'Намайг авар л даа..'

688 54 1
                                    

2020 оны 1 сарын 1.. Өнөөдөр цаг агаар цэлмэг, дулаахан өдөр тохиож байна.. Одоо 16 цаг 20 минут..

"Ахаа? Болж байна уу? Та ямар найз охинтойгоо болзоонд явах гэж байгаа биш юундаа тольны урд эргэлдээд байгаа юмбдээ?" Нэг хөлөндөө оймсоо углан арай гэж дэвхэрсээр өрөөнөөсөө гарч ирэх чөтгөр шиг ах минь..
"Ээж шиг үглээ шиг чигтэйхэн юм аа чи.."
Өнөөдөр найз бүсгүйдээ төрсөн өдрийн бэлэг авна, намайг цуг яваад сонгоод өгөөч гэж наады хха.. Би ч зөвшөөрсөн л дөө..

Их дэлгүүр орон юугаа ч мэдэхгүй ямар нэгэн юм хайна..

Бараг 10 тойрсон байх аа.. тэр эгчийг харж ч байгаагүй, юунд дуртайг нь ч мэдэхгүй болохоор юу авахаа үнэндээ мэдэхгүй нь.. Тойрж тойрсны эцэст бугуйвч авахаар болж зорьсон дэлгүүртээ ч ирлээ..

"Ахаа, энэ ямар байна?" Шилэн хоргоны цаана гялалзах нарийн бугуйвч.. яагаад ч юм сэтгэл татаад байв..
Ах ч дуртай "Хөөрхөн юм байна.. энийг үзэж болох уу?" Худалдагч эгчид хэлэхэд тэр эгч эхлээд инээж байснаа сүүлдээ бага зэрэг санаа зовон
"Уучлаарай, үйлчлүүлэгчээ.. энийг хүн захиалчихсан байгаа юм аа.. ганцхан ширхэг байгаа.. уул нь энд байх ёсгүй юм сан.. үнэхээр уучлаарай.. та өөр бүтээгдэхүүн сонгож болох уу?" гэв.. Бид 2-уул сэтгэл дундуур байх бөгөөд аргагүйн эрхэнд өөр бугуйвч харж эхлэв..

Хайсны эцэст сонголтоо хийсэн бөгөөд авах гэж байтал худалдагч эгч ард зогсох хэн нэгэнтэй хүндэтгэлтэй нь аргагүй бөхийн мэндлэнэ..
"Залуу эзэнтээн, сайн байна уу?"
"Миний захиалсан бугуйвч.." танил хоолой гарсанд эргэж харахгүй байж чадсангүй..
"Тэхён.. ахаа?" Тэр ч намайг харан багагүй гайхаж байв..
Гэвч түүний дэргэд явж байсан эгч "Тэхёнаа, тэр хэн бэ? Чи хэзээнээс ийм жоохон хүүхдүүдээр ахаа гэж дуудуулдаг болчихоов?" Найланхай хоолойтой энэ эгчийг хаана харлаа..

Жонгүг ах энэ нөхцөлд хангалттай бухимдах аж.. Өнөөх бугуйвчаа боолгоод
"Хэжин, явцгаая!" Гарнаас минь чирсээр гарав.. Гэвч Тэхён ах зогсоосонгүй.. Хүний урманд ганц үг ч ган хийсэнгүй..

Их дэлгүүрээс чирэгдэн гарч ирэхэд миний ухаан санаа Тэхён ахын байгаа газар үлдчихсэн байсан юм.. Жонгүг ах санаа алдан
"Явж амттай юм идэх үү?"

Ойролцоох кафед орж ирэн ах надад смүти бас бус торт авч өгөв.. Би амаа олохгүй идэж байтал ах ч баяртай байгаа харагдана.. Би бол түүний хувьд амь амьдрал нь болсон юм хойно.. Гэвч царай нь барайгаад ирсэн нь ард хэн нэгэн ирсэн, тэгээд ч болоогүй миний хамгийн их харахыг хүссэн хүн байсан юм..
"Би та 2-той хамт сууж болох уу?" Эмээнгүй ийн асуухад нь Жонгүг ах хойшлон хөлөө ачаад
"Өөрөө хэн билээ? Аан зууны шилдэг шалиг эр Ким Тэхён уу? Найз бүсгүйгээ яагаав?" Заналтай нь аргагүй хэлэхэд тэхён ахын хоолой аргаа барсан сонсогдож байв..

"Жонгүгаа! 2-уулаа одоо энэ дайнаа дуусгацгаая.."
"Яалаа гэж дээ.. зууны шилдэг шалиг эр гуай!"
Би тэдний маргааныг таслан
"Ахаа.. зүгээр ээ.. хамт суучих.."

Би урдах смүтигээ уух бол энд зүгээр л цусгүй дайн утгаараа өрнөж байв.. Аймшигтай 2 харц цавчилгүй нэг нэгнээ ширтэнэ..
Миний бие чилж эхлэн "Та 2 больчихооч.. би явлаа шүү!"
Жонгүг ах "Тэг ээ.. чи явж бай.. би өнөөдөр энэ новшийг алчихаад өөрөө шорон явах болно.."
"Та нээрээ надаас жоохон хүүхэд шиг юм ярьж байгаагаа мэдэж байна уу?" Залхуутай ийн хэлэн цүнхээ аван босоход Жонгүг ах гэнэт
"Хүлээж бай.. би таньдаг нэг дүүгээ дуудчихсан.. чамтай танилцмаар байна гэсэн юм.. одоо бараг ирж байгаа байх.." би "Юун дүү вэ? Завтай юм бэ? Би явлаа.." боссон ч ах "Тэр ирчихлээ угаасаа.."

Харвал нилээн өндөр нуруутай, өргөн мөртэй.. бас л зураг шиг царайтай хүү ирэв.. Тэр ахад бөхийн инээхэд нь Жонгүг ах
"Согжин сайн уу? Өндөр болчихоо юу?"
Тэр хүү ичэн хүзүүгээ маажих бол би асуулт эрэн ширтсээр байв.. Ах
"Согжин хэжинд яг тохирох юм шиг санагдаад.. та 2 нэг уулзаад үз.. за яв2" биднийг хөөж эхлэх бөгөөд өөрөө Тэхён ах руу харан
"За тэгээд 30 хүрж байгаа хөгшчүүл байна, явж ууцгаах уу?"

Нөгөө лайтай хүүхэдтэй нь юу хийгээд байгаагаа ч мэдэхгүй кино үзэх гэж ядна..

Яршигтай урт кино нь сая нэг дуусан гарч ирэхэд гадаа хэдийн харанхуй болчихсон байв.. Би бага зэрэг санаа зовон
"Ахыг дууддаг юм билүү?"
"Би хүргээд өгөх үү?"
"Үгүй ээ хэрэггүй.." илт эсэргүүцэхэд тэр шууд утсаа гаргаж ирэн хэн нэгэн рүү залгав..
"Намжүүнаа.. кино театрын урд байна.. одоо хүрээд ирээ.." гэх нь тэр.. Би гайхан харж байтал удалгүй хаазалсаар жижиг тэрэг бидний урд зогсох нь тэр.. Дотор нь хөөрхөн инээдэг 2 хүү байх бөгөөд харвал ганц 2 ах юм уу?

Согжин намайг татсаар "Суучих аа.. гоё газар луу явъя.."
"Үгүй ээ.. би ахыг дуудаад явчихъя.. чи түрүүлээд яв даа.." гарыг нь түлхэхэд тэр уурлаж байгаа бололтой хэлээрээ хацраа түлхээд
"Их зантай я*хан бэ? СУУ ГЭЖ БАЙНА ШДЭЭ!" бас юу болоод унаваа.. айж эхлэв..

Аргагүйн эрхэнд чирэгдэн явсаар нэг байрны өмнө ирлээ.. Эсэргүүцсэн ч би өөрөөсөө том биетэй 3 залууг яаж ч чадаагүй юм.. Ингээд л миний амьдрал дуусах нь гэж бодон уйлж эхлэх нь тэр..

Нэг өрөөнд түлхэж оруулан дотроос нь хаалгыг нь цоожилчихов..

Машин барьж ирсэн нь
"Хувцсаа тайл!" гэх нь тэр.. Өө за за амьдрал ингээд л дуусаа юу..

Уйлан гуйж эхлэв.. Тэд намайг ганц нэг алгадан үснээс минь ч зулгаагаад амжлаа.. Би нүдийг нь хариулж байгаад утсаа гаргаж ирэн хэн гэдгийг нь мэдэхгүй ч хэн нэгэн рүү залгаж чадсан юм..

Ахаа.. Тэхён ахаа.. Жонгүг ахаа.. намайг авар л даа..

Уйлж байтал эмэгтэй хүний хоолой гарах нь тэр.. Тийм ээ одоо таньсан юм..
Өдөр их дэлгүүрт Тэхён ахтай явж байсан тэр эгч, дээр үед Тэхён ахынд очиход байсан тэр эгч.. 

Төсөөлж байсан үсгийг минь тэр урсгаж эхлэв..

"Тэхён галзуурчихсан юм байх даа? ийм я*хантай яваад.. арчаагүй амьтан!"

OLD BOYFRIEND | KTH Where stories live. Discover now