kafanmı güzel /hyunlix/

bu adam çok sıkıcı

valizlerimi son kez kontrol ettikten sonra nihayet yola çıkmaya hazırdım annemle vedalaştıktan sonra kapıda beni bekleyen taksiye bindim

yıllar sonra sevgilimin yanına gidecektim ama Kore'den Londra'ya direk uçuş olmadığı için şimdi otobüs garına ilerliyorduk

biletimi kontrol ettirdikten sonra valizlerimide yerleştirip 2 numaralı koltuğa oturdum önlerde oturmayı herzaman sevmiştim

yolculuk başladığında otobüs aşırı sessizdi yada kulaklık taktığım için bana öyle geliyordu görevliler ve şoför biraz garip davranıyordu sürekli bir telaş koşuşturma bu şey dikkatimi çekmişti

önümde duran görevlinin ikram ettiği şeylerden birini aldım otobüsten inince yemek için, çünkü yolda bişeyler yemek midemi bulandırıyordu

..

gözlerimi açtığımda ne kadar süredir yolda olduğumu anlamak için telefon ekranıma baktım 6 saat olmuştu nee şimdiye ulaşmış olmamız gerekiyordu

etrafıma bakındığımda herkesin uyuduğunu gördüm bu kesinlikle olurun dışında birşeydi kulağımda şarjı biten kulaklarımı çıkartıp şoförün yanına adımladım

"heyy noluyor burda şimdiye daegu' ya varmış olmamız gerekiyordu"

gözünü bir süre yoldan ayırıp bana baktı

"sen nasıl uyandın- CHANGBIN BURAYA GEL CABUK"

çağırdığı kişi gelip beni tekrar oturmam gereken yere götürdü olayı idrak etmeye çalışırken kaçırıldığımızı fark ettim

telefonumdan sürekli polise ulaşmaya çalışırken şarjımı bitirmiştim hat çekmediği içinde boşuna uğraşmıştım

otobüs sert bir frenle durduğunda etrafa baktım ormanın ortasında depo gibi biyer

"siz burda durun şu sarı şeyde benimle geliyor"

benden bahsediyordu galiba kolumda hissettiğim ellerle düşüncemi doğruladım

"hey neden buraya getirdin bizi"

garip bir şekilde soğukkanlı kalmıştım

"burası neresi şuan"

"bizi ne zaman bırakacaksın"

"neden otobüsteki herkes uyuyor senmi planladın"

sorularımla onu sıkmıştım ama elimde değildi nerde olduğumu çok merak ediyordum

"bak sarı şey sesini kes hemen şimdi yoksa bu silahı senin gotunden sokar agzindan cikartirim"

uuu cok korktum ya cok fazla film izlediğimden yada geçmişte yaptığım işten dolayı hiç korkmamistim

"sarı şey değil ismim hyunjin"

tek yaptığım onu takip etmekti ama ormanda anlamsızca yürüyorduk sadece

"ismini soran olmadı"

off ne kadar da sıkıcı birisi bu

"sarı şey deme bana senin ismin ne peki"

"bak huncinmisin hyunjinmisin nesin bilmiyorum ama şimdi şurada kafana sıksam kimsenin haberi olmaz o yüzden kes sesini hemen şimdi"

bu adam cidden çok sıkıcıydı pefff

___________________________________________

semelix fic tutunca benim ekmek teknesi semelix oldu ho
bundan sonra daddy(mafya🤫) felix yazicam kimse yazmamis nasi olur bu abiii kdejdkemkd
bu ff i otobuste sacma ve issiz bi yola girdigimizde kurgulamaya basladim ekejekejwk