YAŞAMAYANLAR AŞK (+18)

ESARET

Çok kötü , çok zor günlerden geçiyoruz.  Bu konuda ne yazsam yetersiz geldi. Yazacak bir şey bulamadım. Allah herkesin yardımcısı olsun. Bölüm yazmakta çok zor oldu benim için. Yorum sınırı falan koyacak halim yok ama lütfen herkes iyiyim yazsın. Sizi seviyorum ♥️

' Teslim olmak yerine ölmeyi tercih ederim. ' dedi Yaman öfkeyle.

' Mesele sadece bizim teslim olmamız ya da savaşmamız değil. Türk askeri ne zaman geride birini bırakmış. Oraya gideceğiz. Ya onları da kurtaracağız ya da hep birlikte öleceğiz. Bir kişi hariç. '

' Ne demek bir kişi hariç. '

Engin Soner ' e döndü.

' Yaman' ı biliyorlar. Onun yokluğunu anlarlar ama seni anlamazlar. '

' Ben keskin nişancıyım. Orada en çok bana ihtiyaç olur. '

' Evet sen keskin nişancısın. Bu nedenle hepimiz ölürsek Yaman' ın ailesini de kendi aileni de sen koruyacaksın. '

' Bu hiç içime sinmiyor. '

' Telsize sızıyorlar. İstediğimiz her yardımdan haberleri oluyor. Bizi hemen öldüremezler. Takas isteyeceklerdir. Sen bize destek getireceksin Soner. Şimdi bir yer bul ve gizlen. '

Tim telsizden bildirdikten sonra teslim olmak için silahlarını bırakıp ellerini havaya kaldırdı. Kampa doğru başları dik bir şekilde yürürken Soner önce bir ağaca çıktı. Dalları arasında gizlenirken olanları izliyordu. Eli tetikteydi. Bir kişi bile ateş etse karşılık verecekti. Birileri gelip onları teslim aldığında ağaçtan indi. Bir süre gizlendi. Gizlendiği yerden birileri geçti. Tam dağıldıkları zamana denk gelmişler bu nedenle kuşatma altında kalmışlardı. Soner gizlenerek yürümeye başladı.

Timin diğer üyelerinin üzerleri arandı. Silahlarının yerleri soruldu. Mecburen söylediler. Bir kaç kişi gidip silahlarını getirdi. Elleri ve ayakları bağlandı. Bir mağaraya götürüldüler. Gözleri karanlığa alıştığında diğer askerlerin gözlerindeki acı belli olmaya başladı.

' Komutanınız kim?' diye sordu Yaman.

' Vatan Sağ Olsun!' dedi içlerinden biri.

' Ben yüzbaşı Yaman Yıldırım. Sizi almak için teslim olduk. Buradan hep birlikte çıkacağız. ' dedi Yaman teselli vermek istercesine. O an kendi bile bunu nasıl yapacağını bilmiyordu. Kolay olmayacağı kesindi. İşkence göreceklerdi, bundan şüphesi yoktu. Yanlarındaki askerler erdi. En yakın birlikten gelmişlerdi. Yaman onların teslim olmasına kızmıştı ama gözlerindeki acı ve endişe bu öfkesini bastırdı. Türk askeri teslim olmazdı ama kendi de şu an bunu yapmak zorunda kalmıştı. Bazen şartlar değişiyordu. Sadece altı kişi kalmıştı.

' Kaç kişi geldiniz? ' diye sordu.

' 15. '

Bu demek oluyordu ki 9 şehit vardı. Yaman bunun yerine buradan nasıl çıkacaklarına odaklandı. Böyle durmak yerine işkence görmeyi tercih ederdi çünkü böyle hiçbir bilgi edinemiyordu. İşkence için götürülmek hem ortam, hem oradaki kişi sayısı, hemde öfkelerini kullanıp fazla bilgi demekti. 

Yaman beklerken içeri birileri girdi ama önlerinde Soner yürüyordu. Soner' i onların yanına yere fırlatıp gittiler.

' Sıkma canını Soner. Sadece şansımızı denedik. ' dedi Görkem.