kafanmı güzel /hyunlix/

ne yapacaksan bana yap

burda geçen üç sıkıcı günün ardından gözlerimi dördüncü güne açmıştım o mal adam hala jieun un burda olmadığını anlayamamıştı ve üç günde iki kişi ölmüştü tamam knk anladık en korkunç sensin yeter

"günaydın hyunjin"

beomgyu uyandığında ona karşılık verdim aynı şekilde

"günaydın gyu"

sabahları yemeği Chris denen adam dağıtıyordu ve yine o adam içeri girdiğinde kahvaltı saatinin geldiğini fark ettim

"kalkin hadi yemek getirdim"

getirdiği yemeği sırayla herkese verirken bende beomgyu ya planımdan bahsediyordum

"zaten şurası onun odası kimse yokken oraya gireceğim elime gelen anahtarları ve silah falan alıp çıkacağım böylece kaçabiliriz"

tekrar chrise baktığımızda bize gelmesine daha vardı

"hyunjin bu çok tehlikeli eminmisin ya o adam yakalarsa seni"

kafamı hızlıca salladım

"gyu baska yol yokki burdan çıkartacağım bizi merak etme sen"

gülümseyerek yüzüne baktığımda o da kendini gülümsemeye zorladı

"alın surdan yemeğinizi"

karşımızdan gelen sesle yutkundum ve bizi duymamış olmasını dileyerek yemeğimi aldım
..

saat gece epey bir geç olmuştu sadece beomgyu ben taehyun ve jisung uyanıktı Jisung ise bize yardım etmeyi teklif etmişti aşırı derecede kibar birisiydi

"şimdi Jisung eğer biri gelirse sen onu oyalamaya çalışacaksın taehyun benimle gelmek istediğine eminmisin"

taehyun kafasını sallayınca birlikte yavaş adımlarla odaya girdik super mal kapıyı kilitlememişti taehyun kapıdan bakarken bende işime yarayacağını düşündüğüm birkaç şeyi alıyordum

"surprisee kim varmis burda acaba hm"

gelen sesle kapının olduğu tarafa baktım gelmişti gotten sikilmis

"hyunjin bey acaba ne zaman uslanacak"

onlara yaklaştım birkaç adım elimi taehyuna uzattım Felix sadece onu kurtarmaya çalıştığımı sanıyordu

"onu bırak lütfen ne yapacaksan bana yap"

bu şey onun yüzünü gülümsetirken ben elimdeki çakıyı ona vermeyi başarmıştım ve bu salak hiç bir şey anlamamıştı bile

"bu fikri sevdim sen çık odadan şimdi"

taehyun bakışında ki korkuyu gizleyememisti çıkarken ona bişey demem gerektiğini hatırladım

"taehyun lütfen beomgyu ya şimdilik bişey söyleme"

yüzüne gülümsediğimde o ise gözünden akan yaşı gizleyememisti beni öldürmezdi ya o kadar ileri gitmezdi diye düşünüyorum

"görende öleceksin sanacak hyunjin seni öldürmeyeceğim sen işimj görürsün yeteri kadar"

sırıtmaya devam ettiğinde bana ne yapacağını hala anlamamıştım

gidip odadaki yatağın üstüne oturduğunda önünde durmamı istedi

"dizlerinin üzerine çök"

ne yapmaya çalışıyordu bu

gözümün önünde kemerini açmaya başladığında yutkundum öyle bişey yaptırmazdı umarım

"ne ne yapıyorsun"

sesimdeki korkuyu gizlemeye çalışmıştım ama işe yaramamıştı

elini yüzüme getirip biraz okşadı ardından baş parmağını ağzıma sokup bastırdı

"az önce cesaretli şekilde her şeyi yaparım diyen sen değilmiydin şuan bunu istiyorum rahatlat beni hyunjin"

yine yüzündeki o igrenc gülüşü gördüm

tamamıyla iğreniyordum ondan

___________________________________________

smut yok askolar!!!
okunsun okunmasın umursamicam taslak biriktirmeyi sevmiyorum ehehe
konu anlasilsin diye 3 bolum attım şimdi
bu ff tutsun amjn ins 777
ฉันรักคุณ 💓