kafanmı güzel /hyunlix/

bu hoşuma gitti işte

"heyy ağlamayı kesin sadece canını sevmeyen birisi öldü"

herkes gördükleri karşısında şok geçiriyordu bu adamlar ciddiydi ve şimdi sadece artistlik yaptığı için birini gözlerimiz önünde vurmuşlardı

beomgyu gördüğü şey karşısında tekrar krize girmesin diye onu kolumla sıkıca sarmalamıştım

"umarım neler yapabileceğimi anlamışsınızdır ve artık işin ciddiyetini kavramanız gerekiyor aptal bir kız yüzünden buradasınız unutmayın"

son dediği cümleyi bana bakarak söylemişti ama benim böyle durumlara alıştığımı bilmiyordu

kolumun altındaki bedeni biraz daha sıkı sararken o Felix denilen adamda gülerek deponun içindeki kapılardan birine girdi onun odası orasıydı o zaman bunu fark etmem iyi birşeydi
..
en azından acıyıp aç bırakmıyorlardı bizi benim taşıdığım sandviçleri yiyorduk yanımdaki bedenin mutlu olması için herşeyi yapmıştım en son onun şu hoşlandığı çocukla konuşmasını sağlamıştım isminin taehyun olduğunu öğrendiğim çocukla konuşurken ciddi anlamda mutlu olmuştu

bende şimdi duvarın kenarına çökmüş bir yandan kalan son ekmeği bitirirken bir yandanda sevgilimi düşünüyordum belki onu birdaha göremezdim belki benim için çok endişelenmişti belkide hiç umursamamisti kafamı bunun gibi bir sürü düşünce ele geçirirken karşımdaki siyah saçlı bedeni görmemle irkilmiştim ilk kez

"yürü benimle geliyorsun"

daha bişey demeden kolumdan tutulup çekilmeye başlamıştım ne kadar dirensemde boştu

şuan aşırı sessizdi etraf herkes sadece bana bakıyordu beomgyu ya baktığımda gözündeki korkuyu görüp rahatlaması için gülümsedim bana bişey yapamazdı değil mi

ormana çıktığımızda havanın karardığını fark ettim

"odun toplaman gerek.. ne duruyorsun hadisene"

konuşmamıştım bu sefer sessizdim hatta itaat ederek dediği şeyi yapıyordum

nihayet yeteri kadar topladığımda yorulmuştum

"baksana bi bana"

dediği gibi ona baktım

"ne o korktun mu yoksa konuşmuyorsun hm korkmak doğru seçim"

gerçekten çok aptaldı bu adam

"benim senden niye korkmam gerekiyor korkmuyorum 3 yıl mafyanın korumalığını yaptım ben bunlar bana koymaz anlatabildim mi"

yüzüne yerleşen gülümseme beni korkutan şey oldu ne alaka şu durumda gülmek

"bu hoşuma gitti işte"

dediği şeyi anlamadım belkide beynim anlamak istememişti

sonunda içeri girdiğimde tekrardan o odaya götürdü beni beomgyu beni görür görmez kollarıma atladı

"hyunjin iyisin değilmi o adam sana bişey yapmadı değilmi"

gözündeki ıslaklık ağladığını belli ediyordu ellerinin titrediğini gördüğümde yine bir kriz olabilir diye düşündüm

"iyiyim beomgyu gel bir oturalım şöyle biz"

tekrardan aynı yere oturduğumda bu sefer parmağımla bizi izleyen taehyun a gelmesini söyledim o kollarımdaki çocuğa iyi geliyordu

taehyun yanımıza geldiğinde beomgyu dahada sakinleşmişti ikisi gercekten yakışıyordu

___________________________________________

öldüm.
bu ff tutsun amin ins who 777
KWKSOWKDKWKSK
ฉันรักคุณ 💓