OLD BOYFRIEND | KTH

'Анхны үнсэлт'

2019 оны 7 сарын 5.. Өнөөдөр цаг агаар энгийн үеээс илүү халах төлөвтэй байгааг анхаарна уу.. Одоо 12 цаг 10 минут..

Ногоон гэрэл аслаа..

Анх энэ гарцан дээр Тэхён ахтай таарч байж билээ.. Яг ингэж дамжаандаа явах замдаа..

Би жилийн өмнө явж байсан дамжаандаа дахиад явахаар бүртгүүлсэн.. Тэнд дэндүү их дурсамж байгаа болохоор..

Хоцроогүй ч яг цагтай нь тулж ирэн анги руу орон урьдын адил хамгийн ард очин суув..

Удалгүй багш нь орж ирэн өөрийгөө танилцуулна..

"Сөүлийн их сургуулийн хэрэглээний математик болоод хиймэл оюун ухааны чиглэлээр мэргэшсэн профессор Ким Тэхён байна.." Бидний зам дахиад л нийлчихсэн..

Тэр над руу харсан.. гэхдээ ямар ч хариу үйлдэл үзүүлээгүй..

Хагас ухаантай тэр хичээлийг сонсож дуусган ширээнээсээ босохдоо ардаас ирж байсан хүүхэдтэй мөргөлдчихөв.. Газар хүчтэй унасан ч өвдөж байгаа үгүйгээ ч мэдэрч чадахгүй байх нь тэр.. Тэр хүүхэд уучлалт гуйн цааш явсан бөгөөд би ч Тэхён ах руу харахаа болин цүнхээ авсаар гарахаар хаалгыг чиглэлээ.. Гэвч гэнэт бугуйнаас минь хэн нэгэн огцом татсан юм.. Яг л анх танилцсан тэр үе шиг..

"Хөл чинь шалбарчихсан байна, харахгүй байна уу?" Би итгэж ядан инээх аядана.. Тэгээд
"Аан.. тийм байна.."
"Юун тийм байна гэж? Ийшээ суу.." гарнаас минь татсанд би
"Та уул нь эмнэлэг явах хэрэгтэй гэж хэлдэг шд.." Тэхён ах гэнэт үйлдлээ зогсоочихов.. Би хэрэггүй зүйл ярьснаа ойлгон
"Уучлаарай.. би өөрөө лент аваад наачихья, баяртай.." бөхийн явах гэсэнд тэр намайг явуулсангүй.. Гарнаас минь чирэн сандал дээр суулгаад нямбай гэгч нь шархны наалт нааж өгнө..

"Чи энэ жил хэдэн настайв?"
"15 настай.. харин та?"
"27.."
"..."
"Дахиж уулзах сайхан байна.." наалтаа нааж дуусган нүд рүү минь удтал ширтэнэ..
"Та яг хэвэндээ байна.."
"Чи харин бүр хөөрхөн болчихож.."
"Та харин хөгширчихсөн байна.." ичсэн хүн хүн ална гэж ярианы сэдэв өөрчлөхөөр тоглоом хийтэл тэр ч инээн
"Сая л яг хэвэндээ байна гэчихээд.."
"Яахав дээ.. 10 секундэд хөгширчихгүй юу!" Бантаж ядан хэлэхэд Тэхён ах
"Хоолоо идсэн үү?" Толгой сэгсрэв..
"Тэгвэл эхлээд хоол идэх хэрэгтэй юм байна.." гарнаас минь хөтлөн тэндээс гарлаа..

Ойрхон бургерийн газар орон захиалгаа өгөх ширээнд суув..
Тэхён ах "Тэгээд чи хэр байв даа?"
"Яахав дажгүй ээ.."
"Жонгүг..?"
"Ах амьсгалаад амьдраад байж л байгаа.. тийм удаа найзалчихаад надаас болоод нөхөрлөлөө сүйтгэж л байдаг.."

Орой Тэхён ахаар хүргүүлэн гэртээ ирэхэд чөтгөр шиг ах минь үүдэнд зогсож байх нь тэр..
"Чи үнэхээр үг авахгүй юм биз дээ, Жон хэжин?"
"Танд ер нь ямар гай болоод ингээд байгаа юм?" Ахтайгаа тэрсэлдэж эхлэхэд Тэхён ах намайг болиулан
"Би өнөөдөртөө ингээд явъя даа.. Жонгүгаа, хэжинийг бага загинаарай!"
Жонгүг ах "Та л түүний замд таарахгүй бол би дүүдээ хангалттай сайн ханддаг.. чи яг одоо ор!"

Өрөөндөө орж ирэн цүнхээ шидэхэд төсөөлж байснаар ах ардаас орж ирэв.. Юм хэлэхээс нь өмнө би
"Ахаа.. би одоо юугаа ч ойлгохгүй цэцэрлэгийн хүүхэд биш.. тэгж их эсэргүүцээд, үзэн ядаад.. нөхөрлөлөө хүртэл сүйтгэсэн шалтгаанаа л хэлчих.. та ингэж их дургүй байхад би ч гэсэн ойлгох ч юм билүү? 2-уулаа ингэж тэрсэлдэхээ больё ахаа, би залхаж байна!"
"За яахав.. Тэр бол баян айлын эрх жаал.. мөнгөнд толгойгоо мэдүүлж, эмэгтэйчүүдийн сэтгэлээр зугаацдаг.. ашиглаад хаядаг арчаагүй амьтан.. зугаа цэнгэлд дэндүү дуртай бүр хайртай.. уйлж мэдэхгүй,  инээж мэдэхгүй цэвдэг сэтгэлтэй хүн.. ааш муутай, бүдүүлэг.. ямар ч хүмүүжилгүй.. хуулинд захирагдадгүй.. тэрний хайртай дуртай, тэрэнгүй бол үхлээ гэж хэлсэн охидуудыг жагсаавал цагаан хэрмээс урт болно биз? Тэр чамайг ч гэсэн ашиглаад л хаяна.. чи тэрэнд нандин гэх бүх зүйлээ өгөх болно.. гэхдээ Тэхён.. Тэхён учраас нойлын цаас шиг л хаяна.. тийм болохоор би эсэргүүцээд байгаа юм! Тэгээд ч та 2 хэдэн насны зөрүүтэй билээ? чи үеийнхээ хөөрхөн хүүхдүүдтэй уулз, тоглож, гарч ор.. хүүхэд насан дээрээ хүүхэд шиг бай.. удахгүй 30 хүрэх залуутай зууралдаад байлгүй.."
"Ах минь дээ.. та ер нь эхнэр авбал яасан юм? Таны хэлснээр та ч гэсэн удахгүй 30 хүрлээ.. 30 30 айн?" Нүдээ ирмэчихээд зөрөн гарав.. Энэ үйлдлээрээ түүний хэлсэн үгийг ойлгосон ч үгэнд нь орохгүй гэдгээ илэрхийлсэн юм..

2019 оны 9 сарын 1.. Өнөөдөр цаг агаар урьдын өдрүүдийнхийг бодвол сэрүүхэн байх хандлагатай байна.. Одоо 15 цаг 30 минут..

Тэхён ах бид 2 хичээлээ дуусгаад кино үзэхээр явж байна..

Кино үзэж гарч ирэхэд бороо орж байх нь тэр..
"Өнөөдөр уул нь бороо орно гэж хэлээгүй юм сан.. шүхэр аваагүй шдээ.." хошуугаа унжуулахад Тэхён ах гадуур савхиа тайлан толгой дээгүүрээ бариад
"Гүйцгээе!"

Чадлаараа гүйсэн ч ахын машинд орж ирэхэд бид 2 шалба норсон байх нь тэр..
2-уулаа бие биенийгаа шоолон инээсээр сууна.. Инээдтэй зүйл байгаагүй ч зүгээр л жаргалтай байсан юм..

"Бороог ийм зугаатай гэж сая л мэдлээ.."
"Тэгвэл гарч тоглох уу?"

Бид хувин хувингаар цутгах усан бороонд машины зогсоол дээр хөөцөлдөнө.. Дээш харан арьсны эс бүрээрээ борооны дуслыг мэдрэх нь надад тайвшрал гэдэг зүйлийг мэдрэхэд тусалж байв..

Тэхён ахаас 10 алхамын зайтай зогсон
"Ахаа.. намайг бариарай! Та ямар удаан юм бэ?" 2 гараа даллан зогсоход ах над руу харж байгаад гүйхээрээ алхаад ирэв.. Надад зугтах бодол байгаагүй тул түүнийг харан зогсоно.. Тэр хурдан хурдан алхсаар над дээр тулж ирэн намайг үнсчихсэн.. Уруул дээр минь.. 15 насандаа анхны хайртаа анхны үнсэлтээ өгсөн минь энэ байсан юм.. Би таньд хайртай..