdrowsze.
Ubrałam na siebie czarne, szersze jeansy,
Do tego dałam przylegającą białą bluzkę, a na nią luźną koszulkę z jakimś białym napisem.
A całość dopełniły moje czarne buty.
Dziś pogoda była przyjemna także zdecydowałam się nie zakładać kurtki.
Ja, jak to ja, zapomniałam zawiązać sznurówek przez co moje ciało spotkało się z chodnikiem.
Na szczęście nic wielkiego sobie nie zrobiłam, ale bolały mnie kolana przez to, że upadłam na kostkę.
Piękne zaczęcie dnia Leo, myślę sobie.
**
Ja, Betty i Kylie z trzeciej klasy, To brunetka którą poznałam dziś.
Okazała się być bardzo miła i sympatyczna, i wcale nie zdziwiło mnie to, że jest to dobrą koleżanką Betty.
Postanowiłyśmy spędzić przerwę na lunch, na dworzu.
Pomimo tego, że był 28 listopad, na dworzu nadal świeciło słońce i było ciepło.
Wszystko było w porządku aż do tej chwili.
Kiedy na podjazd wjechało czarne, matowe Audi.
A z niego wysiadł ten przeklęty brunet.
Myślałam, że wypluję mój waniliowy budyń.
-Co on..-nie zdążyłam powiedzieć.
-Nie mam pojęcia.- powiedziała Bet, również wpatrując się z zaciekawieniem w chłopaka.
Oparł się o maskę samochodu i wyciągnął fajkę którą następnie wsadził sobie do ust i odpalił, widocznie czekając na kogoś.
Kylie wydawała się zdezorientowana dlatego zanim cokolwiek powiedziała wytłumaczyłam.
-To, dobry przyjaciel Betty który jest...-nie mogłam znaleźć słowa na określenie go.
-Specyficzny.- dowiedziała blondynka, nie odrywając wzroku od Blake'a.
-Jak ma na imię?-zapytała i nie musiała długo czekać na odpowiedź.
-Blake. -odpowiedziałam i miałam ochotę zwymiotować na samą myśl tego imienia.
-Ładnie.-stwierdziła a ja posłałam jej spojrzenie spod byka.
Również odwróciłam się w kierunku chłopaka i wtedy zobaczyłam jak podchodzi do niego wysoka blondynka w skórzanej kurtce.
Kiedy ją zobaczył zgasił niedopałek papierosa i...
Poczekaj, myślę sobie, kiedy on go wypalił?
CZYTASZ
Inflamed heart
Любовные романы~A kiedy ogień w naszych martwych sercach zapłonie, nic nie będzie w stanie tego ugasić~ 17-letnia Lea po śmierci mamy przeprowadza się do Beverly hills. Tam poznaje chłopaka i znajomych, którzy sprowadzą ją na jeszcze gorszą ścieżkę, którą będzie p...
